Βερμούτ

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Ποικιλία από βερμούτ

Το βερμούτ είναι ενισχυμένο κρασί το οποίο αρωματίζεται με διάφορα φυτικά προϊόντα όπως ρίζες, φλοιούς, άνθη, σπόρους, βότανα και μπαχαρικά. Η σύγχρονη εκδοχή του ποτού άρχισε να παράγεται στα μέσα του 18ου αιώνα στο Τορίνο της Ιταλίας. Ενώ το βερμούτ χρησιμοποιούταν παραδοσιακά για ιατρικούς σκοπούς, έγινε περισσότερο γνωστό ως απεριτίφ, με μοδάτα καφέ στο Τορίνο να το σερβίρουν όλες τις ώρες της ημέρας.[1] Όμως, στα τέλη του 19ου αιώνα έγινε δημοφιλές ως βασικό συστατικό σε πολλά κλασικά κοκτέιλ,[2][3] όπως το Μαρτίνι, το Μανχάταν και το Νεγκρόνι. Επιπροσθέτως, το βερμούτ μερικές φορές χρησιμοποιείται αντί του λευκού κρασιού στη μαγειρική.

Υπάρχουν δύο κύριοι τύποι βερμούτ, το γλυκό και το ξηρό.[4] Ως αποτέλεσμα της ζήτησης και του ανταγωνισμού, οι παραγωγοί του βερμούτ έχουν δημιουργήσει επιπλέον τύπους, όπως το έξτρα-ξηρό λευκό, το γλυκό λευκό (μπιάνκο), ερυθρό, κεχριμπαρένιο (άμπερ) και ροζέ.[2] Το βερμούτ παράγεται αρχίζοντας από μία βάση ουδέτερου κρασιού ή μούστου. Κάθε παραγωγός προσθέτει επιπλέον οινόπνευμα και ένα μίγμα ξηρών συστατικών, όπως αρωματικά βότανα, ρίζες και φλοιούς, στο αρχικό κρασί ή απόσταγμα. Μετά το κρασί αρωματίζεται και ενισχύεται. Το βερμούτ γλυκαίνεται με την προσθήκη ζαχαροκαλάμου ή καραμελωμένης ζάχαρης, ανάλογα με τον τύπο.[5] Εταιρίες από τη Γαλλία και την Ιταλία παράγουν το περισσότερο από το βερμούτ που καταναλώνεται στο κόσμο, αν και έχει αρχίσει η παραγωγή στις ΗΠΑ και στην Αγγλία.

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. Brown & Miller, Jared & Anistatia (2011). The Mixellany Guide to Vermouth & Other Aperitifs. Mixellany Limited. σελ. 44. ISBN 978-1-907434-29-7. 
  2. 2,0 2,1 Clarke, Paul (2008-08-15). «The Truth About Vermouth: The secret ingredient in today's top cocktails remains misunderstood» (Newspaper article). San Francisco Chronicle (Hearst Corporation). http://www.sfgate.com/cgi-bin/article.cgi?f=/c/a/2008/08/15/WI0111LMMB.DTL. Ανακτήθηκε στις 2011-05-16. 
  3. Patterson, Troy. «Martini Madness». Slate Magazine. Ανακτήθηκε στις 14 Μαρτίου 2013. 
  4. Boyd, Gerald (Μάρτιος–Απρίλιος 2007). «Vermouth - The Aromatized Wine». Hotel F&B. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 17 Σεπτεμβρίου 2014. Ανακτήθηκε στις 24 Ιουλίου 2014. 
  5. http://bostonapothecary.com/?p=64

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Πολυμέσα σχετικά με το θέμα Vermouth στο Wikimedia Commons
  • Λεξιλογικός ορισμός του βερμούτ στο Βικιλεξικό