Ασφοδελίνη

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Ασφοδελίνη
Το είδος Asphodeline lutea
Το είδος Asphodeline lutea
Συστηματική ταξινόμηση
Βασίλειο: Φυτά
Συνομοταξία: Αγγειόσπερμα (Angiosperms)
Ομοταξία: Μονοκοτυλήδονα (Monocotyledoneae)
Τάξη: Ασπαραγώδη (Asparagales)
Οικογένεια: Ασφοδελοειδή (Asphodelaceae)
Υποοικογένεια: Ασφοδελοΐδες (Asphodeloideae)
Γένος: Ασφοδελίνη (Asphodeline)
Rchb.[1]

Συνώνυμα[2]
  • Heroion Raf.
  • Dorydium Salisb.

Η ασφοδελίνη (επιστημονική-λατινική ονομασία Asphodeline) είναι γένος μονοκοτυλήδονων φυτών, που ανήκει στην οικογένεια της αλόης, τα ασφοδελοειδή, και ορίσθηκε περιγραφόμενο για πρώτη φορά ως γένος[3] το 1830. Οι ασφοδελίνες είναι φυτά ιθαγενή της ανατολικής Λεκάνης της Μεσογείου και της Μέσης Ανατολής, με κατανομή από την Ιταλία και την Αλγερία στα δυτικά μέχρι το Ιράν στα ανατολικά.[2][4][5][6][7][8][9][10][11]

Τα φυτά του γένους φθάνουν σε ύψος έως 1,2 μέτρο και φύονται σε καλώς αποστραγγιζόμενα εδάφη. Γενικώς έχουν σαρκώδεις ρίζες και αρωματικά άνθη σε υψηλά και λεπτά στελέχη, που μοιάζουν με κίτρινα αστεράκια και βγαίνουν τον Μάιο και τον Ιούνιο. Τα φύλλα είναι πράσινα με γαλαζωπή απόχρωση. Χρειάζεται τουλάχιστον μία τριετία προτού ένα νέο φυτό ανθίσει για πρώτη φορά. Κάποια είδη καλλιεργούνται ωστόσο για τα κίτρινα άνθη τους, που αποτελούν πάντοτε μια ενδιαφέρουσα προσθήκη στον κήπο στα τέλη της άνοιξης. Τα άνθη ανοίγουν με φαινομενικά τυχαία σειρά και το καθένα δεν διαρκεί για πολύ, αλλά αναπληρώνεται γρήγορα, καθώς νέα άνθη ξεπροβάλλουν συνεχώς μέχρι το τέλος της περιόδου της ανθοφορίας.

Είδη[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Σήμερα γίνονται ευρύτερα αποδεκτά τα εξής 17 είδη στο γένος Asphodeline[2]:

  1. Asphodeline anatolica, Tuzlaci - Τουρκία
  2. Asphodeline baytopiae, Tuzlaci - Τουρκία, Συρία
  3. Asphodeline brevicaulis (Bertol.) J.Gay από Baker - από την Ελλάδα έως το Ιράν
  4. Asphodeline cilicica, Tuzlaci - Τουρκία
  5. Asphodeline damascena (Boiss.) Baker - Τουρκία, Συρία
  6. Asphodeline globifera, J.Gay από Baker - Τουρκία, Συρία
  7. Asphodeline liburnica (Scop.) Rchb. - Ιταλία, νότια Βαλκάνια, Αιγαίο
  8. Asphodeline lutea (L.) Rchb. - από Αλβανία έως Τουρκία
  9. Asphodeline peshmeniana, Tuzlaci - Τουρκία
  10. Asphodeline prismatocarpa, J.Gay από Boiss. - Τουρκία
  11. Asphodeline prolifera (M.Bieb.) Kunth - Καύκασος, Ιράν, Τουρκία
  12. Asphodeline recurva, Post - Τουρκία, Συρία, Ιορδανία
  13. Asphodeline rigidifolia (Boiss. & Heldr.) Baker - Τουρκία
  14. Asphodeline sertachiae, Tuzlaci - Τουρκία
  15. Asphodeline taurica (Pall. από M.Bieb.) Endl. - από Αλβανία έως Καύκασο
  16. Asphodeline tenuior (Fisch. από M.Bieb.) Ledeb. - Καύκασος, Ιράν, Τουρκία
  17. Asphodeline turcica, Tuzlaci - Τουρκία


Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. Ludwig Reichenbach: Flora Germanica Excursoria, 116 (έτος 1830) «Name - Asphodeline Rchb». Tropicos. Saint Louis, Missouri: Missouri Botanical Garden. Ανακτήθηκε στις 6 Αυγούστου 2010. 
  2. 2,0 2,1 2,2 «Search for Asphodeline». World Checklist of Selected Plant Families. Βασιλικοί Βοτανικοί Κήποι (Κιου). Ανακτήθηκε στις 6 Ιουλίου 2014. 
  3. Stevens, P.F. (2001 κ.ε.): «Asparagales: Asphodeloideae», Angiosperm Phylogeny Website, retrieved 2014-02-25
  4. Altervista Flora Italiana, genere Asphodeline
  5. Maire, R.: Flore de l'Afrique du Nord, τόμ. 5, σσ. 1-307, εκδ. Paul Lechevalier, Παρίσι 1958
  6. Tutin, T.G. & al. (επιμ.): Flora Europaea, τόμ. 5, σσ. 1-452, Cambridge University Press, 1980
  7. Davis, P.H. (επιμ.): Flora of Turkey and the East Aegean Islands, τόμ. 8, σσ. 1-632, Edinburgh University Press, Εδιμβούργο 1984
  8. Meikle, R.D.: Flora of Cyprus, τόμ. 2, σσ. 833-1970, έκδ. The Bentham-Moxon Trust, Royal Botanic Gardens, Kew 1985
  9. Danin, A.: Distribution Atlas of Plants in the Flora Palaestina area, The Israel Academy of Sciences and Humanities, Jerusalem 2004
  10. Takhtajan, A.L. (επιμ.): Conspectus Florae Caucasi, τόμ. 2, Editio Universitatis Petropolitanae (2006)
  11. Dobignard, D. & Chatelain, C.: Index synonymique de la flore d'Afrique du nord, τόμ. 1, Éditions des conservatoire et jardin botaniques, Γενεύη 2010