Αρκάδιος Δημητρακόπουλος

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Αρκάδιος Δημητρακόπουλος
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση1824
Πελοπόννησος, Ελλάδα
Θάνατος1908
Μπουργκάς, Βουλγαρία
Πληροφορίες ασχολίας
ΙδιότηταΈμπορος, Επιχειρηματίας
Οικογένεια
ΣύζυγοςΜαρία Πασχαλάκη ή Πασχαλίδου(1862)
Τέκνα12
Γονείς
  • Κωνσταντίνος Δημητρακόπουλος (πατέρας)
  • Μαρία Δημητρακοπούλου (μητέρα)
ΣυγγενείςΔημήτριος Δημητρακόπουλος (ανιψιός) και Ιωάννης Δημητρακόπουλος (ανιψιός)
δεδομένα

Ο Αρκάδιος Δημητρακόπουλος (1825 - 1908) ήταν εύπορος Έλληνας μεγαλέμπορος σιτηρών, με καταγωγή από τα Λαγκάδια Αρκαδίας, πρόεδρος του ελληνικού φιλεκπαιδευτικού συλλόγου του Πύργου «Εύξεινος Πόντος» [1] και σημαντική προσωπικότητα της κοινωνίας του Πύργου της Βουλγαρίας, τον 19ο αιώνα.[2][3][4]

Βιογραφια[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Αρκάδιος Δημητρακόπουλος γεννήθηκε στην Πελοπόννησο, πέρασε τα μαθητικά του χρόνια στην Ερμούπολη και έζησε το μεγαλύτερο κομμάτι της ζωής του στον Πύργο. Ο γνωστός Βούλγαρος ιστορικός Βέλκο Τόνεφ υποστηρίζει ότι η καταγωγή του Αρκάδιου ήταν από την "ηπειρωτική Ελλάδα" χωρίς όμως να διευκρινίζει περισσότερα. Ο Αρκάδιος ήταν εγγεγραμένος στο Γυμνάσιο της Ερμούπολης.[5] Ο αδερφός του, Ανδρέας Δημητρακόπουλος, υπέγραψε ως κηδεμόνας του το μαθητολόγιο του 1838-1839. [6]. Στις 17 Δεκεμβρίου 1842, ο Αρκάδιος δίνει τον όρκο για να γίνει δημότης Ερμούπολης. Αργότερα, παρόλο που η οικογένεια του ζούσε στον Πύργο, ακολούθησε την ίδια διαδικασία για το σύνολο σχεδόν των παιδιών του και τα ενέγραφε στο δημοτολόγιο της Ερμούπολης, για άγνωστους λόγους. [7].

Ο ιστορικός του Μπουργκάς Α. Χρίστοφ περιγράφει τον Δημητρακόπουλο ανάμεσα στους εύπορους Έλληνες - εμπόρους του Πύργου, που έχουν σημαντική συνεισφορά στην ανάπτυξη του εμπορίου και των οποίων τα εισοδήματα χρηματοδοτούν την ανάπτυξη της μοντέρνας ελληνικής εκπαίδευσης. [8]

Διασώθηκε μια φωτογραφία πορτρέτου του Αρκάδιου Δημητρακόπουλου, η οποία χρονολογείται από το 1893 και στην πίσω πλευρά της έχει την σφραγίδα από το φωτογραφείο των Ξ. Ξανθόπουλου και Ι. Κοκκίνου (Я. Кокинос, Бургас).

