Βαρθολομαίος της Αραγονίας
 |
Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
| Βαρθολομαίος της Αραγωνίας | |
|---|---|
| Γενικές πληροφορίες | |
| Θάνατος | 1400 |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | στρατιωτικός |
| Οικογένεια | |
| Τέκνα | Contessina d'Aragona Bartolomea d'Aragona[1] |
| Γονείς | Βιντσιγκέρρα της Αραγωνίας[1] και Eleanora[1] |
| Οικογένεια | d:Q3621236 |
| Θυρεός | |
 | |
Ο Βαρθολομαίος, ισπαν. Bartolomeo (άκμασε ) από τον Οίκο της Βαρκελώνης-Σικελίας ήταν σενεσάλης της Σικελίας, κόμης της Καμμαράτα και κύριος πολλών περιοχών.
Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ήταν ο πρωτότοκος γιος τού Βιντσιγκουέρρα μεγάλου Συμβούλου της Σικελίας, κόμη της Καμμαράτα & Νοβάρα, βαρόνου τού Μιλιτέλλο & Σαν Μάρκο, κυρίου τού Τέρμινι.
Το 1380 διαδέχθηκε τον πατέρα του στην κομητεία της Καμαράτα με τα κάστρα Μόττα Σαντ Άγκατα και Πίετρα ντ' Αμίκο. Αντιτέθηκε στη διαδοχή της Σικελίας από τον Μαρτίνο Α΄ το 1390. Το επόμενο έτος σε συγκέντρωση βαρόνων στο Καστρονόβο διορίστηκε σενεσάλης της Σικελίας. Το ίδιο έτος έγινε κύριος των Φικάρρα, Ρατσούγια, Λιμπρίτσι, Γκαλάτι, Καλαταμπιάνο, Ολιβέρι, Πιράινο, Σαντ Άντζελο ντι Μπρόλο, Τορτόριτσι, Τσουππαρντίνο και Νάζο (με το κάστρο τού Κάπο ντ' Ορλάντο). Το 1393 εξεγέρθηκε ένοπλα, αλλά το 1396, με τη μεσολάβηση τού Γουλιέλμου Βεντιμίλια, υποτάχθηκε.
Το επόμενο έτος εξεγέρθηκε πάλι μαζί με τον Γουλιέλμο Ραϊμόνδο δε Μονκάδα και τον Αντώνιο ντε Βεντιμίλια κόμη τού Κολλαζάνο. Όταν ο Μαρτίνος Α΄ και ο πάπας τελικά συμφώνησαν, ο Βαρθολομαίος διέφυγε εξόριστος στην Αυλή τού Λαδισλάου της Νάπολης. Το 1400 εξόπλισε έναν στολίσκο σε μία προσπάθεια να επιστρέψει στη Σικελία, αλλά ηττήθηκε και επέστρεψε στην εξορία.
Οικογένεια[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Είχε τέκνο:
- Βαρθολομαία, παντρεύτηκε τον Ερρίκο Β΄ των Βεντιμίλια κόμη τού Γκεράτσι. Γιος της ήταν ο:
- Ιωάννης Α΄ αντιβασιλιάς της Σικελίας & τού δουκάτου των Αθηνών, κυβερνήτης της Νάπολης, μαρκήσιος τού Γκεράτσι, κόμης τού Μοντεσάρτσιο, κύριος των Μπιτόντο, Σκιάτσα, Τσεφαλού, κ.ά.
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 Leo van de Pas: (Αγγλικά) Genealogics. 2003.
Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Ghisalberti, Alberto M., ed. Dizionario Biografico degli Italiani: III Ammirato – Arcoleo. Rome, 1961.