Απογραφεύς
Ο απογραφεύς ([αρχ.: ἀπογραφεύς) ήταν δημοσιονομικός υπάλληλος τους τελευταίους αιώνες της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας.
Το αξίωμα εμφανίστηκε για πρώτη φορά την περίοδο των Κομνηνών, είτε επί Αλέξιου Α΄ Κομνηνού (1081–1118) ή ούτως ή άλλως μέχρι το τρίτο τέταρτο του 12ου αιώνα, και προφανώς αντικατέστησε τον αναγραφέα. Το αξίωμα συνέχισε να υπάρχει μέχρι το τέλος της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας το 1453. [1] Ο απογραφεύς ήταν υπεύθυνος για την απογραφή του πληθυσμού που χρησίμευσε ως βάση για τον υπολογισμό του φόρου που όφειλαν οι ιδιώτες, καθώς και για τον σκοπό της αναδιανομής των γαιών και την εκτίμηση των αυτοκρατορικών επιχορηγήσεων εσόδων ενός κτήματος σε κατόχους πρόνοιας ή σε ιδρύματα όπως μοναστήρια και άλλα ευσεβή ιδρύματα. [1] Τη θέση του απογραφέα κατείχε συχνά ο κυβερνήτης (ο δουξ ή η κεφαλή) μιας επαρχίας. [1]
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ 1,0 1,1 1,2 Kazhdan 1991, σελ. 134.
Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Kazhdan, Alexander (1991). «Apographeus». Στο: Kazhdan, Alexander, επιμ. The Oxford Dictionary of Byzantium. New York and Oxford: Oxford University Press, σελ. 134. ISBN 978-0-19-504652-6.