Ίλιγια Μάρκοβιτς
Ο Ίλιγια Μάρκοβιτς (σερβικά: Илија Марковић) ήταν Σέρβος επαναστάτης[1], διπλωμάτης και πολιτικός της Σερβίας.
Προεπαναστατικά ήταν Κνεζ[2] της περιοχής του Σάμπατς και μετά την αναγνώριση του Πριγκιπάτου της Σερβίας μέλος της αντιπροσωπείας της Σερβίας στην Κωνσταντινούπολη από το 1820 μέχρι το 1827[3].
Ήταν μέλος της πρώτης Σερβικής κυβέρνησης, το Διοικητικό συμβούλιο των Σέρβων, από το 1805. Την περίοδο 1811 -1813 ήταν ο πρώτος υπουργός δικαιοσύνης της Σερβίας. Αρχικά ήταν να αναλάβει το υπουργείο εκπαίδευσης μετά τον θάνατο του Ντοσιντέι Ομπράντοβιτς αλλά το ανέλαβε ο Ιβάν Τζούγκοβιτς, ο Μάρκοβιτς τότε ανέλαβε υπουργός δικαιοσύνης στη θέση του Πέταρ Τοντόροβιτς Ντόμπρνιακ που αρνήθηκε[4].
Το 1806 πήρε μέρος στη Μάχη της Μισάρ, το 1813 μετά και την κατάρρευση της πρώτης εξέγερσης πηγαίνει στην Αυστρία για να επιστρέψει στη Σερβία το 1815 όπου διορίσθηκε διοικητής της περιοχής του Σάμπατς. Το 1833 με απόφαση του πρίγκιπα Ομπρένοβιτς ήταν ο πρώτος Σέρβος που έπαιρνε σύνταξη με την ψήφιση του σχετικού νόμου[5].
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ Из војног музеја Београда (српски) - Tvorac Grada
- ↑ «кнез Илија Марковић › Порекло». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 20 Αυγούστου 2014. Ανακτήθηκε στις 6 Οκτωβρίου 2019.
- ↑ Константин Н. Ненадовић, Живот и дела великог Ђорђа Петровића Кара-Ђорђа врховног вожда, ослободиоца и владара Србије и живот његови војвода и јунака, Беч, штампарија Јована Н. Вернаја, 1883
- ↑ «Иван Југовић - оснивач Велике школе - Православље - spc.rs». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 7 Ιανουαρίου 2012. Ανακτήθηκε στις 11 Οκτωβρίου 2013.
- ↑ «Историјат». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 30 Οκτωβρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 11 Οκτωβρίου 2013.