Αντουάν Ανσιώ

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Αντουάν Ανσιώ
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Jean-Joseph Ansiaux (Γαλλικά)
Γέννηση1764[1][2][3]
Λιέγη
Θάνατος7  Οκτωβρίου 1840[4] ή 20  Οκτωβρίου 1840[1][2][3]
Παρίσι[4]
Τόπος ταφήςΚοιμητήριο του Περ-Λασαίζ[5]
Χώρα πολιτογράφησηςΓαλλία
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΓαλλικά[6]
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταζωγράφος
Περίοδος ακμής1779[7] - 1840[7]
Commons page Σχετικά πολυμέσα

O Ζαν Ζοζέφ Ελεονορά Αντουάν Ανσιώ (γαλλ. Jean Joseph Eleonora Antoine Ansiaux, 1764-1840) ήταν Βέλγος ζωγράφος που εργάσθηκε στη Γαλλία και ειδικεύθηκε στις προσωπογραφίες και στα ιστορικά θέματα.

Βίος[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

«Ο Καρδινάλιος Ρισελιέ παρουσιάζει τον Πουσέν στον Λουδοβίκο ΙΓ΄», έργο του Α. Ανσιώ, 1817, Μουσείο του Μπορντώ

Ο Ανσιώ γεννήθηκε στη Λιέγη και υπήρξε μαθητής του Φρανσουά-Αντρέ Βενσάν. Ο μεγαλύτερος αδελφός του, ο Εμανυέλ Αντουάν Ζοζέφ Ανσιώ (1761-1800), ήταν νομικός και πολιτικός, και τον ίδιο δρόμο θα ακολουθούσε και ο μελλοντικός ζωγράφος αν δεν είχε στραφεί προς την τέχνη.[8][9][10]

Τα έργα του Ανσιώ, με θέματα ιστορικά, θρησκευτικά και ποιητικά, είναι πολυάριθμα και τον τοποθετούν σε μια περίοπτη θέση στη γαλλική ζωγραφική του 19ου αιώνα. Ζωγράφισε επίσης προσωπογραφίες αρκετών διακεκριμένων προσώπων, ιδίως υπουργών και στρατηγών του Ναπολέοντα.

Ο Ανσιώ ήταν γνωστός για τη συνεισφορά του στο εμπνευσμένο από τον ρομαντισμό «στιλ τροβαδούρου» της γαλλικής ζωγραφικής ιστορικών θεμάτων. Το Grove Dictionary of Art επέκρινε τα έργα του σε αυτό το ύφος, αποκαλώντας τα «πολύ άνισα» και «συχνά κουραστικά».[11]

Ο Ανσιώ απεβίωσε στο Παρίσι σε ηλικία 75 ετών.

Μερικά έργα του[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]


Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. 1,0 1,1 1,2 rkd.nl/explore/artists/2018. Ανακτήθηκε στις 22  Αυγούστου 2017.
  2. 2,0 2,1 2,2 «Jean Joseph Eléonore Antoine Ansiaux». Biografisch Portaal. 04789730.
  3. 3,0 3,1 3,2 (Ολλανδικά) RKDartists. 2018. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  4. 4,0 4,1 archives.paris.fr/s/39/etat-civil-reconstitue-actes/resultats/.
  5. 5,0 5,1 A. Henry: «Le Père Lachaise historique, monumental et biographique» (Γαλλικά) A. Henry. Παρίσι. 1852. σελ. 38.
  6. «Identifiants et Référentiels». (Γαλλικά) IdRef. Agence bibliographique de l'enseignement supérieur. Ανακτήθηκε στις 12  Μαΐου 2020.
  7. 7,0 7,1 7,2 (Ολλανδικά) RKDartists. rkd.nl/explore/artists/2018. Ανακτήθηκε στις 25  Φεβρουαρίου 2023.
  8. Forgotten French Art from the First to the Second Empire: Autumn Exhibition, Nov. 23-Dec. 22, 1978. Heim Gallery. 1978. 
  9. Joseph Thomas (1901). Universal Pronouncing Dictionary of Biography and Mythology: Aa to Her. J.B. Lippincott. σελίδες 143 κ.ε. 
  10. Institut archéologique liégeois (1888). Bulletin de l'institut archeologique liegeois. Institut archélogique liégeois. σελίδες 231 κ.ε. 
  11. Jane Turner, επιμ. (2000). The Grove Dictionary of Art: From Renaissance to Impressionism: Styles and Movements in Western Art 1400-1900. St. Martin's Press. σελίδες 355 κ.ε. ISBN 978-0-312-22975-7. 

Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Tο λήμμα «Ανσιώ Ιωάννης-Ιωσήφ» στη Νέα Ελληνική Εγκυκλοπαίδεια «Χάρη Πάτση», τόμος 5, σελ. 796
  • Bryan, Michael: το λήμμα «Ansiaux, Jean-Joseph-Eleonora-Antoine» στο Bryan's Dictionary of Painters and Engravers, τόμ. Ι (Α-Κ), 3η έκδοση, George Bell & Sons, Λονδίνο 1886

Πρότυπο:Authority control (arts)