Η σφραγίδα από το φωτογραφείο των Ξ. Ξανθόπουλου και Ι. Κοκκίνου

Φιλεκπαιδευτικό - φιλανθρωπικό έργο[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Δημητρακόπουλος διετέλεσε πρόεδρος του ελληνικού εκπαιδευτικού συλλόγου του Μπουργκάς "Εύξεινος Πόντος" [9][10]. Αυτός ήταν ο παλαιότερος και μακροβιότερος ελληνικός φιλεκπαιδευτικός σύλλογος του Μπουργκάς και λειτούργησε απο το 1879 μέχρι τουλάχιστον το 1893, με την προτροπή και υποστήριξη των Μητροπολιτών Αγχιάλου. Ιδρύθηκε από τον Μητροπολίτη Βασίλειο και τον Έλληνα Υποπρόξενο στο Μπουργκάς Μιχαλη Μαυρομιχάλη, με βασικό στόχο την συγκέντρωση χρημάτων για την ανέγερση του νέου κτιρίου του ελληνικό σχολείου. Ο "Εύξεινος Πόντος" ενίσχυε τα ελληνικά σχολεία και τους άπορους,[11] ενώ διοργάνωνε και θεατρικές παραστάσεις.[12]

Ο Αρκαδιος Δημητρακοπουλος αποτέλεσε μέλος της πενταμελούς Εξεταστικής Επιτροπής των ελληνικών εκπαιδευτηρίων του Μπουργκας τουλάχιστον το σχολικό έτος 1891-1892. Οι πενταμελεις εξεταστικές επιτροπές διοριζόντουσαν από την Εφορεία των Σχολείων. Όπως αναφέρει η ελληνική εφημερίδα Οδησσός που εκδίδονταν στην Βαρνα, τον Ιούνιο του 1892 διεξάχθηκαν οι εξετάσεις των ελληνικών εκπαιδευτηρίων στο Μπουργκας, από εξεταστική επιτροπή αποτελούμενη από τους λόγιους και ευρυμαθείς Σ. Ιωαννιδη, Αρκαδιο Δημητρακοπουλο, Αν. Διονυσιαδη, Γ. Μπεζη και Ι. Σβορωνο.[13]

Μετά τον καταστροφικό σεισμό της Ζακύνθου το 1893, συστήθηκε στο Μπουργκάς επιτροπή αποτελούμενη από τον Αρκάδιο Δημητρακόπουλο και τους Δ. Σβορώνο, Α. Νύδερ και Γ. Χαρμαντά για την συγκέντρωση χρημάτων με σκοπό την ενίσχυση των σεισμοπαθούντων της Ζακύνθου. Η επιτροπή συγκέντρωσε συνολικά και έστειλε στην Κεντρική Επιτροπή Αθηνών 1600 φράγκα. [14]

Επιχειρήσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Μετά το γυμνάσιο ο Δημητρακόπουλος προσελήφθη στην οικογενειακή εμπορική επιχείρηση, τον Εμπορικό Οίκο Δημητρακοπούλου και στάλθηκε σαν πράκτορας στο Μπουργκάς. Σε κάποιο σημείο απεκόπηκε και ανεξαρτητοποιήθηκε. Η οικογένεια των Δημητρακόπουλων που παλαιότερα λεγόταν Βόγκιζα και κατάγεται από το ορεινό χωριό Λαγκάδια Αρκαδίας, γύρω στο 1800 εγκαταστάθηκε στην Κωνσταντινούπολη και ήταν πολύ επιτυχημένη στο διαμετακομιστικό εμπόριο. [15].

Το 1839 μετά το Τανζιματ και την απόσυρση των περιορισμών στο εμπόριο σιτηρών στην Οθωμανική Αυτοκρατορία, πολλοί εμπορικοί οίκοι στρέφονται σε ανερχόμενα λιμάνια όπως το Μπουργκάς. Σύμφωνα με τον Βούλγαρο ιστορικό Μιτκο Ιβάνοφ, ο Δημητρακόπουλος ήταν ένας πολύ πλούσιος έμπορος και ίσως ο πλουσιότερος άνδρας στο Μπουργκάς εκείνη την εποχή. [16].

