Άρωμα γυναίκας (ταινία)
| Άρωμα γυναίκας | |
|---|---|
 Κινηματογραφική αφίσα | |
| Σκηνοθεσία | Ντίνο Ρίζι[1] |
| Παραγωγή | Πίο Αντζελέτι |
| Σενάριο | Ρουγγέρο Μακάρι, Ντίνο Ρίζι και Τζοβάνι Αρπίνο |
| Βασισμένο σε | Scent of a Woman |
| Πρωταγωνιστές | Βιτόριο Γκάσμαν[2], Αλεσσάντρο Μόμο[2], Αγκοστίνα Μπέλι[2], Μόιρα Ορφέϊ[2], Αλβάρο Βιτάλι[2], Φράνκο Ρίκι[2], Στεφανία Σπουγκνίνι[2], Σέρτζιο ντι Πίντο[2], Βέρνον Ντόμπτσεφ[2], Λορέντζο Πιάνι[2], Κάρλα Μαντσίνι[3], Λορέντζο Πιάνι[3], Φράνκα Σκανιέτι[3] και Τζεναρίνο Παπαγκάλι[3] |
| Μουσική | Αρμάντο Τροβιαϊόλι |
| Μοντάζ | Αλμπέρτο Γκαλίτι |
| Διανομή | 20th Century Fox |
| Πρώτη προβολή | 1974 |
| Διάρκεια | 100 λεπτά |
| Προέλευση | Ιταλία |
| Γλώσσα | Ιταλικά |
| δεδομένα () | |
Το Άρωμα γυναίκας (ιταλικά: Profumo di Donna), είναι μια δραματική κωμωδία ιταλικής παραγωγής 1974 σε σκηνοθεσία Ντίνο Ρίζι. Πρωταγωνιστούν οι Βιτόριο Γκάσμαν, Αγκοστίνα Μπέλι και ο Αλεσσάντρο Μόμο.
Υπόθεση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ένας νεαρός στρατιώτης, ο Τζιοβάνι Μπερτάτσι (Αλεσσάντρο Μόμο) θα πάει στο σπίτι ενός συνταξιούχου λοχαγού κατ' εντολήν του διοικητή του, προκειμένου να τον συνοδέψει σε ένα ταξίδι μέχρι την Ρώμη. Ο λοχαγός Φάουστο (Βιτόριο Γκάσμαν), ο οποίος έμεινε τυφλός κατά την διάρκεια μιας στρατιωτικής άσκησης, θα είναι δύστροπος και οξύθυμος με τον νεαρό Τσιτσίο, όπως θα τον αποκαλεί ο Φάουστο. Οι δύο άντρες θα επιβιβαστούν στο τρένο για να κάνουν το ταξίδι από το Τορίνο με ενδιάμεσες στάσεις την Γενόβα και την Ρώμη με τελικό προορισμό την Νάπολη, όπου ο Φάουστο θέλει να συναντήσει έναν παλιό συνάδελφο του, επίσης τυφλό.
Ο Φάουστο παρότι τυφλός παραμένει ένας μεγάλος εραστής των γυναίκων, υποστηρίζοντας ο ίδιος ότι μπορεί να αναγνωρίσει αν μια γυναίκα είναι όμορφη, μόνο από το άρωμα της. Στη πρώτη στάση που θα κάνουν στη Γενόβα, ο Φάουστο θα ζητήσει από τον Τσιτσίο να βρει μια πόρνη που του άρεσε το άρωμα της. Ο Τσιτσίο δεν θα καταφέρει την βρει αλλά θα πάει μια αλλη πόρνη στον Φάουστο, ο οποίος όμως θα το καταλάβει και θα το πει αργότερα στον Τσιτσίο. Στη Ρώμη μετά που θα φτάσουν θα διασκεδάσουν σε μια ντισκοτέκ με τον τυφλό λοχαγό να απολαμβάνει την συντροφιά από νεαρές κοπέλες. Γυρνώντας στο ξενοδοχείο να κοιμήθουν ο Τσιτσίο θα δει μέσα στη ανοιγμένη βαλίτσα του Φάουστο την φωτογραφία μιας όμορφης κοπέλας καθώς και ένα πιστόλι. Το επόμενο πρώι ταξιδευόντας για την Νάπολη, ο Φάουστο θα πει στον Τσιτσίο για την βαλίτσα και ότι το όπλο που είδε το έχει για να σκοτώσει κάποιον.
