Αλεξάντερ του Άμπινγκτον
| Αλεξάντερ του Άμπινγκτον | |
|---|---|
 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 13ος αιώνας |
| Θάνατος | 14ος αιώνας |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | γλύπτης |
Ο Αλεξάντερ του Άμπινγκτον (Alexander of Abingdon, γνωστός και ως Alexander Imaginator, δηλαδή «Αλέξανδρος ο Εικονοποιός») υπήρξε ένας από τους κορυφαίους γλύπτες της μεσαιωνικής Αγγλίας.[1] Ο Αλεξάντερ άκμασε περί το 1300 μ.Χ.. Επηρέασε και κατεύθυνε σημαντικά την αγγλική τεχνοτροπία της εποχής του.
Βίος[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο Αλεξάντερ του Άμπινγκτον υπονοείται από την επωνυμία του ότι γεννήθηκε στο Άμπινγκτον του Όξφορντσιρ, πόλη η οποία μπορεί να χαρακτηρισθεί ως κέντρο λαξευτών της πέτρας και εμπειροτεχνιτών οικοδομών της εποχής.[2] Γνωρίζουμε ότι το 1291 ήταν ενεργός στο Λονδίνο, όπου πιθανότατα έζησε το μεγαλύτερο μέρος της ζωής του. Στα κατάστιχα των απογραφέων της περιουσίας της βασίλισσας Ελεονώρας της Καστίλης, ο Αλεξάντερ περιγράφεται ως «κατασκευαστής εικόνων» (le ymagour). Φαίνεται ότι αυτός ο όρος υπονοούσε κάποιον που δημιουργούσε ολόγλυπτα ομοιώματα ανθρώπινων μορφών, σε αντιδιαστολή με έναν τεχνίτη της πέτρας που φιλοτεχνούσε αρχιτεκτονικά ανάγλυφα διακοσμητικά στοιχεία.
Από το 1291 μέχρι το 1294 ο Αλεξάντερ είχε αναλάβει το έργο της φιλοτεχνήσεως των ανάγλυφων παραστάσεων πάνω στον μαρμάρινο τάφο που φιλοξενούσε το ορειχάλκινο ομοίωμα της βασίλισσας Ελεονώρας της Καστίλης στον Καθεδρικό Ναό του Λίνκολν, το οποίο περιείχε τα σπλάγχνα της. Προμήθευσε επίσης προπλάσματα-καλούπια για τρεις μικρές παραστάσεις που στόλισαν τον τάφο της καρδιάς της Ελεονώρας, τις οποίες χύτευσε σε ορείχαλκο ο Γουλιέλμος του Σάφολκ στον ναό των Μπλακφράιαρς στο Λονδίνο. Κανένα από τα έργα αυτά δεν σώζεται σήμερα. Η τελευταία αναφορά για τον Αλεξάντερ τοποθετείται το 1316-1317 και σε αυτή συνδέεται με τον βασιλικό αρχιτεχνίτη Μιχαήλ του Καντέρμπερι. Είναι πιθανό ότι ο Αλεξάντερ και ο Μιχαήλ του Καντέρμπερι («Κανταβρυγίας») δούλεψαν μαζί στον Καθεδρικό Ναό του Έλυ στον τάφο του Επισκόπου Γουλιέλμου του Λάουθ (ο επίσκοπος αυτός πέθανε το 1298).
Δημιουργίες[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Τα τρία πιστοποιημένα γλυπτά του Αλεξάντερ του Άμπινγκτον[3] εκτίθενται σήμερα με δανεισμό στο Μουσείο Βικτωρίας και Αλβέρτου στο Λονδίνο. Αυτές οι μορφές αναπαριστούν τη βασίλισσα Ελεονώρα της Καστίλης και δημιουργήθηκαν για τον Σταυρό του Γουόλθαμ, έναν από τους 12 μνημειακούς «Σταυρούς της Ελεονώρας» που παραγγέλθηκαν από τον σύζυγό της, βασιλιά Εδουάρδο Α΄ της Αγγλίας, μετά τον θάνατό της. Αυτοί οι μνημειακοί πυργίσκοι με σταυρό στην κορυφή σημειώνουν τα μέρη όπου η σορός της Ελεονώρας διανυκτέρευσε κατά την πομπή προς το Ουέστμινστερ.
Με κριτήριο τις υφολογικές ομοιότητες, το γλυπτό μιας όρθιας Παρθένου με το Θείο Βρέφος που αποκτήθηκε από το Μητροπολιτικό Μουσείο Τέχνης (Νέα Υόρκη) το 2003 αποδίδεται επίσης στον Αλεξάντερ του Άμπινγκτον. Το στιλ του γλύπτη χαρακτηρίζεται από τη λεπτή απόδοση των πτυχώσεων των ενδυμάτων, που είναι ταυτοχρόνως βαριά και λεπτά πτυχωμένα.
Υπάρχουν υφολογικές συγγένειες μεταξύ των μορφών που φιλοτέχνησε ο Αλεξάντερ του Άμπινγκτον και των έργων ζωγραφικής και βιτρό της τεχνοτροπίας του Ουέστμινστερ. Ειδικότερα, το έργο του Αλεξάντερ έχει συνδεθεί με εκείνο του σύγχρονού του ζωγράφου και γλύπτη Ουώλτερ του Ντέραμ (πέθανε περί το 1305), που δούλεψε στο Ανάκτορα του Ουεστμίνστερ και στο Αββαείο του Ουέστμινστερ, αλλά και στον τάφο της βασίλισσας Ελεονώρας[4] περί το 1292.
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ Veronica Sekules: «Abingdon, Alexander (fl. 1291–1316)» στο Oxford Dictionary of National Biography (έκδοση online), 2008
- ↑ Liversidge, M.J.H. (1989). «Alexander of Abingdon». Στο: Liversidge, W.J.H.· Liversidge, M.J.H. Abingdon Essays: Studies in Local History. Abingdon. σελίδες 89–111.
- ↑ Ch. T. Little: «An English Sculpture attributed to Alexander of Abingdon» στο La sculpture en occident: études offertes à Jean-René Gaborit, sous la direction de Geneviève Bresc-Bautier; Françoise Baron; Pierre-Yves Le Pogam, εκδ. Faton, Dijon 2007
- ↑ The Age of Chivalry: Art in Plantagenet England, κατάλογος της εκθέσεως, επιμ. J.J.G. Alexander & P. Binski, Βασιλική Ακαδημία των Τεχνών, Λονδίνο 1987
Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Το ομώνυμο λήμμα στη Νέα Ελληνική Εγκυκλοπαίδεια «Χάρη Πάτση», τόμος 4, σελ. 97