Ακεραθήριο

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Ακανθίστιος
Κρανίο του είδους A. incisivum
Κρανίο του είδους A. incisivum
Συστηματική ταξινόμηση
Βασίλειο: Ζώα (Animalia)
Συνομοταξία: Χορδωτά (Chordata)
Υποσυνομοταξία: Σπονδυλωτά (Vertebrata)
Ομοταξία: Θηλαστικά (Mammalia)
Τάξη: Περιττοδάκτυλα (Perissodactyla)
Οικογένεια: Ρινοκερωτίδες (Rhinocerotidae)
Υποοικογένεια: Aceratheriinae
Γένος: Ακεραθήριο
(Aceratherium)

Kaup, 1832

Το ακεραθήριο (Aceratherium) ή ακεροθήριο ήταν προϊστορικό, εξαφανισμένο σήμερα, γένος θηλαστικών ζώων της οικογένειας του ρινόκερου, που ζούσε στην Ευρασία και την Αφρική κατά τη διάρκεια του Μειόκαινου. Το μήκος του έφθανε τα 2,3 μέτρα, το ύψος του το 1,2 μέτρο και το βάρος του σχεδόν τον 1 τόνο.[1]

Ταξινομική[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Αναπαράσταση του ακεραθήριου από τον Χάινριχ Χάρντερ

Η ονομασία ακεραθήριο δόθηκε από τον Kaup το 1832 για το είδος Rhinoceros incisivum (Cuvier, 1822) με επιχείρημα την ομοιότητα της οδοντικής δομής δύο κρανίων από το Έπελσαϊμ της Γερμανίας με ολότυπο κοπτήρα δοντιού από το Βάιζεναου.[2] Ωστόσο, μόνο το δόντι του Βάιζεναου έχει αναγνωρισθεί ότι ανήκει σε ζώο της οικογένειας Aceratheriinae, αν και το όνομα Aceratherium έχει αρκετές φορές χρησιμοποιηθεί για τα κρανία του Έπελσαϊμ.[3] Πολλά είδη έχουν αναφερθεί ως «ακεραθήριο», αλλά μόνο τα παρακάτω τρία αναγνωρίζονται σήμερα γενικά:

  • Aceratherium incisivum (Cuvier, 1822)
  • Aceratherium depereti (Borissiak, 1927)
  • Aceratherium porpani[4] (Deng, Hanta & Jintasakul, 2013)

Περιγραφή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Τα ακεραθήρια ήταν ζώα δολιχοκέφαλα, με τρία ανεπτυγμένα δάκτυλα στα μπροστινά πόδια τους και ένα τέταρτο ελάχιστα ανεπτυγμένο (υποτυπώδες). Απολιθωμένα λείψανά τους έχουν βρεθεί σε πολλά μέρη της Γης. Στην Ελλάδα έχουν βρεθεί λείψανα από τα δύο είδη, μέσα σε στρώματα της νεογενούς περιόδου στη νήσο Σάμο.

Δείτε επίσης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]


Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. Esperanza Cerdeño and Begoña Sánchez: «Intraspecific variation and evolutionary trends of Alicornops simorrense (Rhinocerotidae) in Spain», στο The Norwegian Academy of Science and Letters Zoologica Scripta, τόμ. 29 (2000), σσ. 275-305
  2. Kaup J.J. (1832). «Über Rhinoceros incisivus Cuvier und eine neue Art, Rhinoceros schleiermacheri». Isis von Oken 8: 898-904. https://biodiversitylibrary.org/page/26455356. 
  3. Giaourtsakis, I.X., & K. Heissig: «On the nomenclatural status of Aceratherium incisivum (Rhinocerotidae, Mammalia)», σσ. 314–317 στο: Proceedings of 5th International Symposium on Eastern Mediterranean Geology, Τόμος 1, 14-20 Απριλίου 2004, έκδ. Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, Θεσσαλονίκη
  4. Tao Deng; Rattanaphorn Hanta; Pratueng Jintasakul (2013). «A new species of Aceratherium (Rhinocerotidae, Perissodactyla) from the late Miocene of Nakhon Ratchasima, northeastern Thailand». Journal of Vertebrate Paleontology 33 (4): 977-985. doi:10.1080/02724634.2013.748058. 

Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Το λήμμα «ακεραθήριον» στη Νέα Ελληνική Εγκυκλοπαίδεια «Χάρη Πάτση», τόμος 3, σελ. 280