Αλ-Ταΐ
| αλ-Ταΐ | |
|---|---|
| Γενικές πληροφορίες | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | أبو بكر الطائع (Αραβικά) |
| Γέννηση | 932 Βαγδάτη |
| Θάνατος | 3 Αυγούστου 1003 |
| Χώρα πολιτογράφησης | Χαλιφάτο των Αββασιδών |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | πολιτικός[1] Χαλίφης |
| Οικογένεια | |
| Γονείς | αλ-Μουτί |
| Οικογένεια | Αββασίδες |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Αξίωμα | Αββασίδης χαλίφης (974–991) |
Ο Αμπού Μπακρ Αμπντ αλ-Καρίμ ibn al-Φαντλ (αραβικά: أبو بكر عبد الكريم بن الفضل عبد الكريم بن الفضل; 932 - 3 Αυγούστου 1003), γνωστός περισσότερο με το βασιλικό όνομα αλ-Ταΐ λιλάχ/μπιλάχ (Αραβικά: الطائع لله\بالله, κυριολεκτικά 'αυτός που υπακούει στην εντολή του Θεού'), ήταν ο 24ος χαλίφης των Αββασιδών της Βαγδάτης από το 974 μέχρι την εκτόπισή του το 991. Ήταν στην εξουσία κατά τη διάρκεια της κυριαρχίας του Ιράκ από την σιιτική δυναστεία των Μπουγιδών, και ως αποτέλεσμα θεωρείται γενικά μια ανίσχυρη μορφή κάτω από το χέρι των Μπουγιδών εμιρών. Η χαλιφεία του χαρακτηρίστηκε επίσης από διαμάχες μεταξύ των αντίπαλων κυβερνητών των Μπουγιδών, και την συχνή αλλαγή χεριών στη Βαγδάτη: ο ίδιος ο αλ-Ταΐ ανέβηκε στον θρόνο από έναν εξεγερμένο Τούρκο στρατηγό, τον Σαμπουκτακίν, ο οποίος εκθρόνισε τον πατέρα εκείνου, αλ-Μουτί. Κατά τις περιόδους τέτοιων συγκρούσεων, ο αλ-Ταΐ ήταν σε θέση να ασκήσει κάποια πολιτική ανεξαρτησία∙ όμως υπό ισχυρότερους κυβερνήτες, παραγκωνίστηκε και αναγκάστηκε να νυμφευτεί τις κόρες των εμιρών Iζ αλ-Νταουλά και Aμπούντ αλ-Νταουλά. Η κατάσταση του αλ-Ταΐ υπέφερε ειδικά υπό τον Αντουντ αλ-Ντουλά, ο οποίος στράφηκε σε προ-ισλαμικά Περσικά μοντέλα για νομιμότητα, και υποβίβασε το Ιράκ στο καθεστώς μιας απλής επαρχίας, που κυβερνιόταν από το Φαρς. Ο Αλ-Ταΐ ανατράπηκε στις 22 Νοεμβρίου 991 από τον Μπαχά αλ-Νταουλά, και αντικαταστάθηκε από τον εξάδελφό του, τον αλ-Καντίρ ως 25ο χαλίφη. Πέρασε το υπόλοιπο της ζωής του, μέχρι το τέλος του το 1003, περιορισμένος στο παλάτι του χαλίφη.
Βλέπε επίσης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Αναφορές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Bosworth, C. E. (1975). "Iran under the Buyids". In Frye, Richard N. (ed.). The Cambridge History of Iran, Volume 4: From the Arab Invasion to the Saljuqs. Cambridge: Cambridge University Press. pp. 250–305. ISBN 0-521-20093-8.
- Bürgel, Ch.; Mottahedeh, R. (1988). "ʿAŻOD-AL-DAWLA, ABŪ ŠOJĀʾ FANNĀ ḴOSROW". In Yarshater, Ehsan (ed.). Encyclopædia Iranica, Volume III/3: Azerbaijan IV–Bačča(-ye) Saqqā. London and New York: Routledge & Kegan Paul. pp. 265–269. ISBN 978-0-71009-115-4.
- {{cite book | last = Busse | first = Heribert | title = Chalif und Grosskönig - Die Buyiden im Irak (945-1055) | trans-title = Caliph and Great King - The Buyids in Iraq (945-1055) | language = German | origyear = Demircan, Adnan (2010). "Tâi'-Lillâh". TDV Encyclopedia of Islam, Vol. 39 (Şeri̇f Paşa – Tanzanya) (in Turkish). Istanbul: Turkiye Diyanet Foundation, Centre for Islamic Studies. pp. 447–448. ISBN 978-975-389-632-0.
- Donohue, John J. (2003). The Buwayhid Dynasty in Iraq 334 H./945 to 403 H./1012: Shaping Institutions for the Future. Leiden and Boston: Brill. ISBN 90-04-12860-3.
- Hanne, Eric J. (2007). Putting the Caliph in His Place: Power, Authority, and the Late Abbasid Caliphate. Madison, New Jersey: Fairleigh Dickinson University Press. ISBN 978-0-8386-4113-2.
- Kennedy, Hugh (2004). The Prophet and the Age of the Caliphates: The Islamic Near East from the 6th to the 11th Century (Second ed.). Harlow: Longman. ISBN 978-0-582-40525-7.
- Küçükaşcı, Mustafa Sabri (2001). "Kādir-Billâh". TDV Encyclopedia of Islam, Vol. 24 (Kāânî-i Şîrâzî – Kastamonu) (in Turkish). Istanbul: Turkiye Diyanet Foundation, Centre for Islamic Studies. pp. 127–128. ISBN 978-975-389-451-7.
- Zetterstéen, K. V.; Bosworth, C. E. (2000). «al- Ṭāʾiʿ Li-Amr Allāh». Στο: Bearman, P. J., επιμ (στα αγγλικά). The Encyclopaedia of Islam, New Edition, Volume X: T–U. Λάιντεν: E. J. Brill, σελ. 115. ISBN 90-04-11211-1.