Βικιπαίδεια:Συγγνώμη

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Ο άσωτος υιός (1885), Ζωγραφική σε καμβά τού Χανς Τόμα (Hans Thoma).


Είναι ευκολότερο να απαιτήσετε να σας ζητήσουν συγγνώμη, παρά να ζητήσετε εσείς. Όλοι κάνουμε λάθη. Επομένως, προσέξτε πότε απαιτείτε κάτι τέτοιο από άλλους, πόσο συχνά και πότε την απορρίπτετε, επειδή δεν σας φάνηκε επαρκής. Είναι βέβαιο ότι θα έρθει και η σειρά σας.

Η ευγένεια δεν είναι αρχή που πρέπει να αναμένετε από τους άλλους· είναι αρχή που πρέπει να τηρείτε εσείς.

Μερικές φορές είναι καλύτερα να αφήνετε περιθώριο χρόνου, ώστε να σας ζητήσουν συγγνώμη, παρά να το απαιτήσετε. Παρόμοια, αν εσείς έχετε κάνει λάθος, είναι προτιμότερο να ζητήσετε συγγνώμη προτού σας το απαιτήσουν.

Στην καλύτερη περίπτωση, η συγγνώμη αποτελεί έκφραση ειλικρινούς προσωπικής αποδοκιμασίας των ίδιων μας των πράξεων, μάλλον παρά κάποια μορφή εμπρηστικού λόγου ή κενού συναισθηματικού πειθαναγκασμού. Από την άλλη πλευρά, η «μη συγγνώμη» θα μπορούσε να θεωρηθεί τρόπος αλλοίωσης ή ακόμη και αποφυγής τής πραγματικής συγγνώμης. Τυπική «μη συγγνώμη» είναι φράσεις τού τύπου «συγγνώμη που αναστατώθηκες, αλλά αν είσαι τόσο ανόητος για να καταλάβεις, δεν μπορώ να κάνω και πολλά για αυτό» ή «συγγνώμη για όσα έγραψα, αλλά εσύ το ξεκίνησες πρώτος» ή άλλοι τρόποι διατύπωσης που μεταφέρουν αυτή την εντύπωση. Διατυπώσεις όπως «συγγνώμη που αναστατώθηκες» ή «λυπάμαι που προσβλήθηκες από τις παρατηρήσεις μου» μπορεί επίσης να έχουν τέτοιον αντίκτυπο και μπορεί να περιπλέξουν περισσότερο το πρόβλημα ή να μεγεθύνουν την προσβολή, ειδικώς όταν ακολουθούνται από σχόλια που στρέφουν τον προβολέα προς την άλλη πλευρά. Ως αποτέλεσμα, κάποιος μπορεί ουσιαστικά να εκφράζει λύπη για τις πράξεις εκείνου από τον οποίο ζητεί συγγνώμη και, ως εκ τούτου, να αντιστρέφει στην πραγματικότητα την κατεύθυνση της συγγνώμης.

Από την άλλη πλευρά, η ειλικρινής έκφραση συγγνώμης, ακόμη και αν κάποιος δεν πιστεύει ότι φταίει εξ ολοκλήρου ή δεν το εκφράζει έτσι, μπορεί να συμβάλει ώστε να αποφορτιστεί η κατάσταση. Είναι προτιμότερη δε στις περιπτώσεις που η πλήρης και ανεπιφύλακτη έκφραση συγγνώμης θα μπορούσε να θεωρηθεί εμφανώς ανειλικρινής ή υποκριτική, ακόμη και προσβλητική, δίνοντας την εντύπωση σαρκασμού. Ακόμη και αν δεν μοιάζει πλήρως ικανοποιητική, η διατύπωση π.χ. «λυπάμαι ειλικρινά που σε στενοχώρησα/αναστάτωσα» ή, καλύτερα, «λυπάμαι που τα σχόλιά μου σε στενοχώρησαν/αναστάτωσαν» δείχνει τουλάχιστον αποδοχή μέρους τής ευθύνης για ό,τι συνέβη.

Αν και ενίοτε μπορεί να φαίνεται δύσκολο, είναι σημαντικό να θεωρούμε καλοπροαίρετη τη συγγνώμη που μας ζητήθηκε, εφόσον είναι εφικτό. Εκφράσεις όπως «δεν πειράζει», «κατανοώ ότι υπήρχε ένταση και από τους δυο μας» ή απλώς «ευχαριστώ, το εκτιμώ πολύ» συνήθως βοηθούν στην αποκατάσταση της ειρήνης και της ισορροπίας μεταξύ των δύο συντακτών.

Δείτε επίσης[επεξεργασία κώδικα]