Ατάφου

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Ατάφου
Lua error in Module:Location_map/multi at line 13: Δεν μπόρεσε να βρεθεί ο ορισμός του ζητούμενου locations map. Ούτε "Module:Location map/data/Τοκελάου" ούτε "Template:Location map Τοκελάου" υπάρχει. 8°33′29″S 172°29′49″W
ΧώραΤοκελάου
Διοικητική υπαγωγήΤοκελάου
Γεωγραφική υπαγωγήΤοκελάου
Πληθυσμός541 (18  Οκτωβρίου 2016)[1]
Ζώνη ώραςUTC+13:00
Commons page Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα (π • σ • ε )
Αυγή σε κεντρικό δρόμο

Το Ατάφου, παλαιότερα γνωστό ως το Ομάδα Δούκα του Γιορκ, είναι μια ομάδα 42 κοραλλιογενών νησίδων εντός του Τοκελάου στο νότιο Ειρηνικό Ωκεανό, 500 χιλιόμετρα βόρεια της Σαμόα.[2] Καλύπτει 25 τ.χλμ. και είναι το μικρότερο από τα τρία νησιά που αποτελούν το Τοκελάου, και αποτελείται από μια ατόλλη γύρω από μια κεντρική λιμνοθάλασσα, η οποία καλύπτει περίπου 15 χλμ.2. Η ατόλλη βρίσκεται περίπου 800 χιλιόμετρα νότια του ισημερινού στο γεωγραφικό πλάτος 8° 35' Νότια 172° 30' Δυτικά.

Πληθυσμού[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Σύμφωνα με την απογραφή του 2016 541 άτομα ζουν επισήμως στο Ατάφου (ωστόσο μόνο 413 ήταν παρόντες κατά την απογραφή του το βράδυ).[3] Από τους παρόντες, το 78% ανήκει στην Εκκλησιαστική Εκκλησία.[4] Ο κύριος οικισμός στην ατόλλη βρίσκεται στο νησί Ατάφου στη βορειοδυτική γωνιά της ατόλλης. Η Πρεσβυτεριανή εκκλησία ιδρύθηκε στο νησί το 1858, αλλά σήμερα σχεδόν όλοι οι κάτοικοι ανήκουν στην Εκκλησιαστική Χριστιανική Εκκλησία. Το πρώτο χωριό στο Ατάφου ιδρύθηκε στο νότιο άκρο της νησίδας, και οι κάτοικοι έχτισαν τα σπίτια κατά μήκος της λιμνοθάλασσας ακτή για να λάβουν τους δροσερούς αληγείς ανέμους.

Οι άντρες στο Ατάφου είναι εξειδικευμένοι στο ψάρεμα, και χρησιμοποιούν πολλές παραδοσιακές μεθόδους που πέρασαν από τους πατεράδες στους γιους. Κάνουν πολύ αποτελεσματικά δολώματα, παγίδες ψαριών, δίχτυα και γρίπους, και η θηλιά για ψάρεμα εξακολουθεί να είναι κοινή.[5] Μπορούν επίσης να δημιουργήσουν καλοδημιουργημένα κανό, τα οποία είναι σημαντικά οχήματα για ψάρεμα.

Γεωγραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Δορυφορική εικόνα του Ατάφου

Το Ατάφου βρίσκεται στην ζώνη τυφώνων του Ειρηνικού. Τον Ιανουάριο του 1914, μια τεράστια καταιγίδα γκρέμισε την εκκλησία και τα σπίτια στα νησιά, και αφάνισε πολλούς από τους φοίνικες.[6]

Η ατόλλη έχει περίπου τριγωνικό σχήμα και περικλείει μια λιμνοθάλασσα περίπου 5 χιλιόμετρα βόρεια προς νότια και 4 χιλιόμετρα ανατολικά προς δυτικά στο ευρύτερο σημείο του. Αυτή είναι χαμηλή, φτάνοντας σε μέγιστο ύψος περίπου 5 μέτρων, και περιέχει σε μεγάλο βαθμό βλάστηση με φοίνικες καρύδας και άλλα δέντρα, με χαμηλή βλάστηση, παρόμοια με αυτό που βρίσκονται σε πολλά μικρά κεντρικά νησιά του Ειρηνικού. Σαύρες, ποντίκια, και θαλασσοπούλια είναι συνηθισμένη στα νησιά Ατάφου. Η ατόλλη προσελκύει μια μεγάλη ποικιλία από ψάρια σε μεγάλους αριθμούς.

Η ανατολική πλευρά της λιμνοθάλασσας είναι μια σχεδόν συνεχής λεπτή λωρίδα γης με ένα μικρό διάλειμμα στη μέση κατά το μήκος της. Αντίθετα, η δυτική πλευρά αποτελείται από ύφαλους και πολλά διαφορετικά νησιά, με πιο αξιοσημείωτα το Ατάφου με σχήμα αντεστραμμένου V στο βορρά, το Αλόφι, το οποίο εκτείνεται προς την λιμνοθάλασσα από το δυτικό ύφαλο, και το Φενουαλόα σχήματος L στα νοτιοδυτικά. Το μικρότερο νησί Ταμασέκο βρίσκεται στη λιμνοθάλασσα κοντά στο Αλόφι.

