Γεώργιος Μπότσαρης

Γιώργης Μπότσαρης
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη μητρική γλώσσα	Γεώργιος Μπότσαρης (Ελληνικά)
Γέννηση	1719 Σούλι Θεσπρωτίας
Θάνατος	1800 Αθαμανικά Όρη
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητα	στρατιωτικός
Οικογένεια
Σύζυγος	Δέσπω Κουτζονίκα
Τέκνα	Νότης Μπότσαρης Κίτσος Μπότσαρης Τούσιας Μπότσαρης Νίκηζας Μπότσαρης Μαρία Μπότσαρη
Γονείς	Κίτσος Μπότσαρης
Οικογένεια	Μποτσαραίοι

Ο Γεώργιος Μπότσαρης (1719 - 1800) ήταν Έλληνας Σουλιώτης αγωνιστής πριν το 1821 και ηγέτης της σουλιώτικης φάρας των Μποτσαραίων.

Βιογραφία

Ο Γεώργιος Μπότσαρης γεννήθηκε το 1719 στο Σούλι. Πατέρας του ήταν ο Κυριάκος Μπότσαρης (17ος αιώνας). Ανέλαβε την αρχηγία της φάρας του περί το 1750, μετά το θάνατο του πατέρα του, και συναγωνιζόταν εξίσου με τις φάρες των Τζαβελαίων, Κουτσονικαίων και άλλων Σουλιωτών, στην επέκταση των ορίων της Σουλιώτικης Ομοσπονδίας, προκειμένου να εξασφαλιστεί η σιτάρκεια αυτής.

Το 1789, όταν ο Αλή Πασάς προσπάθησε να καταλάβει το Σούλι, ο Γιώργης Μπότσαρης αποδείχθηκε ένας από τους σημαντικότερους υπερασπιστές του. Ειδικότερα όμως αναδείχτηκε στη δεύτερη εκστρατεία του Αλή Πασά. Το 1792, με δόλο είχαν παρασυρθεί σε παγίδα 70 άνδρες του αρχηγού Λάμπρου Τζαβέλα. Ένας που κατόρθωσε να ξεφύγει έφτασε στο Παλαιοχώρι και ειδοποίησε τον Γιώργη Μπότσαρη για τον κίνδυνο. Ο Μπότσαρης επινόησε τότε και ακολούθησε ευφυές σχέδιο υποχώρησης. Εκκένωσε το Επταχώρι (ένα από τα χωριά του Σουλίου), που βρισκόταν σε χαμηλότερο υψόμετρο, συμπλήρωσε την οχύρωση της Κιάφας και μαζί με τον Λάμπρο Τζαβέλα, του οποίου ο γιος Φώτος ήταν επίσης αιχμάλωτος-όμηρος του Αλή, αποφάσισαν, όπως πρότεινε ο Μπότσαρης, να συγκεντρώσουν τα γυναικόπαιδα στην Κιάφα και οι άνδρες να πιάσουν τα στενά της Κιάφας και άλλες επίκαιρες θέσεις. Τα στρατεύματα του Αλή προχώρησαν με ανεμπόδιστη προέλαση μέσα από δύσβατη περιοχή, μη λαμβάνοντας έτσι πρόσθετα μέτρα.

Ο Αλή Πασάς υπέστη τρομερή καταστροφή. Ο Μπότσαρης τον καταδίωξε και έστησε το αρχηγείο του στον Άγιο Ιωάννη της Μπουνίλας, 2 χλμ. έξω από τα Ιωάννινα. Εκεί έμεινε δεκαπέντε ημέρες μέχρι που ο Αλής αναγκάστηκε να υπογράψει ταπεινωτική συνθήκη και να καταβάλει τη χρηματική αποζημίωση που του επιβλήθηκε.

Η νίκη αυτή κατέστησε τη φάρα των Μποτσαραίων σε πολύ προνομιούχο θέση μεταξύ των άλλων σουλιώτικων οικογενειών. Λίγα χρόνια όμως μετά άρχισε να διασπάται η ενότητα των Σουλιωτών, οπότε ο δύστροπος πλέον Γιώργης Μπότσαρης αναγκάσθηκε ν΄ αποσυρθεί, παραδίδοντας την ηγεσία της φάρας των Μποτσαραίων στον πρωτότοκο γιο του Τούσια.

Μετά το θάνατο του Τούσια, ο Γιώργης Μπότσαρης ανέλαβε προσωρινά αρχηγός της φάρας και στις 25 Ιουνίου του 1797 η Σουλιώτικη Ομοσπονδία τού πρότεινε να σπεύσει επικεφαλής 2.000 Σουλιωτών προς βοήθεια του δόγη της Βενετίας, που κινδύνευε από τα στρατεύματα του Ναπολέοντα, πλην όμως η Βενετία είχε ήδη παραδοθεί. Λίγα χρόνια μετά παρέδωσε την αρχηγία της φάρας του στον γιο του Κίτσο Μπότσαρη.

Ο Γιώργης Μπότσαρης, επηρεασμένος από την αύξηση της δύναμης του Αλή Πασά, άρχισε να δέχεται από αυτόν δώρα και άλλες παροχές, σε αντάλλαγμα της ουδετερότητας των Σουλιωτών. Αυτό προκάλεσε την καταφρόνια των συμπατριωτών του οι οποίοι τον αντικατέστησαν στην αρχηγία με τον Φωτό Τζαβέλλα, γιο του Λάμπρου. Προς τα τέλη του 1799, ο Αλή Πασάς το έπεισε να δεχτεί το αρματωλίκι των Τζουμέρκων και να εγκατασταθεί στο Βουλγαρέλι. Ο Αλή Πασάς πιστεύοντας ότι η άμυνα του Σουλίου θα είχε εξασθενήσει επιχείρησε το 1800 και νέα εκστρατεία κατά των Σουλιωτών, η οποία απέτυχε. Τότε κάλεσε τον Μπότσαρη και με απειλές του ζήτησε να τον βοηθήσει να καταλάβει το Σούλι. Εκείνος δέχτηκε και έστειλε τον γιο του Κίτσο με διακόσιους ενόπλους από τη φάρα του που πήραν μέρος σε νέα επίθεση κατά του Σουλίου μαζί με τους Τουρκαλβανούς του Αλή Πασά. Και αυτή η επιχείρηση απέτυχε, μετά από την οποία συναισθανόμενος ίσως το σφάλμα του αυτοκτόνησε με δηλητήριο (τέλη του 1800 στα Τζουμέρκα).

Παιδιά του ήταν ο Τούσιας Μπότσαρης, ο Κίτσος Μπότσαρης, ο Νίκηζας Μπότσαρης, ο Νότης Μπότσαρης και η Μαρία Μπότσαρη.

Πηγές

• "Μεγάλη Ελληνική Εγκυκλοπαίδεια" τομ.ΙΖ΄, σελ. 714.
• "Νεώτερον Εγκυκλοπαιδικόν Λεξικόν Ηλίου", τομ.14ος, σελ.33
• Μεγάλη Στρατιωτική και Ναυτική Εγκυκλοπαιδεία. Αθήναι: Έκδοσις Μεγάλης Στρατιωτικής και Ναυτικής Εγκυκλοπαιδείας. Ανακτήθηκε στις 23 Σεπτεμβρίου 2009. 
• "Ιστορία του Σουλλίου και Πάργας", Χριστόφορος Περραιβός, 1857.
• Εγκυκλοπαίδεια Πάπυρος Λαρούς Μπριτάννικα, τομ. 44, σελ. 25.