Μετάβαση στο περιεχόμενο

Βιβλιοθήκη Πανεπιστημίου Ντελφτ

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Βιβλιοθήκη Πανεπιστημίου Ντελφτ
Χάρτης
Είδοςκτήριο βιβλιοθήκης[1], ερευνητικό ινστιτούτο[2] και ακαδημαϊκή βιβλιοθήκη
ΔιεύθυνσηPrometheusplein 1, TU wijk, Delft[3]
Γεωγραφικές συντεταγμένες52°0′10″N 4°22′32″E
Διοικητική υπαγωγήΝτελφτ[4][3]
ΤοποθεσίαFormer Central Library TU Delft και Former Central Library TU Delft
ΧώραΟλλανδία[5][2][3]
Έναρξη κατασκευής1997, 1992[3] και 1998[3]
ΑρχιτέκτοναςMecanoo[3], Erick van Egeraat[3], Francine Houben[3] και Chris de Weijer[3]
Ιστότοπος
Επίσημος ιστότοπος
Commons page Πολυμέσα
Αναγνωστήριο

Η βιβλιοθήκη του πανεπιστημίου Ντελφτ βρίσκεται στο Ντελφτ της Ολλανδίας και κατασκευάστηκε το 1997. Η βιβλιοθήκη κέρδισε το ολλανδικό εθνικό βραβείο χάλυβα το 1998 στην κατηγορία χαλύβδινων και υβριδικών κατασκευών.[6]

Βρίσκεται πίσω από το πανεπιστήμιο Aula και σε μικρή απόσταση από το κτίριο του αμφιθεάτρου των Βαν ντεν Μπροεκ & Μπακέμα (Van den Broek & Bakema) (1958-1966). Το τελευταίο είναι ένα κτίριο στιβαρό και μπρουταλιστικό. Επιδιώχθηκε, λοιπόν, μέσω της αντίθεσης η συμβίωση μεταξύ του πανύψηλου τσιμεντένιου κτιρίου του αμφιθεάτρου και της τοπιακής διαμόρφωσης που στεγάζει την βιβλιοθήκη. Το κτίριο του αμφιθεάτρου επισκίασε τον χώρο όπου θα κατασκευαζόταν η βιβλιοθήκη, δημιουργώντας την ανάγκη μιας πιο ελεύθερης και ήπιας επέμβασης στο χώρο. Το τοπίο, η βιβλιοθήκη και το αμφιθέατρο δημιουργούν μια ενότητα η οποία μετατρέπεται σε τόπο συνάντησης των φοιτητών του Πανεπιστημίου.

Οι αρχιτέκτονες ξεκίνησαν το σχεδιασμό με σκοπό η βιβλιοθήκη να αποτελέσει την καρδιά του Πανεπιστημίου. Στόχος τους ήταν να συνδέει τις επιμέρους σχολές της Πανεπιστημιούπολης όπως λειτουργεί το κέντρο για μια πόλη. Για δώμα της βιβλιοθήκης επιλέχθηκε ένα κεκλιμένο επίπεδο, φυτεμένο και βατό, το οποίο ξεκινά από το επίπεδο του δρόμου και υψώνεται. Ο κώνος ο οποίος διαπερνά το δώμα και τη βιβλιοθήκη αποτελεί το σήμα κατατεθέν της. Η βιβλιοθήκη σχεδιάστηκε σύμφωνα με τα σύγχρονα τεχνολογικά μέσα έτσι ώστε να ανταποκρίνεται στις εκάστοτε προσδοκίες μέχρι και σήμερα.

Στην βάση του κεκλιμένου επιπέδου εκτείνεται μια ευρεία σκάλα που οδηγεί μέσω μιας εσοχής στην είσοδο. Ο επισκέπτης ανεβαίνοντας την κλίμακα βρίσκεται στο επίπεδο του ισογείου. Εισερχόμενος, το βλέμμα του περνά κάτω από τον κώνο και απέναντι αντικρίζει τον μπλε τοίχο των βιβλίων πίσω από τον οποίο διατάσσονται γραφειακοί χώροι. Αριστερά βρίσκεται η αίθουσα υπολογιστών (glass hall) χωρητικότητας 300 θέσεων, χώρος βιβλιοδεσίας και βιβλιοπωλείο, ενώ διαμετρικά χώροι συνελεύσεων και εργασίας.

