Αιγυπιός (μυθολογία)

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Στην ελληνική μυθολογία ο Αιγυπιός ήταν νεαρός Θεσσαλός, γιος του Ανθέα και της Βούλιδας. Ο Αιγυπιός έγινε εραστής της χήρας Τιμάνδρας, που φημιζόταν για την ομορφιά της. Αλλά ο γιος της Τιμάνδρας, ο Νεόφρονας, θύμωσε και απεφάσισε να τους τιμωρήσει. Φρόντισε να συνάψει σχέση με τη Βούλιδα, και όταν ένα βράδι ο Αιγυπιός πήγε να περάσει τη νύχτα με την Τιμάνδρα, ο Νεόφρονας φρόντισε με έξυπνο τρόπο, ώστε μέσα στο σκοτάδι ο Αιγυπιός να πέσει στο κρεβάτι της μητέρας του. Χωρίς να την αναγνωρίσει, ήρθε σε σαρκική επαφή μαζί της, αλλά όταν το πρωί ανακαλύφθηκε η αιμομειξία η Βούλιδα προσπάθησε να τυφλώσει τον γιο της και ύστερα να αυτοκτονήσει. Ο Δίας όμως πρόφθασε να μεταμορφώσει και τους 4 πρωταγωνιστές του δράματος σε πτηνά: Ο Αιγυπιός και ο Νεόφρονας έγιναν αιγυπιοί, η Τιμάνδρα μεταμορφώθηκε σε αιγίθηλο, ενώ η Βούλιδα στο πουλί που οι αρχαίοι Έλληνες ονόμαζαν πώυγξ και που έτρωγε τα μάτια άλλων πουλιών, φιδιών ή ψαριών (ίσως είναι ο γνωστός σήμερα ως ερωδιός).

Ο μύθος αυτός είναι η πέμπτη από τις «Μεταμορφώσεις» του μυθογράφου Αντωνίνου Λιβεράλις.[1]


Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. Αντωνίνος Λιβεράλις, Μεταμορφώσεων Συναγωγή, εκδ. Κάκτος.