Μετάβαση στο περιεχόμενο

Αλ-Βαθίκ Α΄

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Αλ-Βαθίκ Α΄
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
إبراهيم الواثق بالله (Αραβικά)
Θάνατος1341
Πληροφορίες ασχολίας
Οικογένεια
ΤέκναAl-Musta'sim
Al-Wathiq II
Αξιώματα και βραβεύσεις
ΑξίωμαΑββασίδης χαλίφης

Ο Αλ-Βαθίκ Α ́, αραβικά: الواثق بالله‎‎: الواثق بالله (απεβ. μετά το 1341) ήταν ο 4ος χαλίφης, που έζησε στο Καΐρο υπό το σουλτανάτο των Μαμελούκων μεταξύ 1340 και 1341. Είχε καταγωγή από τον Οίκο των Αββασιδών

Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ήταν γιος τού Αχμάντ. Ο παππούς τού Αλ-Βαθίκ Α΄, ο 2ος χαλίφης Αλ-Χακίμ Α΄, ήταν απασχολημένος με το παιχνίδι, οπότε εμπιστευόταν τον άλλο γιο του, τον Αμπού Ραμπί Σουλεϊμάν, ο οποίος μιλούσε αντ' αυτού. Ο Αμπού Ραμπί Σουλεϊμάν ορίστηκε διάδοχος όταν έγινε ο 3ος χαλίφης, έλαβε το βασιλικό όνομα Αλ-Μουστακφί Α΄ Ιμπν Καλαβούν. Τα αδέλφια Αλ-Μουστακφί Α΄ και Αχμάντ έπιασαν τον Μαμελούκο σουλτάνο και την οικογένειά του στο Κους, όπου παρέμεινε μέχρι το τέλος του το 740 ΕΕ. Όσο για τον σουλτάνο αλ-Νασίρ Αχμάντ ιμπν Καλαβούν, ο χαλίφης αρνήθηκε τη συμμαχία με αυτόν στο όνομα του "πιστού στον Θεό"∙ δεν κοίταξε την εποχή του Μουκαφί. Όταν ήρθε το τέλος του, μετάνιωσε για ό,τι έκανε. Ο Αλ-Νασίρ Αχμάντ ιμπνκ Καλαβούν απεβίωσε στη Ντου αλ Χιτζάχ το 1344 (741 ΕΕ), αφού συνέστησε την απόρριψη του χαλίφη.

Αναφορές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Βιβλιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Garcin, Jean-Claude (1967). "Histoire, opposition, politique et piétisme traditionaliste dans le Ḥusn al Muḥādarat de Suyûti" [History, opposition, politics and traditionalistic pietism in Suyuti's Ḥusn al Muḥādarat] (PDF). Annales Islamologiques (in French). 7. Institut Français d'Archéologie Orientale: 33–90. doi:10.3406/anisl.1967.909. S2CID 259055409. Archived from the original (PDF, 14.62 MB) on 2011-07-24. Retrieved 2010-07-22.
  • Holt, P. M. (1984). "Some Observations on the 'Abbāsid Caliphate of Cairo". Bulletin of the School of Oriental and African Studies. 47 (3). University of London: 501–507. doi:10.1017/s0041977x00113710. JSTOR 618882. S2CID 161092185.