Αμεροληψία

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Η Aμεροληψία είναι η ιδιότητα της ισορροπημένης και δίκαιης παρουσίασης των γεγονότων ή των θεμάτων, απαλλαγμένη από προσωπικές προκαταλήψεις, συγκεκριμένες απόψεις ή συμφέροντα. Είναι μια κεντρική αρχή στην ηθική, τη φιλοσοφία, το δίκαιο, τη δημοσιογραφία και την επιστήμη. Αφορά την ικανότητα μιας αντικειμενικής και δίκαιης κρίσης ή αξιολόγησης, ανεξάρτητα από την προσωπική εμπλοκή ή τα ενδιαφέροντα του ατόμου που κάνει την κρίση ή την αξιολόγηση.

Στον τομέα της φιλοσοφίας, η αμεροληψία σχετίζεται στενά με την ιδέα του "ιδανικού παρατηρητή" ή "αντικειμενικού παρατηρητή", δηλαδή ενός ατόμου που κάνει ηθικές κρίσεις χωρίς να επηρεάζεται από προκαταλήψεις ή στερεότυπα που προκύπτουν από την ιδιαίτερη θέση του (Stanford Encyclopedia of Philosophy​​).[1]

Στην επιστήμη, η αμεροληψία αναφέρεται στην αποφυγή επηρεασμού της έρευνας από προσωπικές πεποιθήσεις, θέσεις, υλικά συμφέροντα, ειδικότητα ή άλλους παράγοντες που μπορούν να εισάγουν προκαταλήψεις στην εργασία (NCBI Bookshelf​​).

Επίσης, στη δημοσιογραφία και τα μέσα ενημέρωσης, η αμεροληψία απαιτεί την ισόρροπη και δίκαιη αναφορά στα γεγονότα, εξασφαλίζοντας ότι οι αναγνώστες λαμβάνουν μια πλήρη και ανεπηρέαστη εικόνα ενός θέματος.[2]

Τέλος, στον τομέα του δικαίου, η αμεροληψία αφορά την ικανότητα των δικαστών και των νομικών να εφαρμόζουν τον νόμο και να λαμβάνουν αποφάσεις βασισμένες αποκλειστικά στα δεδομένα και τα νομικά επιχειρήματα, χωρίς προσωπική προκατάληψη ή συμφέροντα.

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]