Βαλδουίνος της Αντιόχειας
| Βαλδουίνος της Αντιόχειας | |
|---|---|
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 12ος αιώνας |
| Θάνατος | 17 Σεπτεμβρίου 1176 |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | στρατιωτικός |
| Οικογένεια | |
| Γονείς | Ραϋμόνδος της Αντιόχειας και Κωνσταντία της Αντιόχειας |
Ο Βαλδουίνος (γαλλ. Baldwin, απεβ. 17 Σεπτεμβρίου 1176), μάλλον από τον Οίκο του Πουατιέ, ήταν Γάλλος ιππότης και στρατηγός της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας στους πολέμους της εναντίον των Σελτζούκων.
Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ήταν μάλλον ο δεύτερος γιος του Ραϋμόνδου των Πουατιέ και της Κωνσταντίας των Ωτβίλ πριγκίπισσας της Αντιόχειας[1]. Η αδελφή του Μαρία των Πουατιέ είχε παντρευτεί τον Μανουήλ Α΄ Κομνηνό Αυτοκράτορα των Ρωμαίων[2]. Την άποψη αυτή έχουν ο Γουλιέλμος της Τύρου και ο Στήβεν Ράνσιμαν. Μεγαλύτερος αδελφός του ήταν ο Βοημούνδος Γ΄, πρίγκιπας της Αντιόχειας.
Η άποψη ότι είναι γιος του Ραϋνάλδου των Σατιγιόν, δεύτερου συζύγου της Κωνσταντίας και της πριγκίπισσας της Αντιόχειας είναι του ιστορικού Μπέρναρντ Χάμιλτον.
Ήταν σύμμαχος του Αυτοκράτορα στις μάχες του εναντίον των Σελτζούκων και ένας από τους πιο έμπιστους συμβούλους του. Ήταν ο μόνος διοικητής με Δυτική καταγωγή[3] και το τμήμα που διοικούσε, υπεύθυνο για τις πολιορκίες και τις αποσκευές, απετελείτο κυρίως από Δυτικούς μισθοφόρους. Ανέλαβε τη δεξιά πτέρυγα το 1176 στη μοιραία μάχη του Μυριοκέφαλου. Όταν η στρατιά πλησίαζε το στενό πέρασμα Τσιμπρίτση, οι Σελτζούκοι επιτέθηκαν στους στρατιώτες που βάδιζαν. Ο Βαλδουίνος, που ήταν επικεφαλής προμηθειών Ιππικού, επιτέθηκε στους Σελτζούκους από τους γύρω λόφους για αντιπερισπασμό, αλλά περικυκλώθηκε και σκοτώθηκε με όλους τους άνδρες του[1][4][5][6][7][8].
Ο ιστορικός Νικήτας Χωνιάτης περιγράφει πώς ξεκίνησε η άτυχη μάχη: «Ο Μανουήλ Α΄ σε ένα πολεμικό Συμβούλιο που συνήλθε βιαστικά, ανακοίνωσε αιφνίδια την αποχώρησή του. Ο στρατηγός διοικητής Ανδρόνικος Κοντοστέφανος αντιτέθηκε έντονα και το ίδιο έκανε μετά και ένας στρατιώτης, που είχε ακούσει τη συζήτηση: πλησίασε τον Αυτοκράτορα και του είπε πως, αν εγκαταλείψει το στρατόπεδο, η απώλεια του στρατού θα οφείλεται στην απόφασή του αυτή. Τότε ο Μανουήλ Α΄ παρέμεινε[5]».
Αναφορές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ 1,0 1,1 Chrysostomides, J., ed. Kathegetria: Essays Presented to Joan Hussey for Her 80th Birthday. Camberley, England: Porphyrogenitus, 1988. (pg. 360-361) (ISBN 1-871328-00-4)
- ↑ Choniates, p. 102 ..."Baldwin, the brother of the emperor's wife..."
- ↑ Angold, Michael. The Fourth Crusade: Event and Context. London: Longman, 2003. (pg. 30) (ISBN 0-582-35610-5)
- ↑ Runciman, Steven. A History of the Crusades, Volume 2. London: The Folio Society, 1994. (pg. 337)
- ↑ 5,0 5,1 Norwich, John Julius. Byzantium: The Decline and Fall. New York: Knopf, 1996. (pg. 135) (ISBN 0-679-41650-1)
- ↑ Ash, John. A Byzantine Journey. 2nd ed. London: Tauris Parke Paperbacks, 2006. (pg. 147-148) (ISBN 1-84511-307-1)
- ↑ Hendy, Michael F. Studies in the Byzantine Monetary Economy, c. 300-1450. Cambridge: Cambridge University Press, 2008. (pg. 128, 149, 151) (ISBN 0-521-08852-6)
- ↑ Nagy, Luqman. The Book of Islamic Dynasties: A Celebration of Islamic History and Culture. London: Ta-Ha Publishers, 2008. (pg. 54) (ISBN 1-84200-094-2)
Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Angold, Michael (1997). The Byzantine Empire, 1025–1204: A Political History. Second Edition (στα Αγγλικά). Longman. ISBN 0-582-29468-1.
- Birkenmeier, John W. (2002). The development of the Komnenian army: 1081-1180. Leiden Köln Boston: Brill. ISBN 90-04-11710-5.
- Magoulias, Harry J., επιμ. (1984). O City of Byzantium: Annals of Niketas Choniatēs. Detroit: Wayne State University Press. ISBN 978-0-8143-1764-8.