Μετάβαση στο περιεχόμενο

Ανώμαλος δρόμος στους Ολυμπιακούς Αγώνες

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Αγωνίσματα ανώμαλου δρόμου, ατομικό και ομαδικό, υπήρχαν στο ολυμπιακό πρόγραμμα του στίβου από την Ολυμπιάδα του 1912 στη Στοκχόλμη ως το 1924 στην Αμβέρσα. Αγώνισμα ομαδικού 4 μιλίων διεξήχθη και στην Ολυμπιάδα του 1904 στο Σεντ Λούις των ΗΠΑ με τη συμμετοχή αθλητικών συλλόγων και όχι χωρών αλλά από μερικούς ερευνητές θεωρείται ότι ήταν αγώνισμα σταδίου και όχι ανωμάλου δρόμου. Μετά το 1924 οι αγώνες ανωμάλου δρόμου αφαιρέθηκαν από το ολυμπιακό πρόγραμμα.

Στα αγωνίσματα αυτά διακρίθηκαν ιδιαίτερα οι αθλητές της Φινλανδίας με πέντε χρυσά μετάλλια, δύο ασημένια κι ένα χάλκινο και της Σουηδίας με ένα χρυσό, δύο ασημένια κι ένα χάλκινο μετάλλιο. Πολυνίκης αθλητής του ανωμάλου δρόμου υπήρξε ο Φινλανδός Πάαβο Νούρμι με τέσσερα χρυσά σε δυο ολυμπιάδες (1920, 1924)

  • 1912
    • 1η θέση, χρυσό μετάλλιο Χάνες Κολεμάινεν
    • Δεύτερη θέση, αργυρό μετάλλιο Χίαλμαρ Άντερσον
    • Τρίτη θέση, χάλκινο μετάλλιο Τζον Έκε
  • 1920
  • 1924

Σημείωση: Το αγώνισμα δεν διεξήχθη σε άλλη Ολυμπιάδα.

Σημειώσεις:

  1. Ο αγώνας του 1904 από μερικούς ερευνητές θεωρείται ότι ήταν αγώνισμα σταδίου και όχι ανωμάλου δρόμου. Το 1904 την ομάδα του Σικάγου αποτελούσαν τέσσερις αθλητές από τις ΗΠΑ και ένας από τη Γαλλία.
  2. Το αγώνισμα δεν διεξήχθη σε άλλη Ολυμπιάδα.
  1. "Οι Ολυμπιονίκες 1896-1980", Χρυσός Τύπος ΑΕ.
  2. "Ολυμπιάδα 80", Olympic Press.
  3. Τοm McNab, "Ολυμπιακοί Αγώνες 1984", Bell.
  4. "Η Ιστορία των Ολυμπιακών Αγώνων", Εκδοτική Αθηνών.