Στο υπόγειο βρίσκεται το βασικό βιβλιοθηκονομικό αρχείο και περιμετρικά διατάσσονται βοηθητικοί χώροι και χώροι εργασίας.[7]

Στο πρώτο, το δεύτερο και το τρίτο επίπεδο βρίσκονται περιμετρικά αναγνωστήρια, χώρος υπολογιστών και τα πατάρια της βιβλιοθήκης. Από το δεύτερο ξεκινούν τα 4 επίπεδα του κώνου τα οποία φιλοξενούν χώρους αναγνωστηρίων και συνδέονται άμεσα με τη βιβλιοθήκη.[8]

Η κεντρική ιδέα αλλά και η τελική υλοποίηση της βιβλιοθήκης βασίζεται στην τομή της. Από τα πρώτα κιόλας σκίτσα των αρχιτεκτόνων διαφαίνεται η πρόθεση για το σχεδιασμό ενός κτιρίου-βάσης με απόληξη στο δώμα. Η τελική μορφή του δώματος είναι ένα κεκλιμένο επίπεδο και της απόληξης ο κώνος ο οποίος αποτελεί σύμβολο τεχνολογικής αιχμής.

Στο σχέδιο της τομής φάινεται η πολυπλοκότητα των επιπέδων τόσο κάτω από το κεκλιμένο επίπεδο όσο και στο εσωτερικό του κώνου. Γίνονται αντιληπτές οι συνδέσεις μεταξύ των επιπέδων και οι θεάσεις που δημιουργούνται.

Ο περιμετρικός του κώνου φεγγίτης σε συνδυασμό με το ανακλαστικό λευκό χρώμα του επιτρέπουν τη διείσδυση και τη διάχυση του φυσικού φωτισμού μέχρι και το επίπεδο του ισογείου.[6]

Η πράσινη στέγη σχεδιάστηκε στο διάστημα 1993-1995 κατασκευάστηκε το 1996-1997 και ανακαινίστηκε το 2009. Το κεκλιμένο επίπεδο που ανασηκώνεται και αποτελεί την οροφή της βιβλιοθήκης είναι βατό. Είναι καλυμμένο με γρασίδι ενώ υπάρχουν και τμήματα σκληρού εδάφους τα οποία δημιουργούν μια πορεία ανάβασης προς τον κώνο και το ανώτερο σημείο της οροφής. Σε εκείνο το σημείο μετατρέπεται μορφολογικά το κεκλιμένο επίπεδο και γίνεται κοίλο στην απόληξή του. Η οροφή στηρίζεται αποκλειστικά σε λεπτής διατομής και ποικίλου ύψους, χαλύβδινες κολόνες.[9]

Η βιβλιοθήκη ολοκληρώνεται από έναν τεράστιο χαλύβδινο κώνο που προσδίδει στην συνολική κατασκευή μοναδικότητα. Εκτεινόμενος 40 μέτρα πάνω από την επιφάνεια του εδάφους λειτουργεί σαν τοπόσημο αφού είναι περίοπτος από όλη την πανεπιστημιούπολη.

Ο κώνος στεγάζει τέσσερα επίπεδα χώρων μελέτης που συνδέονται με μια ελικοειδή σκάλα. Το κεντρικό κενό του κώνου παρέχει φυσικό φως στους εσωτερικούς χώρους ανάγνωσης. Επίσης, δένει την βιβλιοθήκη μορφολογικά, διατρυπώντας την οροφή και χρησιμεύοντας ως κεντρική πηγή φυσικού φωτός. Ο φεγγίτης που τυλίγει τον κώνο επιτρέπει στο φως να διεισδύσει και να διαχυθεί στο εσωτερικό της βιβλιοθήκης.[10]

Βιοκλιματική κατασκευή

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο σχεδιασμός της στέγης έχει γίνει με βάση τις σύγχρονες βιοκλιματικές απαιτήσεις με σκοπό τη φυσική μόνωση και τη μείωση της ανάγκης κλιματισμού των χώρων της βιβλιοθήκης. Αυτό επιτυγχάνεται με τη δημιουργία δικελυφωτής και φυτεμένης στέγης. Επίσης η κλίση της βοηθάει στον έλεγχο απορροής των ομβρίων υδάτων.[11]

Περιμετρικά η βιβλιοθήκη ολοκληρώνεται και κλείνει με κεκλιμένες γυάλινες προσόψεις που προσφέρουν φυσικό φωτισμό στο εσωτερικό και αποτρέπουν την απώλεια θερμότητας προς το περιβάλλον.

Οι μεταλλικές κολόνες του κεντρικού χώρου είναι κοίλες και δεν λειτουργούν μόνο στατικά αλλά ταυτόχρονα εγκιβωτίζουν τις παροχές θέρμανσης, εξαερισμού και φωτισμού.[12]