Απουολέ
| Απουολέ | |
|---|---|
 | |
  Απουολέ | |
| Χώρα | Λιθουανία |
| Διοικητική υπαγωγή | Skuodas District Municipality |
| Υψόμετρο | 42 μέτρα |
| Πληθυσμός | 132 (2001) |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Το Απουολέ (λιθουανικά: Apuolė) είναι ένα ιστορικό χωριό στο δήμο επαρχίας Σκουόντας, στη Λιθουανία. Βρίσκεται περίπου 8 χιλιόμετρα ανατολικά του Σκουόντας στις όχθες του ποταμού Λούομπα.[1] Είχε πληθυσμό 132 κατοίκων σύμφωνα με την απογραφή του 2001[2] και 119 κατοίκων σύμφωνα με την απογραφή του 2011.[3] Έχοντας επιβιώσει από μια επίθεση των Βίκινγκ το 854, το Απουολέ είναι ο παλαιότερος Λιθουανικός οικισμός που αναφέρεται σε γραπτές πηγές. Από το 2004, η επίθεση τιμάται από μια ετήσια μεσαιωνική αναγέννηση, την Απουολέ 854.
Ιστορία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Το Απουολέ ήταν ένα σημαντικό λοφώδες φρούριο των Κουρονιανών, μιας από τις φυλές της Βαλτικής. Οι αρχαιολόγοι χρονολογούσαν το ξύλινο φρούριο από τον 1ο αιώνα μ.Χ..[1] Το φρούριο βρίσκεται στη συμβολή του Λούομπα και του παραποτάμου του Μπρούκις. Σύμφωνα με αρχαιολογική έρευνα, ένα μεγάλο χωριό βρίσκεται κοντά στο λοφώδες φρούριο. Αυτό θα σήμαινε πρώιμα στάδια ανάπτυξης της πόλης.[4]
Ο Ριμβέρτος στο Vita Ansgari του περιέγραψε πρώιμες συγκρούσεις μεταξύ των Κουρονιανών και των Βίκινγκ.[5] Το 854, οι Κουρονιανοί επαναστάτησαν και αρνήθηκαν να αποτίσουν φόρο υποτέλειας στη Σουηδία. Το επαναστατικό φρούριο δέχθηκε επίθεση για πρώτη φορά από τους Δανούς, οι οποίοι ήλπιζαν να κάνουν την πόλη να πληρώνει φόρο υποτελείας για τη Δανία. Οι ντόπιοι ήταν νικηφόροι και κέρδισαν πολλά πολεμικά λάφυρα.[5] Αφού έμαθε για την αποτυχία της Δανίας, ο βασιλιάς Όλοφ της Σουηδίας οργάνωσε μια μεγάλη εκστρατεία στα εδάφη των Κουρονιανών. Ο Όλοφ επιτέθηκε πρώτα, κατέλαβε και έκαψε την Γκρομπίνα πριν ασχοληθεί με το Απουολέ. Σύμφωνα με τον Ριμβέρτο, 15.000 ντόπιοι υπερασπίστηκαν τους εαυτούς τους για οκτώ ημέρες, αλλά στη συνέχεια συμφώνησαν να παραδοθούν: οι Κουρονιανοί κατέβαλαν λύτρα για κάθε άτομο στο φρούριο, δεσμεύτηκαν την πίστη τους στη Σουηδία και έδιναν 30 ομήρους για να εγγυηθούν μελλοντικές πληρωμές.[5]
Το Απουολέ αναφέρθηκε και πάλι μόνο σε μια συνθήκη του 1253 μεταξύ του Επισκόπου της Ρίγας και του Τάγματος των Λιβονιανών. Η τοποθεσία περιγράφηκε ως μη καλλιεργημένη γη.[1] Το κάστρο πιθανότατα καταστράφηκε και οι κάτοικοι μεταφέρθηκαν σε ασφαλέστερες περιοχές. Ο οικισμός αναφέρθηκε ξανά τον 17ο αιώνα. Στα τέλη του 18ου αιώνα το λοφώδες φρούριο προσέλκυσε την προσοχή των ιστορικών και αρχαιολόγων. Οι πρώτες ανασκαφές πραγματοποιήθηκαν από τους Έντουαρντς Βόλτερς και Μπίργκερ Νέρμαν το 1928-1932.[1]
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 Simas Sužiedėlis, επιμ. (1970–1978). «Apuolė». Encyclopedia Lituanica. I. Boston, Massachusetts: Juozas Kapočius, σσ. 112–113. LCC 74-114275&Search_Code=CALL_&CNT=5 74-114275.
- ↑ Klaipėdos apskrities kaimo gyvenamosios vietovės ir jų gyventojai (PDF) (στα Λιθουανικά). Vilnius: Department of Statistics to the Government of the Republic of Lithuania. 2003. σελ. 48. ISBN 9986-589-88-6. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 23 Ιουλίου 2011. Ανακτήθηκε στις 28 Μαρτίου 2018.
- ↑ «Gyventojai gyvenamosiose vietovėse» (Excel). Department of Statistics to the Government of the Republic of Lithuania. 25 Ιανουαρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 29 Οκτωβρίου 2014.
- ↑ Zabiela, Gintautas (1995). Lietuvos medinės pilys (στα Λιθουανικά). Vilnius: Diemedis. σελ. 63. ISBN 9986-23-018-7.
- ↑ 5,0 5,1 5,2 Butrimas, Adomas· Jovaiša, Eugenijus· Malonaitis, Arvydas (2002). «Seniausios rašytinės žinios apie Rytų Pabaltijį». Gimtoji istorija. Nuo 7 iki 12 klasės (στα Λιθουανικά). Vilnius: Elektroninės leidybos namai. ISBN 9986-9216-9-4. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 3 Μαρτίου 2008. Ανακτήθηκε στις 28 Μαρτίου 2018.