Φτάνοντας στη Νάπολη θα πάνε στο σπίτι του Βιτσέντζο, φίλου του Φάουστο και μεταξύ των άλλων κοριτσιών που βρίσκονται εκεί, θα είναι και η Σάρα (Αγκοστίνα Μπέλι), η οποία είναι η κοπέλα της φωτογραφίας που είχε δει ο Τσιτσίο στη βαλίτσα του Φάουστο. Η Σάρα θα πει στον Τσιτσίο ότι αγαπάει τον Φάουστο, αλλά εκείνος συνεχώς προσπαθεί να την διώξει μακριά του. Το βράδυ μετά από ένα ξεφρένο πάρτι και αφού όλοι έχουν αποσυρθεί στα δωμάτια τους θα ακουστούν δύο πυροβολισμοί. Ο Τσιτσίο τρεχόντας στο σαλόνι θα αντικρύσει τον Βιτσέντζο μέσα στα αίματα τραυματισμένο και τον Φάουστο σε μια γωνιά να κρατάει το πιστόλι. Η Σάρα μαζί με τον Τσιτσίο θα φυγαδεύσουν τον Φάουστο και θα τον πάνε στο εξοχικό σπίτι της μητέρας της Σάρας. Εκεί ο Φάουστο αφού συνέρθει κάπως ψυχολογικά θα ομολογήσει στη Σάρα και στον Τσιτσίο ότι ο σκοπός του ταξιδιού του ήταν για να αυτοκτονήσει, αλλά δεν βρήκε την δύναμη να το κάνει. Ο Φάουστο θα πει στον νεαρό Τσιτσίο να φύγει για το σπίτι του, αποδεχόμενος στο τέλος την αγάπη και την φροντίδα της Σάρας.
Διανομή ρόλων[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Βιτόριο Γκάσμαν ως λοχαγός Φάουστο
- Αγκοστίνα Μπέλι ως Σάρα
- Αλεσσάντρο Μόμο ως Τζιοβάνι (Τσιτσίο)
- Μόιρα Ορφέι ως Μίρκα
Βραβεία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η ταινία ήταν υποψήφια το 1976 για Όσκαρ Καλύτερης Ξενόγλωσσης Ταινίας και για Όσκαρ Καλύτερου Διασκευάσμενου Σεναρίου.[4]
- Νταβίντ ντι Ντονατέλο Καλύτερου Ηθοποιού, (Βιτόριο Γκάσμαν), 1975
- Νταβίντ ντι Ντονατέλο Καλύτερου Σκηνοθέτη (Ντίνο Ρίζι), 1975
- Νάστρο ντ' Αρτζέντο, Καλύτερου ηθοποιού (Βιτόριο Γκάσμαν),1975[5]
- Φεστιβάλ Κινηματογράφου των Καννών, βραβείο Καλύτερου Ηθοποιού (Βιτόριο Γκάσμαν)[6]
- Βραβείο Σεζάρ Καλύτερης ξενόγλωσσης ταινίας, 1976
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ www
.imdb .com /title /tt0072037 /. Ανακτήθηκε στις 9 Απριλίου 2016. - ↑ 2,00 2,01 2,02 2,03 2,04 2,05 2,06 2,07 2,08 2,09 www
.imdb .com /title /tt0072037 /fullcredits. Ανακτήθηκε στις 9 Απριλίου 2016. - ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 (Τσεχικά) Česko-Slovenská filmová databáze. 2001.
- ↑ «Η 48η τελετή των Όσκαρ (1976) Νικητές και υποψήφιοι». oscars.org. Ανακτήθηκε στις 22 Σεπτεμβρίου 2019.
- ↑ Τζίνο Μολιτέρνο. The A to Z of Italian Cinema, σ. 388, στα Google Books (αγγλικά)
- ↑ «Φεστιβάλ των Καννών: Άρωμα γυναίκας». festival-cannes.com. Ανακτήθηκε στις 22 Σεπτεμβρίου 2019.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Το Άρωμα γυναίκας στην IMDb (Αγγλικά)
- Scent of a Woman στο Rotten Tomatoes (Αγγλικά)
- Τζιοβάνι Αρπίνο. Άρωμα γυναίκας στα Google Books
|