Βλαντίμιρ Άσμπεργκ
| Βλαντίμιρ Άσμπεργκ | |
|---|---|
| Γενικές πληροφορίες | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | Владимир Гаврилович Асберг (Ρωσικά) |
| Γέννηση | Βλαντίμιρ Γκαβρίλοβιτς Αρτσέζο 25 Ιουλίου 1898 ή 25 Ιουνίου 1898 Ταγκανρόγκ |
| Θάνατος | 10 Φεβρουαρίου 1947 Μόσχα |
| Συνθήκες θανάτου | θανατική ποινή |
| Χώρα πολιτογράφησης | Ένωση Σοβιετικών Σοσιαλιστικών Δημοκρατιών |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Σπουδές | Leningrad Higher Officer Tank School |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | στρατιωτικός |
| Ποινική κατάσταση | |
| Κατηγορίες εγκλήματος | Προδοσία (θανατική ποινή) |
| Στρατιωτική σταδιοδρομία | |
| Βαθμός/στρατός | ανθυπολοχαγός (σλαβόφωνες χώρες), συνταγματάρχης και υποστράτηγος/Κόκκινος Στρατός και Βέρμαχτ |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Ο Βλαντίμιρ Γκαβρίλοβιτς Άσμπεργκ (ρωσικά: Владимир Гаврилович Асберг, 25 Ιουλίου 1898, Ταγκανρόγκ, Ρωσική Αυτοκρατορία - 10 Φεβρουαρίου 1947, Μόσχα, ΕΣΣΔ) ήταν Ρώσος και Σοβιετικός στρατιωτικός ηγέτης, αργότερα συνεργάτης των Ναζί στον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο.
Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Γεννήθηκε το 1898 στο Ταγκανρόγκ.[1] Κατά τη διάρκεια του Α' Παγκοσμίου Πολέμου, αφού αποφοίτησε από τη Στρατιωτική Σχολή Κονσταντίνοβσκι το 1916, υπηρέτησε ως ανθυπολοχαγός στον Ρωσικό Αυτοκρατορικό Στρατό. Μετά τηνεπανάσταση του 1917, εντάχθηκε στον Εργατικό και Αγροτικό Κόκκινο Στρατό και πήρε μέρος στον εμφύλιο πόλεμο. Υπηρέτησε σε διάφορες θέσεις στη Σοβιετική Κεντρική Ασία. Αποφοίτησε από τα Ακαδημαϊκά Μαθήματα για Ανώτερους Αξιωματικούς του Κόκκινου Στρατού (1926) και τα μαθήματα τεθωρακισμένων τανκς του Λένινγκραντ για τη βελτίωση και επανεκπαίδευση αξιωματικών (1932). Το 1936 προήχθη σε Ταγματάρχη, το 1939 σε Συνταγματάρχη. Έλαβε μέρος στον Σοβιετο-Φινλανδικό πόλεμο του 1939-1940. Μετά την έναρξη του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, υπηρέτησε διαδοχικά ως επικεφαλής του τμήματος τεθωρακισμένων στρατευμάτων της 28ης, 43ης, 57ης στρατιάς, ενώ στην τελευταία ήταν και πρώτος υποδιοικητής. Το 1942, κατά τη διάρκεια της επιχείρησης του Χαρκόβου, δεν έφυγε από την περικύκλωση, κηρύχθηκε αγνοούμενος, αλλά στην πραγματικότητα συνελήφθη. Συμφώνησε οικειοθελώς να συνεργαστεί με τους Γερμανούς, προήχθη στο βαθμό του Ταγματάρχη της Βέρμαχτ, υπηρέτησε στο αρχηγείο των Ανατολικών Εθελοντικών Δυνάμεων υπό τη διοίκηση του Στρατηγού του Ιππικού Έρνστ Κέστρινγκ. Μετά το σχηματισμό του Ρωσικού Απελευθερωτικού Στρατού ως Ένοπλες Δυνάμεις της Επιτροπής για την Απελευθέρωση των Λαών της Ρωσίας, μετατέθηκε στην υπηρεσία του Αντιστράτηγου Αντρέι Βλάσοφ. Το 1943 οργάνωσε και διηύθυνε τη σχολή αξιωματικών των Ανατολικών Δυνάμεων στο Μαριγιάμπολε, το 1944 διορίστηκε επικεφαλής του 8ου τμήματος (μαχητική εκπαίδευση) των Ενόπλων Δυνάμεων του KONR, το 1945 προήχθη στο βαθμό του υποστράτηγου. Ενόψει της επικείμενης παράδοσης της Γερμανίας, παραδόθηκε στους Αμερικανούς και το 1946 εκδόθηκε στη σοβιετική πλευρά. Το 1947 καταδικάστηκε από το Στρατιωτικό Κολέγιο του Ανωτάτου Δικαστηρίου της ΕΣΣΔ βάσει του άρθρου 58 για εσχάτη προδοσία και εκτελέστηκε. Το 2019, η Στρατιωτική Εισαγγελία της Ρωσικής Ομοσπονδίας απέρριψε το αίτημα για την αποκατάσταση του.
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ Koni︠a︡ev, Nikolaĭ (2003). Vlasov : dva lit︠s︡a generala. Moskva: Veche. ISBN 5-94538-260-4. 52450485.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Πολυμέσα σχετικά με το θέμα Vladimir Arcezo στο Wikimedia Commons