Αρχαιομυθολογία
Ως αρχαιομυθολογία ορίζεται η μελέτη της αρχαιολογίας μέσω του γνωστικού αντικειμένου της μυθολογίας.[1][2] μέθοδος η οποία αναπτύχθηκε από την ερευνήτρια Μαρίγια Γκιμπούτας και εφαρμόστηκε, κυρίως, στις χώρες της Ανατολικής Ευρώπης. Εντός σχετικού σχολίου του στο The Oxford Handbook of the Archeology of Ritual and Religion, ο Τόννο Γιόνουκς αναφέρει: «Παρά το γεγονός πως η σημασία της αρχαιολογίας υπερτονίζεται, ενώ, παράλληλα, οι πηγές της χρησιμοποιούνται σε κατά πολύ μεγαλύτερο βαθμό συγκριτικά με άλλα γνωστικά αντικείμενα εντός των βαλτικών χωρών, οι μελέτες της αρχαιομυθολογίας εξακολουθούν να βασίζονται στην παράδοση, ενώ η αρχαιολογία δεν χρησιμοποιείται παρά ελάχιστα στο πλαίσιο της τελευταίας. Το μεγαλύτερο μέρος των αρχαιολογικών ευρημάτων το οποίο δεν συνάδει με την παράδοση αγνοήθηκε, ενώ αρκετές πτυχές των παλαιών θρησκειών δεν έχουν μελετηθεί περαιτέρω καθώς δεν αντιστοιχούσαν στην παράδοση».[3]
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ (Αγγλικά) Haarmann, Harald· Marler, Joan (2008). Introducing the Mythological Crescent: Ancient Beliefs and Imagery Connecting Eurasia with Anatolia. Otto Harrassowitz Verlag. σελ. 7. ISBN 978-34-47-05832-2.
- ↑ (Αγγλικά) Tate, Karen (2005). Sacred Places of Goddess: 108 Destinations. CCC Publishing. σελ. 390. ISBN 978-18-88-72917-7.
- ↑ (Αγγλικά) Insoll, Timothy (2011). The Oxford Handbook of the Archaeology of Ritual and Religion. Οξφόρδη: Oxford University Press. σελ. 882. ISBN 978-01-99-232444.
