Μετάβαση στο περιεχόμενο

Γέφυρα του Αρκαδικού

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Συντεταγμένες: 37°35′37.068″N 22°56′15.202″E / 37.59363000°N 22.93755611°E / 37.59363000; 22.93755611

Γέφυρα του Αρκαδικού
Η Μυκηναϊκή γέφυρα του Αρκαδικού (Καζάρμας)
ΤοποθεσίαΔήμος Επιδαύρου και Τίρυνθα, Ελλάδα
Πολιτιστική κληρονομιάαρχαιολογικός χώρος στην Ελλάδα
Σχέδιοπέτρινη γέφυρα, γέφυρα δρόμου, τοξωτή γέφυρα και γέφυρα
Αρχιτεκτονικήcorbel arch[1]
Υλικόπέτρα
Συνολικό μήκος22 μέτρα
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Η Γέφυρα του Αρκαδικού, γνωστή και ως Γέφυρα της Καζάρμας (σημερινή τουριστική σήμανση/πινακίδα: Μυκηναϊκή Γέφυρα Α΄) είναι μυκηναϊκή γέφυρα, που βρίσκεται στο χωριό Αρκαδικό Αργολίδας. Θεωρείται η αρχαιότερη διατηρημένη γέφυρα της Ευρώπης και πιθανότατα του κόσμου[2], καθώς και η αρχαιότερη μονότοξη γέφυρα που παραμένει μέχρι σήμερα σε χρήση.[3] Η γέφυρα χτίστηκε την Εποχή του χαλκού, μάλλον τον 13ο αιώνα π.Χ. και ήταν μέρος του οδικού δικτύου που είχαν κατασκευάσει οι Μυκηναίοι στην περιοχή της Αργολίδας, για τη διασύνδεση της Επιδαύρου με τις Μυκήνες και την Τίρυνθα.

Η γέφυρα είναι κατασκευασμένη από γιγαντιαίους ογκόλιθους, χαρακτηριστικό των κυκλώπειων μυκηναϊκών κατασκευών. Έχει μήκος 22 μέτρα, πλάτος 5,6 μέτρα και ύψος 4 μέτρα. Εκτός από την γέφυρα του Αρκαδικού στην ευρύτερη περιοχή σώζονται άλλες τέσσερις παρόμοιες γέφυρες, με σημαντικότερες τη γέφυρα στο Γαλούση (κάποιες πηγές θεωρούν αυτήν αρχαιότερη) και το «Πετρογεφύρι» (πινακίδα: Μυκηναϊκή Γέφυρα Β΄).

Τρόπος κατασκευής

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Πιθανός τρόπος κατασκευής Μυκηναϊκής γέφυρας με τη χρήση ξύλινων στηριγμάτων.
Το άνοιγμα στη βάση των Μυκηναϊκών γεφυρών γνωστό ως "κοίτη του ποταμού".

Όπως όλες οι Μυκηναϊκές γέφυρες, η γέφυρα του Αρκαδικού στηρίζεται σε μεγάλους ακανόνιστους ασβεστολιθικούς ογκόλιθους, οι οποίοι δημιουργούν το λεγόμενο «εκφορικό σύστημα». Για τη δημιουργία αυτού του συστήματος αρχικά στο κάτω μέρος της δομής τοποθετήθηκαν μεγάλοι λίθοι σε φυσικό βραχώδες έδαφος. Το κάτω μέρος του ανοίγματος της δομής (κοίτη του ποταμού), αποτελούταν από μια κάτω πλάκα, η οποία σχημάτιζε ένα ξεχωριστό, αρκετά υψηλό κατώφλι. Πάνω και γύρω από το κατώφλι, τοποθετήθηκαν οριζόντιες πλάκες, οι οποίες παρείχαν σταθερότητα για τους κάτω ογκόλιθους και, ταυτόχρονα, βάσεις για ένα άλλο στρώμα ανώτερων ογκόλιθων. Πιο πάνω, υπήρχε μια άλλη πλατφόρμα όπου, πιθανώς, τοποθετήθηκαν πέτρες, οι οποίες αποτελούσαν τον δρόμο. Οι Μυκηναίοι κατασκεύαζαν γέφυρες με δυο διαφορετικά εκφορικά συστήματα: με καμάρα ή τριγωνικό άνοιγμα. Η μετακίνηση και τοποθέτηση των λίθων πιθανότατα γινόταν με κύληση αυτών κατά τη διάρκεια της κατασκευής της γέφυρας, καθώς δεν υπάρχουν στοιχεία, που να αποδεικνύουν την ύπαρξη και χρήση σκαλωσιών. Αυτή η θεωρία δικαιολογεί τη μερική επεξεργασία των λίθων σε αντίθεση με τους σμιλεμένους ογκόλιθους σε αντίστοιχα κυκλώπεια έργα της εποχής.

  1. Ανακτήθηκε στις 31  Αυγούστου 2022.
  2. «The World's Oldest Bridges - Mycenaean Bridges» Αρχειοθετήθηκε 2018-05-29 στο Wayback Machine., άρθρο των Slawomir Karas και Tuan Nien-Tsu (αγγλικά, στο «American Journal of Civil Engineering and Architecture», τεύχος 5, τόμος 6, σελ. 237-244, DOI: 10.12691/ajcea-5-6-3, Δεκέμβριος 2017)
  3. «Μυκηναϊκή Γέφυρα». www.epidavros.gr. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 23 Φεβρουαρίου 2017. Ανακτήθηκε στις 1 Φεβρουαρίου 2017. 

Εξωτερικοί Σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]