Αντόνι Μαρία Αλκοβέ
| Αντόνι Μαρία Αλκοβέ | |
|---|---|
 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | Antoni Maria Alcover i Sureda (Καταλανικά) |
| Γέννηση | 2 Φεβρουαρίου 1862[1][2][3] Μανακό[4] |
| Θάνατος | 8 Ιανουαρίου 1932[1][2][3] Πάλμα ντε Μαγιόρκα[5] |
| Τόπος ταφής | d:Q119358751 |
| Ψευδώνυμο | Jordi des Racó[6] |
| Χώρα πολιτογράφησης | Ισπανία[7] |
| Θρησκεία | Καθολικισμός[8] Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία[9][10] |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | Καταλανικά[2] Ισπανικά |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | γλωσσολόγος[4] συγγραφέας καθολικός ιερέας[9][10] αρχιτέκτονας λατινολόγος λεξικογράφος δημιουργός γραπτών έργων[7] |
| Αξιοσημείωτο έργο | Catalan-Valencian-Balear dictionary Aplec de Rondalles Mallorquines d'en Jordi des Racó |
| Πολιτική τοποθέτηση | |
| Πολιτικό κόμμα/Κίνημα | Integrist Party και Maurist Party |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Αξίωμα | president of the Institut d'Estudis Catalans (1911–1918)[11] |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Ο Αντόνι Μαρία Αλκοβέ (Antoni Maria Alcover i Sureda, Σαντασίργα, Μανακό, 1862 - Πάλμα ντε Μαγιόρκα, 1932) ήταν ιερέας, γλωσσολόγος και συγγραφέας από τη Μαγιόρκα. Είναι γνωστός για το πρωτοποριακό λεξικό της καταλανικής γλώσσας Diccionari català-valencià-balear που συνέγραψε σε συνεργασία με τον έτερο γλωσσολόγο Φρανσέσκ ντε Μπόρζα Μολ, ένα από τα σημαντικότερα λεξικογραφικά έργα των ρομανικών γλωσσών του 20ού αιώνα.
Βιογραφία και έργο
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ενταγμένος από νεαρή ηλικία στις εκκλησιαστικές δομές της Μαγιόρκα, σπούδασε θεολογία στη Βαλένθια και εργάστηκε ως καθηγητής ιστορίας στην εκκλησιαστική σχολή της νήσου. Σε σύντομο χρονικό διάστημα ανέπτυξε ένα αξιόλογο έργο συλλογής λαϊκών παραμυθιών των Βαλεαρίδων και με αφορμή αυτό ήρθε σε επαφή με τους κυριότερους ρομανιστές φιλολόγους της εποχής του όπως ο Μενέντεθ Πιδάλ ή ο Μέγερ-Λύμπκε. Ταξίδεψε στις Καταλανικές Χώρες και στην Ευρώπη, έχοντας θέσει ως σκοπό τη συγγραφή ενός λεξικού της καταλανικής γλώσσας που θα ενσωμάτωνε το σύνολο των λέξεων τόσο στη διαχρονία όσο και στη συγχρονία.[12]
Το πρώτο βήμα προς το σκοπό αυτό αποτέλεσε η κυκλοφορία από το 1901 του Περιοδικού Καταλανικού Λεξικού, του πρώτου επιστημονικού φιλολογικού περιοδικού της Ισπανίας. Στο λεξικό συνεργάστηκαν πλήθος πληροφοριοδοτών και ο εκδότης Φρανσέσκ ντε Μπόρζα Μολ. Ο πρώτος τόμος του λεξικού εκδόθηκε σταδιακά μεταξύ 1926 και 1930.[12] Παράλληλα, ο Αντόνι Αλκοβέ είχε οριστεί πρόεδρος του φιλολογικού τομέα του Ινστιτούτου Καταλανικών Μελετών.
Κατά τα άλλα, ο Αλκοβέ θεωρείται ο πατέρας της καταλανικής διαλεκτολογίας και πρωτοπόρος στη μελέτη και την έκδοση των έργων του Ραμόν Λιουλ.[12]
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ 1,0 1,1 1,2 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 3 Μαΐου 2014.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. 11885599t. Ανακτήθηκε στις 10 Οκτωβρίου 2015.
- ↑ 3,0 3,1 3,2 «Diccionario biográfico español» (Ισπανικά) Royal Academy of History. 2011. 6139/antonio-maria-alcover-sureda. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ 4,0 4,1 «Gran Enciclopèdia Catalana» (Καταλανικά) Grup Enciclopèdia.
- ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 31 Δεκεμβρίου 2014.
- ↑ www
.enciclopedia .cat /diccionari-de-la-literatura-catalana /antoni-maria-alcover-i-sureda. - ↑ 7,0 7,1 datos
.gob .es /es /catalogo /e00123904-autores-espanoles-en-dominio-publico-fallecidos-desde-1900. - ↑ «Diccionario biográfico español» (Ισπανικά) Royal Academy of History. 2011.
- ↑ 9,0 9,1 Τσεχική Εθνική Βάση Δεδομένων Καθιερωμένων Όρων. jo2012687496. Ανακτήθηκε στις 15 Μαΐου 2020.
- ↑ 10,0 10,1 Τσεχική Εθνική Βάση Δεδομένων Καθιερωμένων Όρων. jx20120229002. Ανακτήθηκε στις 15 Μαΐου 2020.
- ↑ apmembres2
.iec .cat /detall .aspx?pkMembrePLE=205. - ↑ 12,0 12,1 12,2 «Antoni M. Alcover». www.escriptors.cat. Ανακτήθηκε στις 4 Μαΐου 2017.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Θεματική ιστοσελίδα αφιερωμένη στον Αντόνι Αλκοβέ
- Οργανισμός Αντόνι Αλκοβέ, θεσμός που προωθεί το έργο του γλωσσολόγου