Βραβεία Independent Spirit του 1987

Τα 2α Βραβεία Independent Spirit, που τιμούν τις καλύτερες ανεξάρτητες ταινίες για το 1986, ανακοινώθηκαν στις 28 Μαρτίου 1987.^[1]^[2] Η τελετή παρουσιάστηκε από τον Μπακ Χένρι και πραγματοποιήθηκε στο 385 North, ένα εστιατόριο στο Λος Άντζελες.^[3]^[4]^[5]^[6]^[7]^[8]^[2]

Καλύτερη ταινία μεγάλου μήκους	Καλύτερη σκηνοθεσία
Πλατούν Μπλε βελούδο Στην παγίδα του νόμου Την ημέρα του Αγίου Βαλεντίνου Σαλβαδόρ Στάσου πλάι μου	Όλιβερ Στόουν – Διμοιρία Τζιμ Τζάρμους – Στην παγίδα του νόμου Ντέιβιντ Λιντς – Μπλε βελούδο Ρομπ Ράινερ – Στάσου πλάι μου Όλιβερ Στόουν – Σαλβαδόρ
Καλύτερος πρωταγωνιστής	Καλύτερη πρωταγωνίστρια
Τζέιμς Γουντς – Σαλβαδόρ Ρομπέρτο Μπενίνι – Στην παγίδα του νόμου Γουίλεμ Νταφόε – Πλατούν Ντένις Χόπερ – Μπλε βελούδο Βίκτορ Λαβ – Καταδικάστε τον ένοχο	Ιζαμπέλα Ροσελίνι – Μπλε βελούδο Ελπίντια Καρίλο – Σαλβαδόρ Πατρισιά Σαρμπονό – Desert Hearts Λόρα Ντερν – Μπλε βελούδο Τρέισι Καμίλα Τζονς – Από κάποιον θα το βρει
Καλύτερο σενάριο	Καλύτερη πρώτη ταινία
Πλατούν – Όλιβερ Στόουν Μπλε βελούδο – Ντέιβιντ Λιντς A Great Wall – Πίτερ Γουόνγκ και Σίρλεϊ Σαν Σαλβαδόρ – Όλιβερ Στόουν και Ρίτσαρντ Μπόιλ Στάσου πλάι μου – Ρέινολντ Γκίντεον και Μπρους Α. Έβανς	Από κάποιον θα το βρει Μπελιζέρ ο Καγιούν A Great Wall Πάθος για το μπάσκετ Αληθινές ιστορίες
Καλύτερη φωτογραφία
Πλατούν – Ρόμπερτ Ρίτσαρντσον Μπλε βελούδο – Φρέντερικ Ελμς Στην παγίδα του νόμου – Ρόμπι Μιούλερ Σαλβαδόρ – Ρόμπερτ Ρίτσαρντσον Αληθινές Ιστορίες – Έντουαρντ Λάχμαν

Ταινίες με πολλές υποψηφιότητες και βραβεία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ταινίες που έλαβαν πολλές υποψηφιότητες
Αριθμός υποψηφιοτήτων	Τίτλος
6	Μπλε βελούδο
6	Σαλβαδόρ
5	Πλατούν
3	Στην παγίδα του νόμου
3	Στάσου πλάι μου
2	Από κάποιον θα το βρει

Ταινίες που έλαβαν πολλά βραβεία
Αριθμός βραβείων	Τίτλος
4	Πλατούν

Ειδικά βραβεία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Βραβείο Ειδικής Διάκρισης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Δωμάτιο με θέα

28 Up
Ανδρες
Μόνα Λίζα
Ωραίο μου πλυντήριο

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

↑ «Spirit Awards: Year Of Film Independents». Los Angeles Times. 30 Μαρτίου 1987. Ανακτήθηκε στις 13 Μαρτίου 2014.
↑ ^2,0 ^2,1 «Independence days». Variety. 24 Φεβρουαρίου 2005. Ανακτήθηκε στις 13 Μαρτίου 2014.
↑ Lindsey, Robert (18 Αυγούστου 1985). «California Grows Her Own Cuisine». The New York Times. Ανακτήθηκε στις 21 Σεπτεμβρίου 2018.
↑ Burros, Marian (4 Ιουλίου 1984). «In Los Angeles, High-Style Restaurant Fare». The New York Times. Ανακτήθηκε στις 21 Σεπτεμβρίου 2018.
↑ Andrews, Colman (6 Δεκεμβρίου 1987). «Can Rosalie's Succeed Where 385 North Fell on Its Souffle?». Los Angeles Times. Ανακτήθηκε στις 21 Σεπτεμβρίου 2018.
↑ Reichl, Ruth (25 Δεκεμβρίου 1987). «385 North Turns to the Southwest». Los Angeles Times. Ανακτήθηκε στις 21 Σεπτεμβρίου 2018.
↑ «385 North». Loopnet.com. 15 Νοεμβρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 21 Σεπτεμβρίου 2018.
↑ «385 North, Los Angeles (CLOSED)». The Chef and Restaurant Database. 9 Οκτωβρίου 2007. Ανακτήθηκε στις 21 Σεπτεμβρίου 2018.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

1986 Spirit Awards στο IMDb

[1] «Spirit Awards: Year Of Film Independents». Los Angeles Times. 30 Μαρτίου 1987. Ανακτήθηκε στις 13 Μαρτίου 2014.

[variety2005-2] 2,0 ^2,1 «Independence days». Variety. 24 Φεβρουαρίου 2005. Ανακτήθηκε στις 13 Μαρτίου 2014.

[3] Lindsey, Robert (18 Αυγούστου 1985). «California Grows Her Own Cuisine». The New York Times. Ανακτήθηκε στις 21 Σεπτεμβρίου 2018.

[4] Burros, Marian (4 Ιουλίου 1984). «In Los Angeles, High-Style Restaurant Fare». The New York Times. Ανακτήθηκε στις 21 Σεπτεμβρίου 2018.

[5] Andrews, Colman (6 Δεκεμβρίου 1987). «Can Rosalie's Succeed Where 385 North Fell on Its Souffle?». Los Angeles Times. Ανακτήθηκε στις 21 Σεπτεμβρίου 2018.

[6] Reichl, Ruth (25 Δεκεμβρίου 1987). «385 North Turns to the Southwest». Los Angeles Times. Ανακτήθηκε στις 21 Σεπτεμβρίου 2018.

[7] «385 North». Loopnet.com. 15 Νοεμβρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 21 Σεπτεμβρίου 2018.

[8] «385 North, Los Angeles (CLOSED)». The Chef and Restaurant Database. 9 Οκτωβρίου 2007. Ανακτήθηκε στις 21 Σεπτεμβρίου 2018.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]