Άραβες του Ισραήλ

Οι Άραβες του Ισραήλ αποτελούν τη μεγαλύτερη εθνοτική μειονότητα στο Ισραήλ. Είναι Ισραηλινοί πολίτες κατα κύριο λόγω παλαιστινιακής κληρονομιάς και διαφόρων θρησκειών (Μουσουλμάνοι, Χριστιανοί ή Δρούζοι), δίγλωσσοι στα αραβικά και τα εβραϊκά και με ποικίλες κοινωνικές ταυτότητες.^[1] Οι Άραβες του Ισραήλ, γνωστοί και ως Ισραηλινοί Άραβες δεν πρέπει να συγχέονται με τους Άραβες κατοίκους των παλαιστινιακών εδαφών ή άλλων χωρών που δεν έχουν ισραηλινή υπηκοότητα, συμπεριλαμβανομένων των Παλαιστινίων προσφύγων και των απογόνων τους.

Σύμφωνα με τα στοιχεία του Κεντρικού Γραφείου Στατιστικής του Ισραήλ για το τέλος του 2020 - οι Άραβες αριθμούσαν περίπου 1.957.000 - αποτελώντας το 21,1% του συνολικού πληθυσμού στο Ισραήλ. Η συντριπτική πλειοψηφία είναι Σουνίτες Μουσουλμάνοι και μια μειοψηφία είναι Χριστιανοί και Δρούζοι.

Οι αραβόφωνοι Δρούζοι στο Ισραήλ προσδιορίζονται ως ξεχωριστή εθνοθρησκευτική μειονότητα. Οι Ισραηλινοί Άραβες είναι κυρίως πολίτες του Ισραήλ. Ωστόσο, οι περισσότεροι Άραβες κάτοικοι της Ανατολικής Ιερουσαλήμ, η οποία τέθηκε υπό ισραηλινό έλεγχο το 1967 και προσαρτήθηκε το 1980, έχουν καθεστώς μονίμου κατοίκου χωρίς να είναι ισραηλινοί πολίτες.

Υπάρχουν αρκετές υποεθνοτικές ομάδες με ιδιαίτερο πολιτισμό, κουλτούρα και κοσμοθεωρία, συμπεριλαμβανομένης μιας νομαδικής φυλής βοσκών, γνωστοί ως Βεδουίνοι του Νεγκέβ.

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

↑ Cohen, Roger (1 Αυγούστου 2021). «Riots Shatter Veneer of Coexistence in Israel's Mixed Towns». The New York Times. Ανακτήθηκε στις 9 Ιουλίου 2022. Always a hybrid community — Israeli by citizenship, Palestinian by heritage, Muslim or Christian or Druze in religion, bilingual in Arabic and Hebrew, viewed with suspicion by some diaspora Palestinians, scarred by the trauma of their compatriots' expulsion — they developed a sharper sense of Palestinian identity even as their demands for full rights as Israeli citizens grew. Palestinian flags, rarely seen in Israel, appeared several times during the clashes. A May 18 general strike involved Palestinians in the West Bank, Gaza and Israel, the first such joint labor protest in Israel and the occupied territories in decades. The people most Israelis have long referred to as "Israeli Arabs" — or colloquially by the demeaning "Arab sector" — now often self-identify as Palestinians, a term many Israeli Jews resent, viewing it as a rejection of Israel.

[The_New_York_Times_2021-1] Cohen, Roger (1 Αυγούστου 2021). «Riots Shatter Veneer of Coexistence in Israel's Mixed Towns». The New York Times. Ανακτήθηκε στις 9 Ιουλίου 2022. Always a hybrid community — Israeli by citizenship, Palestinian by heritage, Muslim or Christian or Druze in religion, bilingual in Arabic and Hebrew, viewed with suspicion by some diaspora Palestinians, scarred by the trauma of their compatriots' expulsion — they developed a sharper sense of Palestinian identity even as their demands for full rights as Israeli citizens grew. Palestinian flags, rarely seen in Israel, appeared several times during the clashes. A May 18 general strike involved Palestinians in the West Bank, Gaza and Israel, the first such joint labor protest in Israel and the occupied territories in decades. The people most Israelis have long referred to as "Israeli Arabs" — or colloquially by the demeaning "Arab sector" — now often self-identify as Palestinians, a term many Israeli Jews resent, viewing it as a rejection of Israel.

[1]