Ένωση Ακαδημαϊκών και Ερευνητικών Βιβλιοθηκών

Η Ένωση Ακαδημαϊκών και Ερευνητικών Βιβλιοθηκών (αγγλ.Association of College and Research Libraries - ACRL) είναι ένας επαγγελματικός οργανισμός για την εκπροσώπηση των ακαδημαϊκών και ερευνητικών βιβλιοθηκών και των βιβλιοθηκονόμων που εργάζονται σε αυτές, η οποία αποτελεί το μεγαλύτερο τμήμα της Αμερικάνικης Ένωσης Βιβλιοθηκών (αγγλ.American Library Association - ALA) και τα μέλη της υπερβαίνουν τις 12.000. Η ACRL διοικείται από ένα Διοικητικό Συμβούλιο ^[1] (Board of Directors), το οποίο έχει συστήσει την Συνέλευση Εκπροσώπων της ACRL (ACRL Representative Assembly), που απαρτίζεται από τους τρέχοντες εκπροσώπους της και αναλαμβάνει την εκπροσώπηση της εντός και εκτός της ALA.

Σκοπός[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η ACRL μέσα από το έργο της επιδιώκει ^[2] να ενισχύσει το έργο των βιβλιοθηκονόμων που απασχολούνται σε ακαδημαϊκές βιβλιοθήκες ως προς την κάλυψη των πληροφοριακών αναγκών της ακαδημαϊκής κοινότητας. Σύμφωνα με την επίσημη ιστοσελίδα της, η ACRL παρέχει καθοδήγηση για την ανάπτυξη την προώθηση και τη βελτίωση των πηγών και των υπηρεσιών των ακαδημαϊκών και ερευνητικών βιβλιοθηκών και διευκολύνει την εκπαίδευση, την έρευνα και τη διαδικασία της επιστημονικής επικοινωνίας.

Ιστορία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το 1853 διεξήχθη στη Νέα Υόρκη η πρώτη συνέλευση των Αμερικανών βιβλιοθηκονόμων, εκ των οποίων το ένα πέμπτο του συνολικού αριθμού των συμμετεχόντων κάλυπταν βιβλιοθηκονόμοι ακαδημαϊκών βιβλιοθηκών. Το 1876 ακολούθησε η δεύτερη εθνική συνέλευση, όπου ψηφίστηκε η ίδρυση της Αμερικάνικης Ένωσης Βιβλιοθηκονόμων (αγγλ.American Library Association - ALA) και η καθιέρωση της διεξαγωγής ετήσιων συνεδρίων. Στο ετήσιο συνέδριο του 1989 στο Σαιντ Λούις, προτάθηκε και μετέπειτα υλοποιήθηκε η ιδέα για τον σχηματισμό ενός Τμήματος των ακαδημαϊκών βιβλιοθηκών. Το 1897 το συγκεκριμένο Τμήμα μετονομάστηκε σε Τμήμα Ακαδημαϊκών και Πληροφοριακών Βιβλιοθηκών (College and Reference Library Section) και το 1923 νομιμοποιήθηκε η ύπαρξη και η λειτουργία του. Οι συνεδριάσεις που διεξήχθησαν κατά τις δεκαετίες 1920-1930 πραγματεύονταν γενικά ζητήματα του χώρου και η συμμετοχή σε αυτές αυξανόταν σταδιακά. Από το 1890 έως το 1938 το Τμήμα αποτελούσε μια ομάδα συζήτησης, ώσπου το 1930 η ALA εξέφρασε την επιθυμία συνεργασίας με το Τμήμα. Το 1938 το Τμήμα αντικαταστάθηκε επισήμως από την Ένωση Ακαδημαϊκών και Πληροφοριακών Βιβλιοθηκών (αγγλ.Association of College and Reference Libraries) και τον Μάιο του 1940 αναγνωρίστηκε από την ALA ως το πρώτο Τμήμα της^[3].

Μέλη[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Άτομα και οργανισμοί, οι οποίοι ανήκουν ήδη στο σύνολο των μελών ^[4]της ALA, έχουν τη δυνατότητα να συμμετάσχουν στο έργο της ACRL Τα μέλη της ACRL ξεπερνούν τις 12.000, αριθμός ο οποίος αντιπροσωπεύει το 20% περίπου του συνολικού αριθμού των μελών της ALA και χωρίζονται σε επτά κατηγορίες:

Νέα Μέλη (first-time members (ALA/ACRL)
Εγγεγραμένα μέλη (Renewing)
Διεθνή Μέλη (International),
Συνταξιούχοι (Retired),
Φοιτητές (Student)
Προσωπικό Υποστήριξης Βιβλιοθηκών (Library Support Staff)
Συνεργαζόμενα Μέλη (Associate).

Δράση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η ACRL αποτελεί την κύρια πηγή πληροφόρησης για την ακαδημαϊκή και ερευνητική βιβλιοθηκονομική κοινότητα. Υποστηρίζει το έργο των βιβλιοθηκονόμων που εργάζονται σε ακαδημαϊκές και ερευνητικές βιβλιοθήκες και ενισχύει τη συνεχιζόμενη εκπαίδευση και την επαγγελματική τους εξέλιξη μέσα από ποικίλες δραστηριότητες. Επιπρόσθετα, προσφέρει διαδικτυακά σεμινάρια, τα οποία περιλαμβάνουν ποικίλες δραστηριότητες και συχνά χρηματοδοτεί εργαστήρια και σεμινάρια στα συνέδρια της ALA. Ακόμη, δραστηριοποιείται στο χώρο των εκδόσεων, εκδίδοντας ενημερωτικό και πληροφοριακό υλικό σε ηλεκτρονική και έντυπη μορφή. Η ACRL επιδιώκοντας να έρθει πιο κοντά με μεμονωμένα μέλη και να επεκτείνει το πλαίσιο δραστηριοτήτων της και σε τοπικό επίπεδο, δημιούργησε 42 Τοπικά Παραρτήματα, μέσα από τα οποία παρέχονται στα μέλη της ευκαιρίες τοπικής δικτύωσης σε όλη τη Βόρεια Αμερική. Επιπλέον, το Διοικητικό Συμβούλιο της ACRL συστήνει ομάδες εργασίας (Task forces) με ξεχωριστά ενδιαφέροντα και σκοπό λειτουργίας και προκειμένου να συμβάλλει στην εξειδίκευση των μελών της, η ένωση έχει δημιουργήσει 17 Τμήματα (Sections) καθένα από τα οποία κατέχει εξειδικευμένο αντικείμενο.