Ο Δημητρακόπουλος το 1878-1880 είναι ένας από τους μεγαλύτερους εμπόρους σιτηρών, εξαγωγέας δημητριακών και ιδιοκτήτης μεγάλων αποθηκών για σιτάρι στο Λιμάνι του Μπουργκάς. Είναι χαρακτηριστικό της ισχύος του εκείνη την εποχή πως η μία από τις 5 αποβάθρες που υπήρχαν στο Λιμάνι ήταν ιδιόκτητη, είχε κατασκευαστεί από τον ίδιο και εξυπηρετούσε τις ανάγκες του [17] [18]. Βρισκόντουσαν εκεί που είναι σήμερα ο Σιδηροδρομικός Σταθμός. Την περίοδο της απευλευθέρωσης της Βουλγαρίας (1878), οι κήποι και τα χωράφια στα βόρεια της πόλης, εκεί που σήμερα βρίσκεται το κέντρο του Μπουργκάς, άνηκαν στον Δημητρακόπουλο. Από την σημερινή πλατεία "Τροικάτα" μέχρι το σημερινό Ελέυθερο Πανεπιστημίο του Μπουργκάς, η έκταση άνηκε στον Δημητρακόπουλο και περιλάμβανε καλλιέργειες φρούτων, φουντουκιών και αμπελώνες. [19][20]. Στα βόρεια της έκτασης το 1889-1890 ο Δήμος Μπουργκάς ξεκίνησε το νέο Κοιμητήριο. Η έκταση παλαιότερα υπήρξε μέρος της ιδιοκτησίας του Δημητρακόπουλου. Ο Ντιμιτάρ Μπρακάλοφ τότε Δήμαρχος Μπουργκάς και πεθερός του Δημητρακόπουλου, ζήτησε την παραχώρηση αυτής της έκτασης για την χωροθέτηση του κοιμητηρίου. [21][22][23][24]

Το 1870, ο Δημητρακοπουλος αναφέρεται σε γαλλική εφημερίδα της εποχής ως ένας από τους κύριους Έλληνες εμπόρους που εισάγουν εμπορεύματα στην Μαρσειγ από τα λιμάνια της Ανατολικής Μεσογείου και της Μαύρης Θάλασσας.[25]

Οικογένεια[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το 1862 ο Αρκάδιος Δημητρακόπουλος παντρεύτηκε την Μαρία Πασχαλάκη η Πασχαλίδου (γεννημένη το 1845) και έκανε 12 παιδία. [26] [27][28]. Ο Αλκιβιάδης Δημητρακόπουλος, ένας από τους γιους του, διετέλεσε δημοτικός σύμβουλος του Μπουργκάς. (1893-1894, 1895-1897, 1908-1911)[11].

Ο Ντιμιταρ Μπρακάλοφ (Димитър Бракалов), που διετέλεσε Δήμαρχος του Μπουργκάς [29] ήταν παντρεμένος με την κόρη του Αρκάδιου Δημητρακόπουλου. Ο γάμος της κόρης του με τον Ντιμιταρ Μπρακάλοφ (Димитър Бракалов) προκάλεσε πολύ μεγάλες αντιδράσεις την εποχή εκείνη στους τοπικούς πολιτικούς και ηγέτες του Μπουργκάς.[30]

Ο Δημήτριος Δημητρακόπουλος - Βόγκιζας, θείος του Αρκάδιου, και διευθυντής του Εμπορικού Οίκου Δημητρακοπούλου, ήταν εύπορος μεγαλέμπορος της Κωνσταντινούπολης, αγωνιστής του 1821 και ευεργέτης των Λαγκαδίων,[31]. που πολέμησε μαζί με τον Κανέλλο Δεληγιάννη στην Επανάσταση του 1821. [32][33]. Το 1866, με δωρεά του Δημήτριου Δημητρακόπουλου ύψους 10.000 δραχμών κτίστηκε το Γυμνάσιο Λαγκαδίων, μετά και τις ενέργειες του Λαγκαδινού Υπουργού Απόστολου Αθανασιάδη. Το όνομα του Δημητρίου Δημητρακόπουλου είναι χαραγμένο πρώτο στον πίνακα των ευεργετών του Γυμνασίου. [34]. Οι επιχειρήσεις του Δημητρίου Δημητρακόπουλου, με έδρα την Κωνσταντινούπολη, επεκτάθηκαν σε Βουλγαρία και Ρουμανία. [35]

