Γεώργιος Δ. Παπαδημητρίου
| Γεώργιος Δ. Παπαδημητρίου | |
|---|---|
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 1916 |
| Θάνατος | 3 Νοεμβρίου 1999 |
| Χώρα πολιτογράφησης | Ελλάδα |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | νέα ελληνική γλώσσα |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | πολιτικός[1] |
| Πολιτική τοποθέτηση | |
| Πολιτικό κόμμα/Κίνημα | Πανελλήνιο Σοσιαλιστικό Κίνημα |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Αξίωμα | Έλληνας υπουργός Υπουργός Μεταφορών και Επικοινωνιών της Ελλάδας μέλος της Βουλής των Ελλήνων (εκλογική περιφέρεια Αιτωλοακαρνανίας)[2] |
Ο Γεώργιος Παπαδημητρίου (1916 - 3 Νοεμβρίου 1999), γνωστός ως «μπαρμπα-Γάκιας» ήταν Έλληνας πολιτικός που διετέλεσε βουλευτής Αιτωλοακαρνανίας με την Ένωση Κέντρου και το ΠΑΣΟΚ και υπουργός Μεταφορών και Επικοινωνιών στην κυβέρνηση του Ανδρέα Παπανδρέου.
Βιογραφικά στοιχεία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Γεννήθηκε το 1916 στην Μπαμπίνη Ξηρομέρου Αιτωλοακαρνανίας, αλλά μεγάλωσε στην Αθήνα.[3] Ο πατέρας του Δημήτριος ήταν ιερέας, και για πολλά χρόνια είχε υπηρετήσει στις φυλακές, γεγονός που επέδρασε έντονα και στον ίδιο (είχε στενές σχέσεις με την Εκκλησία).[4] Συχνά δήλωνε «μην βιάζεστε να κρίνετε τους ανθρώπους», σε σχέση με τις εμπειρίες του πατέρα του στις φυλακές.[4]
Σπούδασε πολιτικές και οικονομικές επιστήμες, ενώ αργότερα έλαβε και πτυχίο νομικής.[4] Πολέμησε ως έφεδρος ανθυπολοχαγός στο Αλβανικό Μέτωπο το 1940-41, ενώ την περίοδο της Κατοχής φυλακίστηκε από τους Γερμανούς στο στρατόπεδο Χαϊδαρίου και επρόκειτο να εκτελεστεί, αλλά τον έσωσε ο φίλος του Αρχιεπίσκοπος Δαμασκηνός.[5] Μετά την απελευθέρωση του απονεμήθηκε το Μετάλλιο Εθνικής Αντίστασης.[5]
Εκλέχθηκε βουλευτής Αιτωλοακαρνανίας με την Ένωση Κέντρου το 1963 και το 1964, και μεταπολιτευτικά με το ΠΑΣΟΚ το 1974, 1977, 1981 και 1985.[5] Στις 21 Απριλίου 1967 συνελήφθη και κρατήθηκε στην Γενική Ασφάλεια. Στις 18 Μαρτίου 1968 υπήρξε συνιδρυτής του ΠΑΚ Εσωτερικού και αργότερα συνελήφθη εκ νέου και εξορίστηκε στη Μακρακώμη Φθιώτιδας.[5]
Διετέλεσε υπουργός Μεταφορών και Επικοινωνιών από τις 26 Ιουλίου 1985 μέχρι τις 31 Οκτωβρίου 1986 στην κυβέρνηση του Ανδρέα Παπανδρέου.
Τον Μάρτιο του 1985 πρωτοστάτησε στην απομάκρυνση του Κωνσταντίνου Καραμανλή από την Προεδρία της Δημοκρατίας.[5]
Απεβίωσε το 1999, σε ηλικία 83 ετών και κηδεύτηκε στις 5 Νοεμβρίου από τον ιερό ναό του Γ΄ Κοιμητηρίου Αθηνών (Κάτω Εκκλησία).[6] Κατέλιπε παιδιά, εγγόνια, αδέρφια και ανίψια.[6]
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ a981c1fe-5f98-4d30-ac81-192a53ea9d96. Ανακτήθηκε στις 23 Απριλίου 2022.
- ↑ Βουλή των Ελλήνων. a981c1fe-5f98-4d30-ac81-192a53ea9d96. Ανακτήθηκε στις 23 Απριλίου 2022.
- ↑ Πρόσωπα στο Προσκήνιο και Εκλογές '85, Εκδόσεις «Ορίζων», 1985, σελίδα 277
- ↑ 4,0 4,1 4,2 Αυριανή, 28 Ιουλίου 1985
- ↑ 5,0 5,1 5,2 5,3 5,4 «Αρχειοθετημένο αντίγραφο». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 3 Μαΐου 2013. Ανακτήθηκε στις 14 Δεκεμβρίου 2015.
- ↑ 6,0 6,1 Τα Νέα, Κοινωνικά, φύλλο 4ης Νοεμβρίου 1999.