Αστέρας του Καϋρέλ

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
BPS CS31082-0001 (Αστέρας του Cayrel)
Αστερισμός: Κήτος
Συντεταγμένες (εποχή 2000.0): α = 1h:29m:30s ,
δ = –16°.08΄.06΄΄
Φαινόμενο μέγεθος: 11,7
Απόσταση από τη Γη: 13 χιλιάδες έτη φωτός

Ο BPS CS31082-0001, γνωστός και ως Αστέρας του Καϋρέλ (αγγλ. Cayrel's Star)[1] είναι ένας πολύ μεγάλης ηλικίας αστέρας, που ανήκει στον ακραίο Πληθυσμό II. Βρίσκεται σε απόσταση περίπου 4 χιλιάδες παρσέκ από τη Γη, στην άλω του Γαλαξία μας. Ανήκει στην κατηγορία των εξαιρετικά «φτωχών» σε «μέταλλα» αστέρων, καθώς η μεταλλικότητά του είναι κάπου χίλιες φορές μικρότερη από εκείνη του Ήλιου ([Fe/H] = –2,9). Ειδικότερα, ανήκει στην πολύ σπάνια υποκατηγορία των ενισχυμένων με νετρονιακή σύλληψη αστέρων. Ανακαλύφθηκε από τον Τιμ Μπηρς (Tim C. Beers) και συνεργάτες του με το τηλεσκόπιο Σμιντ του Διαμερικανικού Αστεροσκοπείου του Σέρο Τολόλο στη Χιλή. Αναλύθηκε φασματικώς από τον Γάλλο αστρονόμο Ροζέ Καϋρέλ (από όπου και η ονομασία του αστέρα) και την ομάδα του, που χρησιμοποίησαν το Πολύ Μεγάλο Τηλεσκόπιο (VLT) του Ευρωπαϊκού Νότιου Αστεροσκοπείου, επίσης στη Χιλή για να προσδιορίσουν τις περιεκτικότητες του αστέρα στα διάφορα στοιχεία της ύλης. Ο λόγος των ισοτόπων θόριο-232 προς ουράνιο-238 χρησίμευσε για τον προσδιορισμό της ηλικίας του αστέρα. Αυτή εκτιμήθηκε σε περίπου 12,5 δισεκατομμύρια έτη, που αντιστοιχεί στην ηλικία των γηραιότερων γνωστών αστέρων.

Συγκρινόμενος με άλλους αστέρες της κατηγορίας του, που έχουν εμπλουτισθεί με βαρέα στοιχεία παραχθέντα με τη διαδικασία ταχείας συλλήψεως νετρονίων (όπως ο Αστέρας του Σνέντεν, ο BD +17° 3248 και ο HE 1523-0901) ο Αστέρας του Καϋρέλ έχει μεγαλύτερες περιεκτικότητες σε ακτινίδες (Th, U), αλλά απροσδόκητα μικρή περιεκτικότητα σε μόλυβδο.


Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Beers, T.C., G.W. Preston & S.A. Shectman: «A search for stars of very low metal abundance. I.», Astron. J., τόμ. 90, σσ. 2089-2102 (1985)
  • Beers, T.C., G.W. Preston & S.A. Shectman: «A search for stars of very low metal abundance. IΙ.», Astron. J., τόμ. 103, σσ. 1987–2034 (1992)
  • Cayrel, R., κ.ά.: «Measurement of stellar age from uranium decay», Nature, τόμ. 409, τεύχ. 6821, σσ. 691-692 (2001)
  • Schatz, H., κ.ά.: «Thorium and Uranium Chronometres applied to CS 31082-001, Astrophysical Journal, τόμ. 579, σσ. 628-638 (2002)

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]