Μετάβαση στο περιεχόμενο

Γιαν Σβαρτ φαν Χρόνινγκεν

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Γιαν Σβαρτ φαν Χρόνινγκεν
Γέννηση15ος αιώνας ή 1490[1][2]
Χρόνινγκεν[3]
ΘάνατοςΔεκαετία του 1560, 1553[4] και 1570[5]
Αμβέρσα[6]
Χώρα πολιτογράφησηςΟλλανδία
Ιδιότηταζωγράφος[7], σκιτσογράφος και εικαστικός καλλιτέχνης[8]
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Ο Γιαν Σβαρτ φαν Χρόνινγκεν (ολλανδικά:Jan Swart van Groningen, Χρόνινγκεν, 1495 - Αμβέρσα, 1653) ήταν Ολλανδός ζωγράφος της Αναγέννησης.

Δεν είναι πολλά στοιχεία για τη ζωή του φαν Χρόνινγκεν. Σύμφωνα με το Künstler-Lexikon των Thieme και Becker, εργάστηκε υπό το ψευδώνυμο "Jan Vredemann"[9] Σύμφωνα με τον Κάρελ φαν Μάντερ ο φαν Χρόνινγκεν βρισκόταν στη Χάουντα κατά την περίοδο 1522 - 1523, την ίδια εποχή που στην πόλη αυτή βρισκόταν και ο Γιαν φαν Σκόρελ, ο οποίος είχε μόλις επιστρέψει από την Ιταλία. Ο φαν Χρόνινγκεν μπορούσε να ζωγραφίζει τοπία αλλά και τις τονικότητες της ανθρώπινης σάρκας με τον ίδιο τρόπο με τον Σκόρελ, ενώ ταξίδεψε και ο ίδιος στην Ιταλία, διαμένοντας κυρίως στη Βενετία.[10] Ο φαν Μάντερ συνεχίζοντας την αναφορά του στον καλλιτέχνη αναφέρει τις ξυλογραφίες του με εφίππους Τούρκους οπλισμένους με τόξα και βέλη καθώς και μια ξυλογραφία του με τον Ιησού να κηρύττει σε πλήθος ακροατών πάνω σε ένα πλοίο..[10] Μαθητής του διετέλεσε ο Άντριεν Πίτερς Κράμπετ (Adriaen Pietersz. Crabeth), ο οποίος σύντομα τον ξεπέρασε σε καλλιτεχνικές ικανότητες. Ο Κράμπετ ήταν γιος του αποκαλούμενου "κουτσού Πίτερ" (Krepel Pieter),[10] όπως αναφέρεται και στο Ολλανδικό Ίδρυμα Ιστορίας της Τέχνης (RKD) γύρω στα 1535. Στη συνέχεια ο φαν Χρόνινγκεν μετοίκησε στην Αμβέρσα, όπου και απεβίωσε.[11]

Στο αρχείο Άρενμπερχ της βελγική πόλης Ανγκιάν υπάρχει ένας μικρό τρίπτυχο του καλλιτέχνη, η μοναδική εργασία του που φέρει υπογραφή και είναι χρονολογημένη: "Jan de Svaert alias van Groeningen mefecit A 1562".[12]Το τρίπτυχο είναι ζωγραφισμένο με πρώιμη μπαρόκ τεχνοτροπία και στο μεσαίο πάνελ απεικονίζεται η Σταύρωση (με Σταυρό που προέρχεται από χαρακτικό του Τζούλιο Μποναζόνε (Giulio Bonasone)), με την Παρθένο και τον Ιωάννη. Στο αριστερό πάνελ απεικονίζεται ο χορηγός του τριπτύχου Francisco de Verdugo (σύμφωνα με τον Φεντερίκο Μπαρρότσι) με τον Άγιο Φραγκίσκο, ενώ στο δεξιό πάνελ απεικονίζεται η σύζυγος του Francisco Dorothe von Mansfeld. Στην πίσω όψη του μεσαίου πάνελ βρίσκεται η υπογραφή του καλλιτέχνη, ενώ στην οπίσθια όψη των πλαϊνών πάνελ απεικονίζονται τα οικόσημα των χορηγών.

  1. www.museabrugge.be/collection/work/id/0000_GRO1973_II. Ανακτήθηκε στις 29  Απριλίου 2024.
  2. kmska.be/collection/work/data/71vmbk. Ανακτήθηκε στις 2  Μαΐου 2024.
  3. Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 20  Δεκεμβρίου 2014.
  4. www.museabrugge.be/collection/work/id/0000_GRO1973_II. Ανακτήθηκε στις 29  Απριλίου 2024.
  5. kmska.be/collection/work/data/71vmbk. Ανακτήθηκε στις 2  Μαΐου 2024.
  6. Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 30  Δεκεμβρίου 2014.
  7. kmska.be/collection/work/data/71vmbk. Ανακτήθηκε στις 2  Μαΐου 2024.
  8. www.museabrugge.be/collection/work/id/0000_GRO1973_II. Ανακτήθηκε στις 29  Απριλίου 2024.
  9. Allgemeines Lexikon der Bildenden Künstler von der Antike bis zur Gegenwart. Begründet von Ulrich Thieme und Felix Becker. Band 32: Stephens–Theodotos. E. A. Seemann, Leipzig 1938
  10. 10,0 10,1 10,2 Jan Swart van Groningen (ολλανδικά) στο Schilderboeck, 1604, του Κάρελ φαν Μάντερ, επιμέλεια από την Ψηφιακή βιβλιοθήκη για την ολλανδική λογοτεχνία
  11. Jan Swart van Groningen Αρχειοθετήθηκε 2019-05-08 στο Wayback Machine. στο RKD
  12. Wolfgang Savelsberg, Ein Reisealtar von Jan Swart van Groningen aus dem Jahr 1562, in: Niederdeutsche Beiträge zur Kunstgeschichte, Bd. 28, 1989, σελ. 77–89.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]