Ασδρούβας ο Ωραίος
| Ασδρούβας ο Ωραίος | |
|---|---|
 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 270 π.Χ.[1] Καρχηδόνα[2] |
| Θάνατος | 221 π.Χ.[3][4][2] Νέα Καρχηδών[5] |
| Συνθήκες θανάτου | ανθρωποκτονία[2] |
| Χώρα πολιτογράφησης | Αρχαία Καρχηδόνα |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | Punic |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | στρατιωτικός πολιτικός |
| Οικογένεια | |
| Σύζυγος | middle daughter of Hamilcar Barca[2] |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Αξίωμα | κυβερνήτης (228 π.Χ.–221 π.Χ., Carthaginian Iberia)[1] |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Ο Ασδρούβας ο Ωραίος, φοινικικά: 𐤏𐤆𐤓𐤁𐤏𐤋,[6] ʿAzrobaʿl (π. 270 - 221 π.Χ.) ήταν ένας Καρχηδόνιος στρατιωτικός ηγέτης και πολιτικός, κυβερνήτης στην Ιβηρική μετά το τέλος του Αμίλκα Βάρκα, και ιδρυτής της Καρθαγένης.[1]
Οικογένεια[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η Ιστορία της Ρώμης του Λίβιου καταγράφει ότι ο Ασδρούβας ήταν ο γαμπρός επ' αδελφή του Καρχηδόνιου ηγέτη Αννίβα Βάρκα, και γαμπρός του Αμίλκα Βάρκα[7].[8].
Σταδιοδρομία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο Ασδρούβας ακολούθησε τον Αμίλκα στην εκστρατεία του κατά της κυβερνώσης αριστοκρατίας στην Καρχηδόνα στο τέλος του Α΄ Καρχηδονιακού Πολέμου, και στην μεταγενέστερη σταδιοδρομία του της κατάκτησης στην Ιβηρικής. Το 237 π.Χ. ξεκίνησαν προς την χερσόνησο, αλλά γύρω στο 231-230 π.Χ. ο Ασδρούβας θεωρείται ότι μεσολάβησε με το όνομα τού Αμίλκα για να κάνει τις φυλές Νουμιδών από τη βόρεια Αφρική να υποταχθούν στην οικογένεια Βάρκα, και η Νουμιδία σύντομα έπεσε στην σφαίρα επιρροής της Καρχηδόνας.[9]
Μετά το τέλος του Αμίλκα το 228 π.Χ. ενώ πολεμούσε με τις Ιβηρικές φυλές,[10] ο Ασδρούβας τον διαδέχτηκε στην διοίκηση, και ακολουθούσε εντολές από την Καρχηδόναα, καθώς οι γιοι τού Αμίλκα ήταν πολύ μικροί. Ο Αννίβας, ο μεγαλύτερος, ήταν 19 ετών τότε. Σε αντίθεση με τον προκατόχου του, ο Ασδρούβας προτιμούσε σε μεγάλο βαθμό τη διπλωματία, σε σχέση με τις στρατιωτικές εκστρατείες. [11] Σύμφωνα με τα κοινά διπλωματικά έθιμα της εποχής, ο Ασδρούβας ζήτησε ομήρους από τα βασίλεια που υποτάχθηκαν στην Καρχαδόνα, για να τους αποτρέψει από το να διαρρήξουν τις συνθήκες τους.
Έτσι επεκτάθηκε η επικράτεια της Καρχηδόνας με επιδέξια διπλωματία, και την εδραίωσε ιδρύοντας την σημαντική πόλη και ναυτική βάση του Qart Hadasht, την οποία οι Ρωμαίοι μετέφρασαν Carthago Nova (μετά Καρθαγένη) ως πρωτεύουσα της νέας επαρχίας, και με τη σύναψη συνθήκης με τη Ρωμαϊκή Δημοκρατία που όρισε τον ποταμό Ίβηρ/Έβρο ως το σύνορο μεταξύ των δύο δυνάμεων.[12] Αυτή η συνθήκη προκλήθηκε από μια ελληνική αποικία, το Εμπορείον (Αμπούριας) και την Ιβηρική Σαγούντο, που φοβήθηκαν τη συνεχή αύξηση της Καρχηδονιακής εξουσίας στην Ιβηρική, ζητώντας βοήθεια από τη Ρώμη. Η Ασδρούβας αποδέχτηκε πρόθυμα, καθώς η κυριαρχία των Καρχηδονίων στην Ιβηρική δεν είχε ακόμη επαρκώς καθιερωθεί, ώστε να θέσει σε κίνδυνο την μελλοντική επέκτασή της σε πρόωρη σύγκρουση.