Ο ύφαλος που συνδέει τα νησιά της ατόλλης είναι αρκετά ρηχός ώστε να είναι δυνατό το περπάτημα ανάμεσα στα νησιά κατά την άμπωτη. Αυτό σημαίνει, επίσης, ότι δεν υπάρχει πέρασμα βάρκας στη λιμνοθάλασσα, αν και ο ωκεανός γίνεται βαθύς πολύ κοντά στον ύφαλο. Αυτό επιτρέπει καλό αγκυροβόλισμα, αλλά το καθιστά επικίνδυνο για θαλασσοταραχές κοντά στον ύφαλο. Η επιπεδότητα της ατόλλης και η θέση του μέσα στη ζώνη τροπικών κυκλώνων έχει οδηγήσει σε ζημιές στο νησί κατά περιόδους.

Νησίδες[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. Φογκαλάκι ι Λάλο
  2. Φογκαλάκι-Ματάνγκι (Φογκαλάκι ι Ματάγκι)
  3. Τε Όκι
  4. Τε Χέπου
  5. Λαουαλαλάβα
  6. Τε Κάπι
  7. Να Ουτούα
  8. Μότου Ατέα
  9. Μότου Φακαλάλο
  10. Χακέα Λάχι κι Ματάγκι
  11. Χακέα ο Χίμι
  12. Μαλατέα
  13. Κενακένα
  14. Μάλο ο Φούτα
  15. Μότου ο Τε Λάκια
  16. Κομούλο
  17. Χακέα ο Απελάμο
  18. Να Χαπίτι
  19. Νιουέφα
  20. Φενουαλόα
  21. Τε Πούκα
  22. Ταμαχέκο
  23. Τε Αλόφι
  24. Ουλουγκάγκιε
  25. Χωριό Ατάφου

Ιστορία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ένα παραδοσιακό κανό ή βάκα

Είναι πιθανό ότι οι Πολυνήσιοι επισκέφθηκαν το νησί στην αρχαιότητα, αλλά μπορεί να μην είχαν εγκατασταθεί εκεί. Η Ευρωπαϊκή ανακάλυψη της ατόλλης έγινε στις 21 Ιουνίου 1765, από το Τζον Μπάιρον του HMS Ντόλφιν (1751). Ο Μπάιρον δεν βρήκε κάποιο που να ζει στο νησί εκείνη την εποχή, και ονόμασε το νησί "Νησί Δούκα της Υόρκης".[7] Το Ατάφου ιδρύθηκε από τον Τονούια και της γυναίκας του Λαγκιμάινα μαζί με τα επτά παιδιά τους.[8]

Μεταξύ του 1856 και του 1979, οι ΗΠΑ ισχυρίστηκαν ότι κατείχαν την κυριαρχία πάνω από το νησί και τις άλλες ατόλλες του Τοκελάου. Το 1979, οι ΗΠΑ παραδέχτηκαν ότι το Τοκελάου ήταν υπό τη κυριαρχία της Νέα Ζηλανδία και ένα θαλάσσιο όριο μεταξύ του Τοκελάου και της Αμερικανικής Σαμόας ιδρύθηκε από τη Συνθήκη της Τοκεχέγκα.

Στις 26 Αυγούστου 2007, η προσπάθεια του Ραλφ Τουτζίν να κωπηλατήσει από τη Νότια Αμερική στην Αυστραλία προσέκρουσε στο Ατάφου.[9] Στις 26 Νοεμβρίου 2010, τρεις έφηβοι από το Ατάφου διασώθηκαν αφού είχαν παρασυρθεί για 1.300 χιλιόμετρα για 50 ημέρες στον Ειρηνικό.[10][11]

Δείτε επίσης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Κατάλογος διεκδικήσεων των Νήσων Γκουανό

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. ↑ www.tokelau.org.nz/site/tokelau/files/TokelauNSO/2016Census/Atafu%20atoll%20profile%202016%20Census.pdf.
  2. ↑ Tokelau Government
  3. ↑ «2016 Tokelau Census atoll profiles» (PDF). tokelau.org.nz. 
  4. ↑ "2016 Final data tables" Retrieved 13-07-2017
  5. ↑ «Atafu». Council for the Ongoing Government for Tokelau. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 15 Αυγούστου 2007. Ανακτήθηκε στις 5 Απριλίου 2008. 
  6. ↑ Atafu Island Αρχειοθετήθηκε 2019-01-16 στο Wayback Machine. on janeresture.com
  7. ↑ Quanchi, Max (2005). Historical Dictionary of the Discovery and Exploration of the Pacific Islands. The Scarecrow Press. ISBN 0810853957. 
  8. ↑ Ethnology of the Tokelau Islands, Gordon MacGregor, 1937
  9. ↑ «Zeeman Ocean Challenge». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 8 Φεβρουαρίου 2012. Ανακτήθηκε στις 2 Ιουλίου 2018. 
  10. ↑ Field, Michael (27 Νοεμβρίου 2010). «Boozy teens' midnight trip goes 1300km astray». The Dominion Post. Ανακτήθηκε στις 17 Σεπτεμβρίου 2011. 
  11. ↑ «Joy in Tokelau over rescue of missing teenagers». Radio New Zealand International. 27 November 2010. http://www.rnzi.com/pages/news.php?op=read&id=57266. Ανακτήθηκε στις 2010-11-27. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Ατάφου&oldid=8911728"