Μετάβαση στο περιεχόμενο

Ύμνος της Οξυρρύγχου

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Ο ύμνος της Οξυρρύγχου είναι το παλαιότερο γνωστό χειρόγραφο ενός χριστιανικού ελληνικού ύμνου που περιέχει τόσο στίχους όσο και μουσική σημειογραφία. Βρίσκεται στον Πάπυρο 1786 των παπύρων της Οξυρρύγχου, που τώρα φυλάσσονται στις Αίθουσες της Παπυρολογίας της βιβλιοθήκης Σάκλερ της Οξφόρδης. Το χειρόγραφο ανακαλύφθηκε το 1918 στην Οξύρρυγχο της Αιγύπτου και δημοσιεύθηκε αργότερα το 1922[1] Ο ύμνος γράφτηκε γύρω στα τέλη του 3ου αιώνα μ.Χ.[2].

Το Φως Ιλαρόν και ο ύμνος της Οξυρρύγχου αποτελούν τα αρχαιότερα κείμενα χριστιανικών ελληνικών ύμνων που είναι λογικά βέβαιο ότι έχουν χρησιμοποιηθεί στη χριστιανική λατρεία, αλλά ούτε προέρχονται από τη Βίβλο ούτε είναι εμπνευσμένα από βιβλικά εδάφια[3].

Απόσπασμα του ύμνου της Οξυρρύγχου, 29,6 x 4,8–5,0 εκ.[4]

[Σὲ Πάτερ κόσμων, Πάτερ αἰώνων, μέλπωμεν] ὁμοῦ, πᾶσαι τε Θεοῦ λόγιμοι δο[ῦλο]ι. ὅσα κ[όσμος] [ἔχει πρὸς ἐπουρανίων ἁγίων σελάων πρ]υτανήω σιγάτω μηδ᾿ ἄστρα φαεσφόρα λ[αμπ]έσθων [ἀπ]ολει[όντων] ῥ[ιπαὶ πνοιῶν, πηγαὶ] ποταμῶν ῥοθίων πᾶσαι ὑμνούντων δ᾿ ἡμῶν [Π]ατέρα χ' Υἱὸν, χ' Ἅγιον Πνεῦμα, πᾶσαι δυνάμεις ἐπιφωνούντων Ἀμήν Ἀμήν. κράτος, αἶνος [ἀεὶ καὶ δόξα Θεῷ] δ[ωτ]ῆ[ρι] μόνῳ πάντων ἀγαθῶν. Ἀμήν, Ἀμήν.