Αξιόγραφο

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Με τον όρο αξιόγραφο χαρακτηρίζεται συγκεκριμένο έγγραφο στο οποίο ενσωματώνεται κάποιο δικαίωμα του οποίου η ενάσκηση και η μεταβίβαση είναι αδύνατη χωρίς τη κατοχή του εν λόγω εγγράφου.

Γενικά[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ένα σπουδαίο χαρακτηριστικό της σύγχρονης οικονομίας είναι η συνεχής κυκλοφορία του πλούτου, δηλαδή η ανά πάσα στιγμή μετακίνηση και μεταβίβασή του. Η διακίνηση αυτή επιτυγχάνεται με τις κινητές αξίες, δηλαδή με έγγραφα τα οποία περικλείουν τα, επί των διαφόρων κινητών και ακινήτων πραγμάτων, δικαιώματα ή υποσχέσεις, ή διαταγές περί πληρωμής χρηματικών ποσών. Πράγματι με τέτοια έγγραφα επιτυγχάνεται χωρίς πολλές διατυπώσεις η μεταβίβαση κυριότητας πραγμάτων ανεξαρτήτως τόπου, (μπορεί να είναι μεταφερόμενα εμπορεύματα με πλοίο στη μέση του ωκεανού), ή και η χωρίς άμεση καταβολή χρηματικού ποσού αγορά αγαθών κ.λπ.

Έτσι ενώ κατά την υφιστάμενη νομοθεσία για τη μεταβίβαση των ακινήτων π.χ. μιας ανώνυμης εταιρίας απαιτούνται συμβολαιογραφικά έγγραφα και πλείστες διατυπώσεις, το ίδιο αποτέλεσμα μπορεί να επέλθει με την απλή μεταβίβαση των εγγράφων μετοχών της εταιρίας. Κατά τον ίδιο τρόπο και η κυριότητα των εμπορευμάτων που μεταφέρονται δια θαλάσσης σε κάποιο σημείο του ωκεανού μεταβιβάζεται με την απλή μεταβίβαση της φορτωτικής. Οι παραπάνω αναφερόμενες κινητές αξίες - έγγραφα, ονομάζονται γενικά αξιόγραφα.

Στοιχεία αξιογράφου[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Από τον προαναφερόμενο στην αρχή ορισμό προκύπτει ότι απαραίτητα στοιχεία του αξιογράφου είναι:

  1. Έγγραφο
  2. Ενσωμάτωση δικαιώματος σ΄ αυτό, δηλαδή ν΄ αποτελεί αναπόσπαστο μέρος μεταξύ δικαιώματος και εγγράφου. Κατά συνέπεια ο μόνος που δύναται ν΄ασκήσει τα εις αυτό περικλειόμενα δικαιώματα είναι ο νόμιμος κάτοχος του αξιογράφου.

Υφίστανται όμως και αξιόγραφα που εκτός από τα δύο αυτά κύρια στοιχεία απαιτούνται και άλλα για τον ειδικό προσδιορισμό του είδους τους. Τα ειδικά προσδιοριστικά αυτά στοιχεία είναι:
α) ο αναφερόμενος στο έγγραφο προσδιορισμός του δικαιώματος και
β) το αυτόνομο του δικαιώματος του νομίμου κατόχου του τίτλου.