Ασπιέτης (στρατηγός υπό τον Αλέξιο Α΄)

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Ασπιέτης
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση11ος αιώνας
Θάνατος12ος αιώνας[1]
Χώρα πολιτογράφησηςΒυζαντινή Αυτοκρατορία
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητααξιωματικός
κυβερνήτης

Ο Ασπιέτης (άκμασε περί το 1100) ήταν Αρμένιος ευγενής, που εισήλθε στην υπηρεσία της Ρωμανίας και υπηρέτησε ως επί το πλείστον στη βασιλεία του Αλεξίου Α΄ Κομνηνού Αυτοκράτορα των Ρωμαίων (1081-1118).

Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ήταν μέλος του Οίκου των Ασπιετών, που ισχυριζόταν καταγωγή από τους Αρσακίδες βασιλείς της Αρμενίας.[2] Αναφέρεται για πρώτη φορά, ότι μετείχε στην εκστρατεία του Αλεξίου Α΄ το 1081 εναντίον των Νορμανδών, που κατέληξε στην καταστροφική μάχη του Δυρραχίου· ο Ασπιέτης τραυματίστηκε σοβαρά. Η σκηνή περιγράφεται από την Άννα Κομνηνή, κόρη του Αλεξίου Α΄, στο έργο της Αλεξιάδα, όπου εξαίρεται η ανδρεία του Ασπιέτη. [3][4]

Το όνομά του αναφέρεται σε δύο διαφορετικά μέρη της Αλεξιάδας και δεν είμαστε σίγουροι για το αν αναφέρονται στο ίδιο άτομο.[5] Στο δεύτερο χωρίο ο Ασπιέτης το 1105/06 ορίστηκε κυβερνήτης της Ταρσού από τον Αυτοκράτορα. Λίγο μετά διαδέχθηκε τον Μοναστρά στη θέση του στρατοπεδάρχη της Ανατολής και έγινε υπεύθυνος την εκστρατεία εναντίον του πριγκιπάτου της Αντιόχειας. Με την αρμοδιότητα αυτή δεν κατάφερε να εμποδίσει τον Τανκρέδο πρίγκιπα της Γαλιλαίας από το να ανακαταλάβει τη Μοψουεστία και μερικά άλλα φρούρια, που ο Μοναστράς είχε καταλάβει το προηγούμενο έτος. Αντίθετα ο Ασπιέτης περιέπεσε σε ανήθικες διασκεδάσεις.[3][6]

Ο ιστορικός Αλέξιος Σαββίδης και η Αλεξάνδρα Βασιλείου-Ζάιμπτ ισχυρίζονται, ότι ο είναι λάθος να θεωρήσουμε, ότι είναι δύο διαφορετικά πρόσωπα στα δύο χωρία της Αλεξιάδας και να υποθέσουμε, ότι ο πρώτος απεβίωσε από τα τραύματά του στο Δυρράχιο.[7][8] Ο Ασπιέτης δεν αναφέρεται ξανά μετά το 1105/06.[9] Παρόλα αυτά ο ιστορικός των αρχών του 17ου αι. Κάρολος ντυ Κανζ, ο Φερνινάντ Χαλαντόν, ο Στήβεν Ράνσιμαν, ο Αλέξιος Σαββίδης, κά τον ταυτίζουν με τον Οσίν των Χετουμιδών κύριο της Μικράς Αρμενίας (Κιλικίας), που με τη σειρά του ταυτίζεται με τον Ουρσίνο των Δυτικών πηγών.

Το 1924 ο Ιωσήφ Λωράν απέρριψε την ταύτιση και την άποψή του ακολουθούν από τότε αρκετοί σύγχρονοι λόγιοι.[2][10][11]

Αναφορές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. Ανακτήθηκε στις 27  Νοεμβρίου 2018.
  2. 2,0 2,1 Kazhdan 1991, σελίδες 211–212.
  3. 3,0 3,1 Skoulatos 1980, σελ. 30.
  4. Wassiliou-Seibt 2015, σελ. 210.
  5. Savvides 1991, σελ. 74.
  6. Wassiliou-Seibt 2015, σελίδες 210–211.
  7. Savvides 1991, σελίδες 70–74.
  8. Wassiliou-Seibt 2015, σελ. 210 (note 7).
  9. Wassiliou-Seibt 2015, σελ. 211.
  10. Savvides 1991, σελίδες 70–71.
  11. Wassiliou-Seibt 2015, σελ. 211, esp. note 20.

Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Kazhdan, Alexander (1991). "Aspietes". In Kazhdan, Alexander. The Oxford Dictionary of Byzantium. Oxford and New York: Oxford University Press. pp. 211–212. ISBN 0-19-504652-8.
  • Savvides, Alexis G. K. (1991). "Notes on the Armeno-Byzantine family of Aspietes, late 11th-early 13th centuries". Byzantinoslavica. Prague. 52: 70–79.
  • Skoulatos, Basile (1980). Les personnages byzantins de l'Alexiade: Analyse prosopographique et synthèse [The Byzantine Personalities of the Alexiad: Prosopographical Analysis and Synthesis] (in French). Louvain-la-Neuve: Nauwelaerts.
  • Wassiliou-Seibt, Alexandra-Kyriaki (2015). "Kaukasische Aristokraten auf byzantinischer Karriereleiter. Eine kritische Nachlese des Quellenbefunds zur Familie der Aspietai (1081 – 1205)". Byzantinische Zeitschrift (in German). 108 (1): 207–218. doi:10.1515/bz-2015-0011.