Απαμίνωση

Με τον όρο απαμίνωση χαρακτηρίζεται γενικά, στη Βιοχημεία, η αφαίρεση μιας αμινικής ομάδας (-ΝΗ2) από ένα μόριο οργανικής αμινοένωσης μετατρεπόμενη σε αμμωνία. Πρόκειται για μια σειρά αντιδράσεων μεταβολισμού όπου αποικοδομούνται τα αμινοξέα από τους οργανισμούς.

Η απαμίνωση είναι απαραίτητη τόσο στο μεταβολισμό των αμινοξέων, όσο και στην αποβολή των τοξικών αμινοενώσεων από τον οργανισμό που συντελείται κυρίως στα νεφρά, το συκώτι και στο έντερο. Δια της χημικής διάσπασης αυτής επιτυγχάνεται η «οξεοβασική ισορροπία» του οργανισμού.

Τη λειτουργία της απαμίνωσης επιτυγχάνουν τα ένζυμα απομινάσες. Ανάλογα δε του τρόπου της αποικοδόμησης, που συντελούν, είτε δηλαδή με οξείδωση, είτε με υδρόλυση οι απομινάσες χαρακτηρίζονται ανάλογα ως «οξειδάσες» ή «αφυδατάσες» αντίστοιχα. Και στις δύο περιπτώσεις, της οξειδωτικής ή υδρολυτικής απαμίνωσης τα αμινοξέα ή υδροξυαμινοξέα αντίστοιχα μετατρέπονται σε α-κετονοξέα και κετονοξέα ομοίως αντίστοιχα. Τα δε ένζυμα οξειδάσες στη πρώτη περίπτωση μπορεί να συμπεριφερθούν με προσθετικές ομάδες σε αφυδρογονάσες.

Σημειώνεται ότι τα ένζυμα αφυδατάσες καθώς και οι αφυδρογονάσες συντελούν, ελλείψει οξυγόνου, περισσότερο στις αναερόβιες απαμινώσεις.