Βαλέριος (ύπατος)

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Βαλέριος
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Flavius Valerius (Λατινικά)
Γέννηση5ος αιώνας
Αθήνα
Χώρα πολιτογράφησηςΒυζαντινή Αυτοκρατορία
ΘρησκείαΚαθολικισμός
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταπολιτικός
Περίοδος ακμής5ος αιώνας
Οικογένεια
ΓονείςΛεόντιος
ΑδέλφιαΑιλία Ευδοκία
Γέσσιος
Αξιώματα και βραβεύσεις
ΑξίωμαΚόμης των θείων θησαυρών
Μάγιστρος των οφφικίων

Ο Βαλέριος ήταν βυζαντινός, αυλικός, πολιτικός αξιωματούχος του 5ου αιώνα.

Ο Βαλέριος με καταγωγή την Αθήνα, ήταν γιός του σοφιστή Λεοντίου, αδελφός του Γέσσιου και της Αθηναΐδος, μετέπειτα αυτοκράτειρας με το όνομα Αιλία Ευδοκία[1]. Ως αποτέλεσμα του γάμου της Ευδοκίας με τον Θεοδόσιο Β΄, ο Βαλέριος και ο Γέσσιος έλαβαν αρκετές τιμές.

Ο Βαλέριος διορίστηκε κόμης της ιδιωτικής περιουσίας το 425, έπειτα κόμης των θείων θησαυρών, έπειτα ύπατος το 432, για να διοριστεί τέλος μάγιστρος των οφφικίων το 435.

Το 455 ο Βαλέριος έγραψε στην αδερφή του, στην Ιερουσαλήμ, προσπαθώντας να την πείσει να εγκαταλείψει το δόγμα του του Ευτύχιου[1].

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. 1,0 1,1 Martindale 1980, p 1145

Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Martindale, J. R.; Jones, Arnold Hugh Martin; Morris, John (1980). The prosopography of the later Roman Empire - Volume 2. A. D. 395 - 527. Cambridge e Nova Iorque: Cambridge University Press