Μετάβαση στο περιεχόμενο

Άρειος Δίδυμος

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Άρειος Δίδυμος
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα		Ἄρειος (Αρχαία Ελληνικά)
ΓέννησηΔεκαετία του 80 π.Χ.
Αλεξάνδρεια
Θάνατος1ος αιώνας
Χώρα πολιτογράφησηςΑρχαία Αίγυπτος
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςαρχαία ελληνικά
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταφιλόσοφος
δεδομένα

Ο Άρειος Δίδυμος (άκμασε τον 1ο αι. π.Χ.) ήταν Στωικός φιλόσοφος και διδάσκαλος του Αυγούστου. Τα αποσπάσματα των εγχειρίδων του που συνοψίζουν τα Στωϊκά και τα Περπατιτικά δόγματα διατηρούνται από τον Στοβαίο και τον Ευσέβιο.

Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Άρειος ήταν πολίτης της Αλεξάνδρειας. Ο Άρειος, καθώς και οι δύο γιοι του, ο Διονύσιος και ο Νικάνωρ, λέγεται ότι δίδαξαν τον ίδιο τον Αύγουστο στη φιλοσοφία, και ο Άρειος για κάποιο διάστημα έζησε απευθείας μέσα στο σπίτι του Αυγούστου.[1][2] Ο φιλόσοφος Θεμίστιος τον αναφέρει συχνά, ο οποίος λέει ότι ο Αυγούστος εκτιμούσε τον Άρειο, όχι λιγότερο από τον Μάρκο Βιψάνιο Αγρίππα, ο οποίος θεωρείται συνήθως ως ο έμπιστος του Αυγούστου και το δεξί του χέρι (αν και πρέπει να αναφερθεί ότι ο Θεμίστιος έγραψε 400 χρόνια μετά το γεγονός).[3] Ο Αύγουστος τον εκτιμούσε τόσο πολύ, που μετά την κατάκτηση της Αλεξάνδρειας, δήλωσε ότι έσωσε την πόλη κυρίως για χάρη του Αρείου.[4][5][6][7] Σύμφωνα με τον Πλούταρχο, ο Άρειος συμβούλευσε τον Αύγουστο να εκτελέσει τον Καισαρίωνα, τον γιο της Κλεοπάτρας και του Ιούλιου Καίσαρα, με τις λέξεις "oυκ αγαθόν πολυκαισαρίη" ("δεν είναι καλό να έχεις πολλούς Καίσαρες"), μία παράφραση σε έναν στίχο του Ομήρου. [8] Οι σύγχρονοι μελετητές διαφωνούν, σχετικά με το αν αυτός ήταν ο πραγματικός λόγος, που ο Αύγουστος εξολόθρευσε την πόλη, καθώς ταυτόχρονα ο Αύγουστος ισχυρίστηκε ότι το έκανε και για να τιμήσει τη μνήμη του Αλέξανδρου του Μεγάλου, και μερικοί μελετητές επίσης υποδεικνύουν ότι το έκανε για να κερδίσει εύνοια από την ελίτ αυτής της πόλης. [9][10]Ο Άρειος καθώς και οι δύο γιοι του, ο Διονύσιος και ο Νικάνωρ, λέγεται ότι δίδαξαν στον Αύγουστο τη φιλοσοφία. [11] Τον αναφέρει συχνά ο Θεμίστιος, ο οποίος λέει ότι ο Αύγουστος τον εκτιμούσε όχι λιγότερο από τον Αγρίππα.[12]Είναι πιθανότατα ο "Άρειος", του οποίου ο Βίος ήταν μεταξύ εκείνων, που βρίσκονται στο τελευταίο τμήμα του βιβλίου Ζ΄ των Βίων του Διογένη Λαέρτιου. [13]

Άλλες πηγές δηλώνουν ότι του προσφέρθηκε το αξίωμα του επάρχου (praefectus, κυβερνήτη) της Αιγύπτου, αλλά ότι ο Άρειος απέρριψε την πρόταση του Αυγούστου, για να πάρει μια θέση στην επαρχία της Σικελίας, αν και οι σύγχρονοι μελετητές έχουν κάποιες αμφιβολίες, σχετικά με αυτό το αφήγημα (κυρίως επειδή δεν υπάρχουν άλλα παραδείγματα που σε κάποιον "προσφέρθηκε" μια θέση από τον Αύγουστο και την απέρριψε). Έχει προταθεί ότι η ιστορία αυτή ήταν κρατική προπαγάνδα, για να δικαιολογήσει την απομάκρυνση του Άρειου από την επαρχία της Αιγύπτου από τον Αύγουστο και την εγκατάσταση του Κορνήλιου Γάλλου ως επάρχου. [9]

Τον Άρειο διαδέχτηκε, ως "προσωπικός φιλόσοφος" του Αυγούστου, ο φιλόσοφος Θέων από την Αλεξάνδρεια.[2]

Φιλοσοφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Άρειος Δίδυμος ταυτίζεται συνήθως με τον Άρειο, του οποίου τα έργα αναφέρονται εκτενώς από τον Στοβαίο, συνδυάζοντας τη Στωική, Περπατητική και Πλατωνική φιλοσοφία.[14] Το πλήρες του όνομα είναι Άρειος Δίδυμος το γνωρίζουμε από τον Ευσέβειο, ο οποίος αναφέρει δύο μακρά κείμενα των Στωικών του απόψεων για τον Θεό: το Πυρ του Σύμπαντος και η Ψυχή. [15]

Σημειώσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. ↑ Suetonius, The Twelve Caesars, Augustus 89
  2. ↑ 2,0 2,1 Arnold, Edward Vernon (1911). Roman Stoicism: Being Lectures on the History of the Stoic Philosophy with Special Reference to Its Development Within the Roman Empire. The University Press. σελίδες 110–111. Ανακτήθηκε στις 15 Ιανουαρίου 2018. Arnold, Edward Vernon (1911). Roman Stoicism: Being Lectures on the History of the Stoic Philosophy with Special Reference to Its Development Within the Roman Empire. The University Press. pp. 110–111. Retrieved 2018-01-15.
  3. ↑ Themistius, Orations v. p. 63d, viii; 108b, x; 130b, xiii; 173c. ed. Petav. 1684
  4. ↑ Plutarch, Ant. 80, Apophth. p. 207
  5. ↑ Cassius Dio, Roman History 51.16
  6. ↑ Julian, Epistulae 51
  7. ↑ Strabo, Geographica xiv. p. 670
  8. ↑ David Braund et al, Myth, history and culture in republican Rome: studies in honour of T.P. Wiseman, University of Exeter Press, 2003, p. 305. The original line was "ouk agathon polukoiranie": "Too many leaders are not good" or "the rule of many is a bad thing" (Homer, Iliad, Bk. II. vers. 204 and 205). In Greek "polukaisarie" is a variation on "polukoiranie". "Kaisar" (Caesar) replacing "Koiran(os)", meaning "leader".
  9. ↑ 9,0 9,1 Capponi, Livia (2005). Augustan Egypt: The Creation of a Roman Province. Studies in Classics. Routledge. σελίδες 87, 179. ISBN 978-1135873691. Ανακτήθηκε στις 15 Ιανουαρίου 2018. Capponi, Livia (2005). Augustan Egypt: The Creation of a Roman Province. Studies in Classics. Routledge. pp. 87, 179. ISBN 978-1135873691. Retrieved 2018-01-15.
  10. ↑ Gurval, Robert Alan (1998). Actium and Augustus: The Politics and Emotions of Civil War. University of Michigan Press. σελίδες 70–71. ISBN 978-0472084890. Ανακτήθηκε στις 15 Ιανουαρίου 2018. 
  11. ↑ Suetonius, Augustus, 89.
  12. ↑ Themistius, Orat. v, viii, x, xiii
  13. ↑ Richard Hope, 1930, The book of Diogenes Laertius: its spirit and its method, p. 17.
  14. ↑ Sedley, D., "The School, from Zeno to Arius Didymus" in Inwood, B. (ed.), The Cambridge Companion to the Stoics (Cambridge University Press, 2003), p. 32.
  15. ↑ Eusebius, Praeparatio Evangelica, xv. 15, 18–20.

Περαιτέρω ανάγνωση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Φόρτενμπαugh, W. (Εντάρτης) (2002). Στην Στωική και την Πειρατετική Ηθική: Το έργο του Αρίου Διδύμου. Εκδότες συναλλαγών.  (ISBN 0765809729)Δελτίο ΕΕ 0765809729
  • Holiday, Ryan· Hanselman, Stephen (2020). «Arius Didymus the Kingmaker II». Lives of the Stoics. New York: Portfolio/Penguin. σελίδες 168–176. ISBN 978-0525541875. 
  • Η εν λόγω έκθεση περιέχει επίσης στοιχεία για την εκτέλεση των προτάσεων που προβλέπονται στο άρθρο 9 παράγραφος 1 της Συνθήκης. Ελληνιστική φιλοσοφία. Εντοπικές Διαβάσεις, 2η έκδοση, εκδοτική εταιρεία Hackett, Ινδιάναπολις/Κέιμπριτζ, σελίδες 203-232.   [ISBN missing]
  • Πομερόι, Άρθουρ Τζ. (επιτροπή) (1999). "Αριος Ντίντιμους". Η επιτομή της Στωϊκής Εθικής. Τεξίσματα και Μετάφρασεις 44· Ελληνικο-Ρωμαϊκά 14. Ατλάντα, Γ.Α.: Κοινωνία Βιβλικής Λειτουργίας. Σελίδα IX, 160.  (ISBN 0884140016)Δελτίο ΕΕ 0884140016

Εξωτερικές συνδέσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Ο Ευσηβίας της Καησαρίας, Praeparatio Evangelica, Βιβλίο XV. 15, 18–20.
  • Ιωάννη Στόβαιος, Ανθολογία, Βιβλίο II. 7.5–12.
Αυτό το λήμμα βασίζεται ή περιλαμβάνει κείμενο από λήμμα στo Λεξικό της ελληνικής και ρωμαϊκής βιογραφίας και μυθολογίας του Ουίλλιαμ Σμιθ (1870) που αποτελεί κοινό κτήμα.
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Άρειος_Δίδυμος&oldid=10622051"