Ανώτατη Διοίκηση Ενώσεων Δημοσίων Υπαλλήλων

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
(Ανακατεύθυνση από Α.Δ.Ε.Δ.Υ.)
Το έμβλημα της ΑΔΕΔΥ

Η Ανώτατη Διοίκηση Ενώσεων Δημοσίων Υπαλλήλων (ΑΔΕΔΥ) είναι συνδικάτο των εργαζομένων του ελληνικού δημοσίου τομέα.

Η ΑΔΕΔΥ ιδρύθηκε τον Μάιο του 1926 ως Συνομοσπονδία Δημοσίων Υπαλλήλων Ελλάδος η δραστηριότητα της οποίας ανεστάλη κατά τη διάρκεια του καθεστώτος Μεταξά και επανιδρύθηκε τον Δεκέμβριο του 1947 ως ΑΔΕΔΥ.

Τα μέλη της ΑΔΕΔΥ αποτελούν οι υπάλληλοι των υπηρεσιών του δημοσίου, των νομικών προσώπων δημοσίου δικαίου και των ΟΤΑ. Ο αριθμός των μελών της υπολογίζεται σε περίπου 311.000 και συνολικά οι δημόσιοι υπάλληλοι είναι 565.454. Η συνομοσπονδία περιλαμβάνει 46 συνδικάτα. Υπάρχουν 47 περιφερειακά γραφεία. Η ηγεσία ανήκει στην Εκτελεστική Επιτροπή, η οποία αποτελείται από 17 μέλη: επτά από τα αριστερά κόμματα (τρία από τον ΣΥΡΙΖΑ, δύο από το ΚΚΕ, δύο από την ΑΝΤΑΡΣΥΑ), έξι από το ΠΑΣΟΚ και τέσσερα από τη δεξιά (Νέα Δημοκρατία).

Η ΑΔΕΔΥ είναι μετά την ΓΣΕΕ, η δεύτερη μεγαλύτερη συνδικαλιστική οργάνωση στην Ελλάδα. Η ΑΔΕΔΥ είναι μέλος της Ευρωπαϊκής Συνομοσπονδίας Συνδικάτων.

Ιστορία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το συνδικαλιστικό κίνημα των δημοσίων υπαλλήλων στην Ελλάδα άρχισε να οργανώνεται από το δεύτερο μισό του 19ου αιώνα. Μεταξύ 1870 και 1880 δημιουργήθηκαν οι πρώτες ενώσεις των διαφόρων κλάδων του δημοσίου. Στη συνέχεια, ήταν απαραίτητος ο συντονισμός των ενεργειών όλων αυτών των φορέων. Έτσι, στις 2 Μαΐου 1926 ιδρύθηκε η Συνομοσπονδία Δημοσίων Υπαλλήλων Ελλάδος (ΣΔΥΕ) με έδρα την Αθήνα, η οποία όμως το 1931 διαλύθηκε δυνάμει νόμου που περιόριζε το δικαίωμα του συνεταιρίζεσθαι των δημοσίων υπαλλήλων, εξουσιοδοτώντας μόνο συνδικαλιστικές οργανώσεις ανά κλάδο υπηρεσίας. Για να παρακάμψουν τη νομοθεσία, οι οργανώσεις αυτές εξέλεξαν, το 1932, μια Κεντρική Επιτροπή Δημοσίων Υπαλλήλων (ΚΠΕ) για να συντονίσει τις δραστηριότητές τους.

Τον Μάιο του 1935, όλα τα σωματεία των δημοσίων υπαλλήλων διαλύθηκαν με νόμο. Και πάλι, ήδη από το 1936, οι δημόσιοι υπάλληλοι επανίδρυσαν συνδικάτα και ομοσπονδίες - συμπεριλαμβανομένου του ΣΔΥΕ, τον Μάρτιο του 1936. Ωστόσο, το Καθεστώς της 4ης Αυγούστου που ακολούθησε όχι μόνον διέλυσε όλες τις οργανώσεις των εργαζομένων, αλλά τις ποινικοποίησε. Την περίοδο αυτή συγκροτήθηκε νέο ΚΠΕ, παράνομα, που λειτούργησε μέχρι το 1944. Κατά τη γερμανική κατοχή, το ΚΠΕ ανέπτυξε έντονη δράση, προωθώντας μεγάλες απεργιακές κινητοποιήσεις δημοσίων υπαλλήλων και αντιστασιακές ενέργειες.

Το 1945, το άρθρο I της Συνθήκης της Βάρκιζας αποκατέστησε τις συνδικαλιστικές ελευθερίες. Ιδρύθηκαν πολυάριθμα σωματεία του δημόσιου τομέα, εθνικές ενώσεις και ομοσπονδίες. Αρκετά σωματεία και ομοσπονδίες συντόνιζε το ΚΠΕ, ενώ άλλα συγκρότησαν την ΑΔΕΔΥ. Το 1946 η ΑΔΕΔΥ και η ΚΠΕ συγχωνεύονται, επανασυστήνοντας τον ΣΔΥΕ.

Η έναρξη του εμφυλίου πολέμου διέκοψε τη λειτουργία του ΣΔΥΕ, τον Σεπτέμβριο του 1947. Τον Δεκέμβριο του ίδιου έτους, με πρωτοβουλία της Διδασκαλική Ομοσπονδία Ελλάδος, της Ομοσπονδίας Υπαλλήλων Δικαιοσύνης, της ΠΟΣΤ και 15 άλλους φορείς του δημοσίου, παρουσιάστηκε στο Πρωτοδικείο το καταστατικό του ΣΔΥΕ, αλλάζοντας την επωνυμία του σε ΑΔΕΔΥ. Το 1948 συνέρχεται η ΑΔΕΔΥ και πραγματοποιεί το 5ο Τακτικό Συνέδριό της.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]