Άτυς της Λυδίας
| Άτυς | |
|---|---|
| Γενικές πληροφορίες | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | Ἄτυς (Αρχαία Ελληνικά) |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | μονάρχης |
| Οικογένεια | |
| Τέκνα | Λυδός Τυρρηνός |
| Γονείς | Ηρακλής, Μάνης και Cotys και Ομφάλη και Καλλιρρόη |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Αξίωμα | βασιλιάς της Λυδίας |
Ο Άτυς ήταν μια θρυλική μυθική μορφή την 2η χιλιετία π.χ., ο Ηρόδοτος γράφει ότι ήταν ένας από τους πρώτους βασιλείς στην Λυδία. Ο Άτυς ήταν γιος του Μάνητος, γιος του ήταν ο Λυδός από τον οποίο πήραν το όνομα τους οι Λυδοί.[1]
Ο Ηρόδοτος γράφει ότι την εποχή του Άτυος έπεσε τρομερή πείνα στην Λυδία που ονομαζόταν στην εποχή του Μαιονία. Οι Λυδοί αποφάσισαν να τρώνε μία φορά κάθε δύο μέρες, επινόησαν διάφορα παιχνίδια όπως τα Ζάρια, τα κόκαλα αρθρώσεων και τα Αθλητικά παιχνίδια με μπάλα για να ξεχάσουν την πείνα τους την ημέρα ασιτίας. Ο Ηρόδοτος γράφει ότι η κατάσταση αυτή διατηρήθηκε 18 χρόνο, ο Άτυς αποφάσισε στην συνέχεια να μειώσει κατά το ήμισυ τον πληθυσμό της χώρας του στέλνοντας τους μισούς κατοίκους να ιδρύσουν αποικία μακριά. Οι μετανάστες έφυγαν για την Ούμπρια στην κεντρική Ιταλία, αρχηγός τους ήταν ο άλλος γιος του Άτυος Τυρρηνός, μετά την μετανάστευση έμειναν γνωστοί σαν Τυρρηνοί.[2] Ο ντόπιος ιστορικός από την Λυδία Ξάνθος ο Λυδός που έζησε στην Ιωνία τον 5ο αιώνα π.χ. μετά τον Ηρόδοτο στο έργο του "Λυδιακά" επιβεβαιώνει την πληροφορία. Ο Ξάνθος γράφει ότι ο Λυδικός λαός μοιράστηκε στα δύο, οι δύο λαοί πήραν το όνομα τους από τους δύο γιους του Άτυος αντίστοιχα.
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Herodotus (1975) [first published 1954]. Burn, A. R.; de Sélincourt, Aubrey (eds.). The Histories. London: Penguin Books.
