Αγνωστίδες

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Αγνωστίδες
Σχέδιο του είδους Agnostus pisiformis
Σχέδιο του είδους Agnostus pisiformis
Συστηματική ταξινόμηση
Βασίλειο: Ζώα
Συνομοταξία: Αρθρόποδα (Arthropoda)
Ομοταξία: Τριλοβίτες (Trilobita)
Τάξη: Αγνώστιδα (Agnostida)
Οικογένεια: Αγνωστίδες
(Agnostidae)
McCoy, 1849

Συνώνυμα

Micragnostidae - Howell, 1935

  • Glyptagnostidae - Whitehouse, 1936
  • Rudagnostidae - Lermontova, 1951

Οι αγνωστίδες (Agnostidae) είναι οικογένεια της ομώνυμης τάξεως αγνώστιδα των τριλοβιτών. Οι αγνωστίδες, όπως όλοι οι τριλοβίτες, έχουν εξαφανισθεί (όλα τους τα είδη) εδώ και εκατοντάδες εκατομμύρια έτη, και ό,τι γνωρίζουμε για αυτές προέρχεται από απολιθώματά τους. Κανένα είδος τους δεν είχε μάτια, ενώ όλα τα είδη είχαν μόνο δύο θωρακικά τμήματα. Ζούσαν στους πυθμένες των ωκεανών σε όλη την υδρόγειο από 508 μέχρι 461 εκατομμύρια έτη πριν από σήμερα. Χαρακτηριστικό γνώρισμά τους ήταν ότι η κεφαλή τους (η κεφαλική ασπίδα) και το πυγίδιό τους (δηλαδή το τμήμα της ουράς τους) είχαν περίπου το ίδιο σχήμα και μέγεθος. Ο κορμός τους είχε τρία άρθρα. Απολιθώματά τους βρέθηκαν σε πολλά μέρη, μέσα σε γεωλογικά στρώματα της κάμβριας και της κατώτερης σιλούριας περιόδου.

Η οικογένεια περιλαμβάνει μεταξύ άλλων και τα εξής γένη[1][2]:

  • Acmarhachis
  • Agnostus
  • Aistagnostus
  • Anglagnostus
  • Biciragnostus
  • Connagnostus
  • Distagnostus
  • Eolotagnostus
  • Gymnagnostus
  • Homagnostus
  • Idolagnostus
  • Innitagnostus
  • Ivshinagnostus
  • Kymagnostus
  • Lotagnostus
  • Micragnostus
  • Obelagnostus
  • Oncagnostus
  • Peronopsis
  • Phalacroma
  • Phalagnostus
  • Quadrahomagnostus
  • Raragnostus
  • Semagnostus
  • Strictagnostus
  • Trilobagnostus


Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. S.M. Gon III. «Order Agnostida». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 6 Ιανουαρίου 2011. Ανακτήθηκε στις 6 Ιανουαρίου 2011. 
  2. Paleobiology Database. «PBDB: Agnostidae». Ανακτήθηκε στις 4 Δεκεμβρίου 2011. 

Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Το ομώνυμο λήμμα στη Νέα Ελληνική Εγκυκλοπαίδεια «Χάρη Πάτση», τόμος 1 (1972), σελ. 593