Ο διάσημος μαέστρος Γκεόργκι Σαγκούνοφ (1873-1948) ήταν παντρεμένος με την ανιψιά του Αρκαδίου Δημητρακόπουλου, την Καλλιρόη Πασχαλίδου. [36]

Ο Αρκάδιος Δημητρακόπουλος πέθανε στο Μπουργκάς, στις 5 Νοεμβρίου του 1908. [37][38]. Οι απόγονοι του Αρκάδιου Δημητρακόπουλου εγκαταστάθηκαν στην Θεσσαλονίκη τον 20ο αιώνα, όπου και ζουν μέχρι σήμερα.

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. ↑ МИХАЛЕВ, В. ГРЪЦКИ ОБРАЗОВАТЕЛНИ ИНСТИТУЦИИ В СЕЛИЩАТА ПО ЮЖНОТО ЧЕРНОМОРИЕ ПРЕЗ ВТОРАТА ПОЛОВИНА НА ХIX в. ДО 20 -ТЕ ГОДИНИ НА ХХ в.
  2. ↑ Symeon, Metropolitan of Varna and Preslav, Works, Vol.1, p.123.
  3. ↑ Dimiter Christov, The Rise of a Port: Socio-economic Development of Burgas in the 19th c..
  4. ↑ Tsviatko Tsviatkov, Lazar Popov, History of Port Burgas (1903-1963) (Burgas: Gueorgi Kirkov, 1963)
  5. ↑ Η πόλη στους νεότερους χρόνους, Γενικά Αρχεία του Κράτους, Γενικά Αρχεία Κυκλάδων
  6. ↑ Η πόλη στους νεότερους χρόνους, Γενικά Αρχεία του Κράτους, Γενικά Αρχεία Κυκλάδων
  7. ↑ Η πόλη στους νεότερους χρόνους, Γενικά Αρχεία του Κράτους, Γενικά Αρχεία Κυκλάδων
  8. ↑ МИХАЛЕВ, В. ГРЪЦКИ ОБРАЗОВАТЕЛНИ ИНСТИТУЦИИ В СЕЛИЩАТА ПО ЮЖНОТО ЧЕРНОМОРИЕ ПРЕЗ ВТОРАТА ПОЛОВИНА НА ХIX в. ДО 20 -ТЕ ГОДИНИ НА ХХ в.
  9. ↑ МИХАЛЕВ, В. ГРЪЦКИ ОБРАЗОВАТЕЛНИ ИНСТИТУЦИИ В СЕЛИЩАТА ПО ЮЖНОТО ЧЕРНОМОРИЕ ПРЕЗ ВТОРАТА ПОЛОВИНА НА ХIX в. ДО 20 -ТЕ ГОДИНИ НА ХХ в.
  10. ↑ «Η ΕΠΕΤΕΙΟΣ ΤΟΥ ΕΝ ΠΥΡΓΩ ΦΙΛΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ "ΕΥΞΕΙΝΟΣ ΠΟΝΤΟΣ"». ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΟΔΗΣΣΟΣ - ΤΕΥΧΟΣ 202: σελ. 1. 04-03-1893. http://catalog.libvar.bg/view/check_user.pl?id=1420&SRV=false&LANG=bg. 
  11. ↑ 11,0 11,1 Doncheva, Svetlana (17 Δεκεμβρίου 2007). «Πύργος (Μπουργκάς)». Εγκυκλοπαίδεια Μείζονος Ελληνισμού - Εύξεινος Πόντος. Ίδρυμα Μείζονος Ελληνισμού. Ανακτήθηκε στις 7 Απριλίου 2021. 
  12. ↑ Kotzageorgi, Xanthippi (1994). «The Greek community of Burgas: education and culture». Etudes balkaniques. 
  13. ↑ «Εφημερίδα Οδησσος». Τεύχος 119. 13-06-1892. http://catalog.libvar.bg/view/show_pdf.pl?id=1420&year=1892&month=06&day=13&issue=119. 
  14. ↑ «Εφημερίδα Οδησσος». Τεύχος 201. 02-03-1893. http://catalog.libvar.bg/view/show_pdf.pl?id=1420&year=1893&month=03&day=02&issue=201. 
