Γεωγραφία του Βανουάτου
 |
Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
Το Βανουάτου (γνωστό παλαιότερα ως Νέες Εβρίδες) είναι κράτος και ομάδα νησιών της Ωκεανίας στον νότιο Ειρηνικό Ωκεανό. Αποτελείται από 82 νησιά με συνολική έκταση 12.189 τετραγωνικά χιλιόμετρα (km²) και συνολικό μήκος ακτών (ακτογραμμή) 2.528 km. Ωστόσο, δύο από τα νησιά διεκδικούνται από τη Νέα Καληδονία (γαλλική κτήση).
Οι γεωγραφικές συντεταγμένες του Βανουάτου είναι 16° Νότιο πλάτος και 167° Ανατολικό μήκος. Εκτός από τη Νέα Καληδονία, γειτονική ομάδα νησιών είναι οι Νήσοι Σολομώντα.
Φυσική γεωγραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Το Βανουάτου είναι ορεινό, ηφαιστειογενές αρχιπέλαγος, με στενές πεδινές περιοχές κατά μήκος των ακτών. Το ενεργότερο ηφαίστειο είναι το Όρος Γιασούρ, ενώ το υψηλότερο σημείο της χώρας είναι η κορυφή του όρους Ταμπουεμασάνα, στα 1.879 μέτρα. Το κλίμα είναι τροπικό, με νοτιοανατολικούς αληγείς ανέμους.
Οι φυσικοί πόροι του Βανουάτου περιλαμβάνουν κυρίως την ξυλεία από δάση δικοτυλήδονων δένδρων και τα αλιεύματα. Σύμφωνα με στοιχεία του 2011, το 1,64% της εκτάσεως της χώρας είναι αρόσιμη και το 10,25% καλλιεργείται.
Φυσικοί κίνδυνοι είναι οι τυφώνες, με περίοδο από τον Ιανουάριο μέχρι τον Απρίλιο, και η ηφαιστειακή δραστηριότητα, που κάποτε προκαλεί και μικρούς σεισμούς. Τα τσουνάμι (από μακρινότερους σεισμούς) αποτελούν επίσης έναν (σπανιότερο) κίνδυνο.
Η πλειονότητα του πληθυσμού δεν έχει πρόσβαση σε παροχή πόσιμου νερού. Η αποδάσωση είναι ένα ακόμα πρόβλημα στα νησιά.
Το Βανουάτου έχει υπογράψει αρκετές διεθνείς συμφωνίες, μεταξύ των οποίων: το Πρωτόκολλο του Κιότο, τις συμβάσεις για τους θαλάσσιους και ανταρκτικούς πόρους, για τη βιοποικιλότητα, την ερημοποίηση, τα κινδυνεύοντα είδη, το Δίκαιο της θάλασσας, τη ρύπανση από τα πλοία, την προστασία του στρώματος του όζοντος και την τροπική ξυλεία.