Γενειοφόρος χαλκή κεφαλή
 |
Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
| Γενειοφόρος χαλκή κεφαλή | |
|---|---|
 Γενειοφόρος χαλκή κεφαλή (πρόσθια και αριστερή όψη) | |
| Ονομασία | Γενειοφόρος χαλκή κεφαλή |
| Μουσείο | Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο |
| Αριθμός καταλόγου | 6446 |
 Σχετικά πολυμέσα | |
| δεδομένα | |
Η Γενειοφόρος Χαλκή Κεφαλή είναι τμήμα αρχαίου αττικού χάλκινου ανδριάντα. Βρέθηκε το 1886 στις ανασκαφές της Ακρόπολης κοντά στο βόρειο τείχος μεταξύ των Προπυλαίων και του Ερεχθείου. Φυλάγεται στο Εθνικό Μουσείο στην Αθήνα με τον αριθμό ευρετηρίου 6446.
Περιγραφή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η χάλκινη κεφαλή έχει μέγεθος περίπου φυσικό, ίδιο με αυτό ενός άνδρα μέσης ηλικίας. Το όλο πρόσωπο είναι συμμετρικό. Το πηγούνι έχει σχήμα σφηνοειδές, τα χείλη του στόματος είναι παχιά και σχηματίζουν την χαρακτηριστική διαστολή, το γνωστό αρχαϊκό μειδίαμα. Τα μάτια είναι μακρόστενα, η μύτη λεπτή, τα φρύδια γοητεύουν με την άψογη καμπύλη τους. Οι ένθετες κόρες των οφθαλμών λείπουν. Το μακρουλό σχήμα του κεφαλιού είναι παράξενο, και εξηγείται καλύτερα αν στο κεφάλι ήταν προσαρμοσμένη μια περικεφαλαία. Το μουστάκι, τα γένια και η κόμη είναι περιποιημένα και χαραγμένα με λεπτομέρεια. Το εσωτερικό της κεφαλής αποτελεί πήλινος πυρήνας.
Ερμηνεία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η γενική εντύπωση του έργου θυμίζει κάπως τα γνωστά αγάλματα από την Αίγινα. Γι' αυτό και εξάγεται το συμπέρασμα πως το χέρι του Αττικού καλλιτέχνη που το έφτιαξε, είχε επηρεαστεί από τους σύγχρονους συναδέλφους του στο γειτονικό νησί. Υπερτερεί δε ως προς την ζωντάνια της έκφρασής σε σύγκριση με το καθ' εαυτό Αιγινίτικο ύφος. Σίγουρα παρουσίαζε κάποιον θνητό, αφού ο καλλιτέχνης προσπάθησε να αποδώσει ορισμένα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά. Ίσως να απεικονίζει κάποιον πολεμιστή, ο οποίος αφιέρωσε τον ανδριάντα του στην Αθηνά, όπως ήταν συνηθισμένο την εποχή του 6ου και 5ου π.Χ. αιώνα.
Ιστορική τοποθέτηση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Αν και το υπόλοιπο του ανδριάντα δεν σώθηκε, αναγνωρίζουμε την χαρακτηριστική τέχνη της προπερσικής χρονικής περιόδου. Βρέθηκε επίσης στην επίχωση της Ακρόπολης, η οποία έγινε λίγο μετά την αποχώρηση των Περσών, και κατά την παλινόρθωση του Ιερού Βράχου.
Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Εν Αθήναις Αρχαιολογική Εταιρεία (1906). Μνημεία της Ελλάδος. Αθήνα: Τυπογραφείο Π. Δ. Σακελλαρίου. σελίδες 28–30. Ανακτήθηκε στις 10 Απριλίου 2010.
- Boetticher, Adolf (1842-1901) (1988). Die Akropolis von Athen nach den Berichten der alten und den neusten Erforschungen (στα Γερμανικά). Berlin: J. Springer. Ανακτήθηκε στις 10 Απριλίου 2010.
- Rufus Byam Richardson (1845-1914) (1911). A history of Greek sculpture (στα Αγγλικά). New York, Cincinnati: American book company. Ανακτήθηκε στις 10 Απριλίου 2010.
- Νικόλαος Καλτσάς (2007). Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο. Αθήνα: ΟΛΚΟΣ, ISBN 978-960-89339-1-0. σελ. 251. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 29 Ιουνίου 2014. Ανακτήθηκε στις 21 Νοεμβρίου 2011.