Απρόσκλητος δίκη
 |
Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
Κατά το αρχαίο Αττικό δίκαιο με την ονομασία απρόσκλητος δίκη χαρακτηριζόταν η δίκη εκείνη που διεξαγόταν χωρίς την πρόσκληση του κατηγορουμένου. Τέτοια περίπτωση συνέβαινε όταν για παράδειγμα βεβαιωνόταν στον κατηγορούμενο ψευδής δήλωση διαμονής.
Στις περιπτώσεις αυτές ο καταδικασθείς είχε τη δυνατότητα να εγείρει την λεγόμενη «ψευδοκλητείας γραφή» εναντίον των μαρτύρων, του αντιδίκου του, που δήλωναν ή βεβαίωναν στο δικαστήριο αναληθή την διαμονή του.
Αν στη συνέχεια το δικαστήριο αποφάσιζε την καταδίκη αυτών αυτομάτως ακύρωνε την προηγούμενη καταδίκη.
Πηγή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- «Εγκυκλοπαίδεια Πάπυρος Lausse Britannica» τομ. 10ος, σελ. 264.