  15. ↑ https://www.arcadiaportal.gr/news/o-lagkadinos-poy-mnimoneyoyn-ta-voylgarika-vivlia-istorias.  Missing or empty |title= (βοήθεια)
  16. ↑ «За неразкритите тайни на старите бургаски родове и фамилии». www.burgas-reporter.com. 
  17. ↑ http://ikee.lib.auth.gr/record/132471/files/GRI-2013-10954.pdf
  18. ↑ https://www.mtitc.government.bg/archive/print.php?category=92&id=1347&print=yes[νεκρός σύνδεσμος]
  19. ↑ https://www.meridian27.com/article/140-godini-ot-osvobozhdenieto-na-burgas
  20. ↑ поп Аянов, Георги. Миналото на Бургас. σελ. http://www.burgas1.org/e107_plugins1/content/content.php?content.77. 
  21. ↑ Митко Иванов Бургас 2014
  22. ↑ Карайотов, И., Ст. Райчевски, М. Иванов. История на Бургас
  23. ↑ Dimiter Christov, The Rise of a Port: Socio-economic Development of Burgas in the 19th c..
  24. ↑ Tsviatko Tsviatkov, Lazar Popov, History of Port Burgas (1903-1963) (Burgas: Gueorgi Kirkov, 1963)
  25. ↑ Harlaftis, Gelina (1996). A history of Greek-owned shipping. London: Rutledge. σελ. 309. 
  26. ↑ Archives of Population Register(1900 and 1905), Municipality of Burgas
  27. ↑ Η πόλη στους νεότερους χρόνους, Γενικά Αρχεία του Κράτους, Γενικά Αρχεία Κυκλάδων
  28. ↑ Archives of Population Register(1900 and 1905), Municipality of Burgas
  29. ↑ https://www.burgasmuseums.bg/en/encdetail/dimitar-brakalov-50
  30. ↑ Dimiter Christov, The Rise of a Port: Socio-economic Development of Burgas in the 19th c..
  31. ↑ Τσαφάρας, Βασίλ. Ι., (1937). Λαγκάδια : Τοπική ιστορία γενικού ενδιαφέροντος. Αθήνα. 
  32. ↑ Δεληγιάννης, Κανέλλος (1957). Απομνημονεύματα (Επιμ. ΕΜ.ΠΡΩΤΟΨΑΛΤΗΣ), Τόμοι:Α΄- Γ΄. Αθήνα: Εκδότης: Γ.ΤΣΟΥΚΑΛΑΣ. 
  33. ↑ Φώτιος, Χρυσανθόπουλος (1888). Βίοι Πελοποννησίων ανδρών και των εξώθεν εις την Πελοπόννησον ελθόντων κληρικών, στρατιωτικών και πολιτικών των αγωνισαμένων τον αγώνα της επαναστάσεως, Σταύρος Ανδρόπουλος, Τυπογραφείο Π. Δ. Σακελλαρίου. Αθήνα. 
  34. ↑ Παναγιώτης Πεφάνης, Τα Σχολεία των Λαγκαδίων (Αθήνα, 1958)
  35. ↑ Παναγιώτης Πεφάνης, Τα Σχολεία των Λαγκαδίων (Αθήνα, 1958)
  36. ↑ «Η Βουλγαρική Εθνική Μουσική Σχολή (1914 - 1944)» (PDF). 
  37. ↑ Archives of Population Register(1900 and 1905), Municipality of Burgas
  38. ↑ Η πόλη στους νεότερους χρόνους, Γενικά Αρχεία του Κράτους, Γενικά Αρχεία Κυκλάδων
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Αρκάδιος_Δημητρακόπουλος&oldid=10126214"