Αικατερίνη του Παλατινάτου-Τσβάιμπρυκεν
 |
Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
| Αικατερίνη του Παλατινάτου-Τσβάιμπρυκεν | |
|---|---|
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 30 Νοεμβρίου 1661 |
| Θάνατος | 27 Μαΐου 1720 |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Οικογένεια | |
| Σύζυγος | Christopher Gyllenstierna |
| Τέκνα | Carl Adolf Gyllenstierna |
| Γονείς | Αδόλφος Ιωάννης Α΄ του Κλέεμπουργκ και Έλσα Ελισάβετ Μπράχε |
| Αδέλφια | Μαρία Ελισάβετ του Τσβάιμπρυκεν Αδόλφος Ιωάννης Β΄ του Κλέεμπουργκ Γουσταύος του Τσβάιμπρυκεν |
Η Αικατερίνη, γερμ. Catherine von Pfalz-Zweibrücken (10 Δεκεμβρίου 1661 - 27 Μαΐου 1720) από τον Οίκο του Βίττελσμπαχ ήταν κόρη του δούκα του Παλατινάτου-Τσβάιμπρυκεν-Κλέεμπουργκ.
Βιογραφία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ήταν η πρώτη κόρη του Αδόλφου-Ιωάννη Α΄ δούκα του Παλατινάτου-Τσβάιμπρκεν-Κλέεμπουργκ και της (δεύτερης) συζύγου του Έλσας-Ελισάβετ Μπράχε, κόρης του κόμη Νιλς Μπράχε. Εξάδελφός της ήταν ο Κάρολος Ι΄ Γουσταύος της Σουηδίας.
Η Αικατερίνη γεννήθηκε και μεγάλωσε στη Σουηδία, όπου ο πατέρας της διέμενε στο κάστρο Στάγκεμποργκ ως δούκας του Στάγκεμποργκ, καθώς ήταν αδελφός τού βασιλιά Καρόλου Ι΄ Γουσταύου. Ο πατέρας της ζούσε στο κάστρο αυτό, εξόριστος από την Αυλή, έπειτα από μία ανεπιτυχή σταδιοδρομία. Έπειτα από τη μεγάλη μείωση του Καρόλου ΙΑ΄, γιου του προηγουμένου βασιλιά, η οικογένεια είχε πενιχρά οικονομικά. Οι γονείς της παραπονιόταν με πικρία για τη βασιλική οικογένεια και διοχέτευαν την ανήσυχη συμπεριφορά τους προς τα παιδιά. Αυτά συμπεριφερόταν χειρότερα, ακόμη και για καθημερινά πράγματα, πράγμα που επέσυρε αποδοκιμασία. Επειδή η οικονομική τους κατάσταση δεν επέτρεπε να συμμετέχουν στην κοινωνική ζωή σύμφωνα με τη θέση τους και ο πατέρας τους ήταν αρκετά υπερήφανος για να ζητήσει οικονομική βοήθεια, οι γονείς τους κρατούσαν τα παιδιά στο κάστρο απομονωμένα από την Αυλή και την αριστοκρατία. Δεν τα άφηναν να δουν κανέναν και τα χρησιμοποιούσαν σε οικιακές μικροδουλιές. Η Αικατερίνη και η Μαρία-Ελισάβετ περιγράφονται, σε αντίθεση με τους γονείς του, ως ταπεινές και πρόθυμες μάλλον, παρά ακατάδεκτες και με στόμφο· επίσης ήταν "πολύ όμορφες και αξιαγάπητες".
Πηγές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Nanna Lundh-Eriksson (1947). Hedvig Eleonora. Stockholm: Wahlström & Widstrand. ISBN
- Johan Christopher Barfod, Wilhelm Odelberg: Dagens märkvärdigheter, Volym 2. Natur & Kultur, 1967