Αλέξανδρος Α΄ της Ιμερετίας
| Αλέξανδρος Α΄ της Ιμερετίας | |
|---|---|
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 14ος αιώνας |
| Θάνατος | 1389 |
| Χώρα πολιτογράφησης | Βασίλειο της Δυτικής Γεωργίας |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | μονάρχης |
| Οικογένεια | |
| Σύζυγος | Άνα Ορμπελιάνι[1] |
| Τέκνα | Ταμάρ της Ιμερετίας Δημήτριος Α΄ της Ιμερετίας |
| Γονείς | Μπαγκράτ Α΄ της Ιμερετίας και NN of Sa-Metskhe[2] |
| Αδέλφια | Γεώργιος Α΄ της Ιμερετίας Κωνσταντίνος Β΄ της Ιμερετίας |
| Οικογένεια | Σελτζούκοι |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Αξίωμα | Βασιλέας της Ιμερετίας (1387–1389) |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Ο Αλέξανδρος Α΄, γεωργιανά: ალექსანდრე I, Alek'sandre I) (απεβ. το 1389), της δυναστείας Μπαγκρατιόνι, ήταν βασιλιάς του δυτικού γεωργιανού βασιλείου του Ιμερέτι από το 1387 έως το 1389. Πριν από αυτό, ήταν εριστάβι («δούκας») της Ιμερετίας υπό την εξουσία των βασιλέων της Γεωργίας .
Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Γεννήθηκε κάποια στιγμή μετά το 1358 στην οικογένεια του Βαγράτ Α΄, τότε δούκα (και πρώην βασιλιά) του Ιμερέτι, και της συζύγου του Τζακέλι των αταμπέγκ της Σάμτσχε. Με το τέλος του πατέρα του το 1372 ο Αλέξανδρος Α΄ διορίστηκε από τον Βαγράτιος Ε΄ της Γεωργίας ως δούκας του Ιμερέτι. Στο 1387 εκμεταλλεύτηκε τις επιδρομές του Tιμούρ στη Γεωργία και ανακήρυξε τον εαυτό του βασιλιά του Ιμερέτι στη Μονή Γκελάτι, αλλά η πόλη Kουτάισι παρέμεινε στα χέρια των νομιμόφρονων στον Bαγράτ Ε΄ και οι δούκες της Μινγκρελία, Γκουρίας, την Αμπχαζίας και Σβανέτι αρνήθηκαν να συμμετάσχουν αυτόν. Ο Αλέξανδρος Α΄ επέτυχε να καταλάβει αρκετά φρούρια στο Ιμερέτι, αλλά το Κουτάισι παρέμεινε εκτός ελέγχου. [3] [4] [5] Απεβίωσε το 1389 και τον διαδέχθηκε ο αδελφός του Γεώργιος Α΄. [3]
Οικογένεια[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο Αλέξανδρος ήταν νυμφευμένος με κάποια Άννα. Είχε δύο παιδιά: [5]
- Δημήτριος (απεβ. το 1455), δούκας του Ιμερέτι.
- Τάμαρ (απεβ. π. 1441 ), σύζυγος του Αλεξάνδρου Α΄ της Γεωργίας.
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ fabpedigree
.com /s095 /f726580 .htm. Ανακτήθηκε στις 30 Δεκεμβρίου 2020. - ↑ 2,0 2,1 Leo van de Pas: (Αγγλικά) Genealogics. 2003.
- ↑ 3,0 3,1 Bagrationi, Vakhushti (1976). Nakashidze, N.T., επιμ. (PDF) (στα Russian). Tbilisi: Metsniereba. σελ. 41 http://dspace.nplg.gov.ge/bitstream/1234/3067/1/Istoria_Carstva_Gruzinskogo.pdf. Missing or empty
|title=(βοήθεια) - ↑ Rayfield, Donald (2012). Edge of Empires: A History of Georgia. London: Reaktion Books. σελ. 148. ISBN 978-1780230306.
- ↑ 5,0 5,1 Toumanoff, Cyril (1949–51). «The Fifteenth-Century Bagratids and the Institution of Collegial Sovereignty in Georgia». Traditio 7: 181–183.