Γεώργιος Ζ΄ της Ιμερετίας
| Γεώργιος Ζ΄ της Ιμερετίας | |
|---|---|
.jpg) | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 1670 |
| Θάνατος | 22 Φεβρουαρίου 1720 Κουτάισι |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | μονάρχης |
| Οικογένεια | |
| Σύζυγος | Princess Rodam of Kartli |
| Τέκνα | Γεώργιος Θ΄ της Ιμερετίας Αλέξανδρος Ε΄ της Ιμερετίας Μαμούκα του Ιμερέτι (γιος του Γεωργίου Ζ΄) |
| Γονείς | Αλέξανδρος Δ΄ της Ιμερετίας |
| Αδέλφια | Mariami Bagrationi |
| Οικογένεια | Δυναστεία των Μπαγκρατιόνι |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Αξίωμα | Βασιλέας της Ιμερετίας |
| Θυρεός | |
 | |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Ο Γεώργιος Ζ΄, γεωργιανά: გიორგი VII, εναλλακτικά γνωστός ως Γεώργιος ΣΤ΄, (απεβ. στις 22 Φεβρουαρίου 1720), της δυναστείας των Βαγρατιδών της Γεωργίας (Μπαγκρατιόνι), ήταν βασιλιάς τού Ιμερέτι (δυτικής Γεωργίας) στις περιόδους 1707–11, 1712–13, 1713–16 και 1719–1720.
Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Νόθος γιος τού Αλέξανδρου Δ΄ τού Ιμερέτι, ο Γεώργιος Ζ΄ ανακηρύχθηκε, με την έγκριση της οθωμανικής κυβέρνησης, νόμιμος βασιλιάς τού Ιμερέτι από το πιστό κόμμα των ευγενών το 1702, αν και μόλις το 1707 μπόρεσε να αποσπάσει το στέμμα από τον σφετεριστή Γκιόργκι-Μαλάκια Αμπασίντζε (Γεώργιο ΣΤ΄). Τον Οκτώβριο του 1711 μία εξέγερση ευγενών τον καθαίρεσε υπέρ τού Mαμία Γ΄ Γκουριέλι, που ανάγκασε τον Γεώργιο Ζ΄ να αποσυρθεί στο Kάρτλι, στην κεντρική Γεωργία. Αργότερα, με την υποστήριξη τού Τούρκου πασά τού Αχαλτσίχε, νίκησε τον Μαμία στη μάχη της Τσχάρα τον Ιούνιο του 1712. Αφού εκτοπίστηκε και πάλι τον Νοέμβριο τού 1713, ο Γεώργιος Ζ΄ ανέλαβε ξανά τον θρόνο μετά το τέλος τού Μαμία τον Ιανουάριο τού 1714, για να εξαναγκαστεί, το 1716, από τους εξεγερμένους ευγενείς με επικεφαλής τον πρίγκιπα Μπεγιάν Νταντιάνι, σε εξορία στην Κωνσταντινούπολη. Ο Γεώργιος Ζ΄ κατάφερε να λάβει την οθωμανική υποστήριξη και ανέκτησε το στέμμα το 1719.
Ωστόσο, η βασιλεία του αποδείχθηκε βραχύβια: τον Φεβρουάριο του 1720 δολοφονήθηκε από τους συνωμότες, με επικεφαλής τον πρίγκιπα Simon Aμπασίντζε.
Οικογένεια[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Νυμφεύτηκε τέσσερις φορές. Η 1η του σύζυγος ήταν η Ροντάμ, κόρη τού Γεωργίου ΙΔ΄ τού Κάρτλι, την οποία πήρε το 1703 και χώρισε το 1712. Στη συνέχεια ο Γεώργιος Ζ΄ νυμφεύτηκε τη 2η σύζυγό του Tάμαρ, κόρη τού Γκιόργκι-Μαλάκια Αμπασίντζε, πρώην σύζυγο τού πρίγκιπα Γκιόργκι Nιζαράντζε, και αποκήρυξε τη συζυγία το 1713 (αυτή παντρεύτηκε τον τρίτο σύζυγό της πρίγκιπα Mεράμπ Τσουλουκίντζε το 1714). Στη συνέχεια νυμφεύτηκε για 3η φορά την Tάμαρ, κόρη του Παπούνα Β΄, δούκα της Ράτσα, μέχρι το τέλος της το 1714. Το 1716, ο Γεώργιος νυμφεύτηκε την 4η και τελευταία σύζυγό του Tάμαρ (Kοτσιμπρόλα· απεβ. το 1742), κόρη τού Mαμία Γ΄ Γκουριέλι.
Ο Γεώργιος Ζ΄ ήταν πατέρας των πριγκίπων:
- Αλέξανδρος Ε΄ (1703–1752), γεννημένος από τον πρώτο γάμο τού Γεωργίου με τη Ροντάμ του Κάρτλι· βασιλιάς τού Ιμερέτι (1720–1741, 1741–1746, 1749–1749).
- Mαμούκα (απεβ. το 1769), γεννημένος από τη Ροντάμ. Βασιλιάς τού Ιμερέτι (1746–1749).
- Tάμαρ (άκμασε το 1735), γεννημένη από τη Ροντάμ, παντρεύτηκε τον πρίγκιπα Ντάβιντ αμπασίντε.
- Τούτα (άκμασε το 1738), γεννημένη από τη Ρόνταμ, παντρεύτηκε τον πρίγκιπα Παπούνα Τσιτσάουα.
- Ανώνυμη κόρη (άκμασε το 1735), γεννημένη από τη Ροντάμ, παντρεύτηκε με τον Mαμούκα πρίγκιπα του Mουχράνι.
- Γεώργιος Θ΄ (1718–1778), γεννημένος από τον τέταρτο γάμο τού Γεωργίου με την Tάμαρ Γκουριέλι. Βασιλιάς τού Ιμερέτι (1741).
- Άννα (άκμασε 1726), γεννημένη από την Tάμαρ Γκουριέλι, παντρεύτηκε τον Zάαλ, εριστάβι της Γκουρίας .
- Rοστόμ (άκμασε το 1746), γεννημένος από την Tάμαρ Γκουριέλι.
Βιβλιογραφικές αναφορές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- (in ρωσική) Вахушти Багратиони (Vakhushti Bagrationi) (1745). История Царства Грузинского: Жизнь Имерети.
- David Marshall Lang, The Last Years of the Georgian Monarchy, 1658-1832. New York: Columbia University Press, 1957.
- Donald Rayfield, Edge of Empires, A History of Georgia. London: Reakton Books Ltd, 2013.