Το τέλος[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Επτά χρόνια μετά το τέλος του Αμίλκα, ο Ασδρούβας ο Ωραίος δολοφονήθηκε το 221 π.Χ. από σκλάβο του Κέλτη βασιλιά Τάγου, ο οποίος εκδικήθηκε έτσι τον θάνατο του δικού του αφέντη.[13]
Ο διάδοχός του Ασδρούβα ήταν ο γαμπρός του επ' αδελφή και γιος του Αμίλκα, ο Αννίβας Βάρκας.
Βλέπε επίσης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Άλλοι με το όνομα Ασδρούβα στην ιστορία της Καρχηδόνας
Αναφορές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Συμπεράσματα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ 1,0 1,1 1,2 www
.elmundo .es /suplementos /magazine /2007 /383 /1169664275 .html. Ανακτήθηκε στις 20 Απριλίου 2022. - ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 «Diccionario biográfico español» (Ισπανικά) Royal Academy of History. 2011. 10426/asdrubal. Ανακτήθηκε στις 20 Απριλίου 2022.
- ↑ «Аздрубал» (Ρωσικά)
- ↑ «Hasdrubal» (Αγγλικά)
- ↑ archivo
.cartagena .es /gestion /documentos /20701 .pdf. Ανακτήθηκε στις 20 Απριλίου 2022. - ↑ Huss (1985).
- ↑ ο Ασδρούβας ο Ωραίος είχε νυμφευτεί τη μεσαία κόρη του Αμίλκα
- ↑ Livy's History of Rome: Book 21.2
- ↑ Polybius 3.7–16, Livy 21.22.1–4, Livy 23.26.2, Diodorus of Sicily 25.2: Ο Ασδρούβας, γιος του Αμίλκα, στάλθηκε από τον πεθερό του στην Καρχηδόνα κατά των Νουμιδών, οι οποίοι είχαν επαναστατήσει κατά των Καρχηδονίων, σκοτώνοντας οκτώ χιλιάδες στη μάχη και πιάνοντας δύο χιλιάδες αιχμαλώτους. Οι υπόλοιποι δόθηκαν ως αφιέρωμα.
- ↑ Diodorus, 25. 10.Κατά τη διάρκεια της διαδρομής του, ο Αμίλκας σκέφτηκσε να σώσει τις ζωές των γιων του και των φίλων του στρίβοντας σε άλλο δρόμο. Τον πρόλαβε ο βασιλιάς, βούτηξε έφιππος σε ένα μεγάλο ποτάμι και χάθηκε στο νερό κάτω με το άλογο του, αλλά οι γιοι του Αννίβας και Ασδρούβας πήραν το δρόμο τους με ασφάλεια στην Άκρα Λεύκη..
- ↑ Livy 21.2.7 Αύξησε την Καρχηδονιακή κυριαρχία προωθώντας τους δεσμούς φιλοξενίας με μικρότερους βασιλείς και ηγέτες, προσελκύοντας νέα έθνη με φιλίες ευγενών και όχι με πόλεμο και όπλα..
- ↑ Polybius 2.13, 2.22
- ↑ Italicus, Silius. Punica. σελίδες 1.155–170.
Βιβλιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Huss, Werner (1985), Geschichte der Karthager, Munich: C.H. Beck, ISBN 9783406306549, https://books.google.com/books?id=NvEK7kc3qnQC
- Διόδωρος Σικελιώτης: Ιστορία [1]
- Αππιανός: Ρωμαϊκή Ιστορία. Biblioteca Clásica Gredos 84 (ισπανικά).
- Πολύβιος, Ιστορίες. Biblioteca Clásica Gredos 38 y 43 (ισπανικά).
- Τίτος Λίβιος: Ιστορία της Ρώμης. Libro de Bolsillo Alianza Editorial 1595 1-2 (ισπανικά).
Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Livius.org: Hasdrubal the Fair Αρχειοθετημένο Wayback Machine