Μετάβαση στο περιεχόμενο

Άονες

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Οι Άονες ήταν αρχαίος λαός της Βοιωτίας, που ζούσε στην ευρύτερη περιοχή των Θηβών. Σχετικώς με το ιστορικό του λαού αυτού, που δεν πρέπει να συγχέεται με τους Χάονες, υπάρχουν δύο αρχαίες εκδοχές, από τον Στράβωνα και από τον Παυσανία.

Σύμφωνα με τον Στράβωνα, οι Άονες μαζί με τους Τέμμικες ξεκίνησαν από τη νοτιοανατολική Αττική και, αφού πρώτα συνενώθηκαν με άλλα φύλα των Πρωτοελλήνων, τους Λέλεγες και τους Ύαντες, εγκαταστάθηκαν στη Βοιωτία, μεταξύ των Θηβών, της λίμνης Υλίκης και του Υπάτου όρους. Η έκταση αυτή ήταν γόνιμη πεδιάδα και ονομάσθηκε στην αρχαιότητα Αόνιον πεδίον από το όνομα του λαού των Αόνων. Οι Άονες παρέμειναν εκεί, μέχρι που (σύμφωνα με τους αρχαίους ιστορικούς και την παράδοση) κατέλαβαν τη Βοιωτία οι Φοίνικες του Κάδμου, οπότε και εκδιώχθηκαν.

Κατά τον Παυσανία[1] οι Άονες μαζί με τους Ύαντες υπήρχαν εξαρχής στη Βοιωτία και απλώς μετατοπίσθηκαν προς τη Θήβα («Θηβαίαν γην») μετά από τη λοιμώδη καταστροφή των Εκτήνων, που ήταν οι προηγούμενοι κάτοικοι εκεί και είχαν βασιλιά τους τον Ώγυγο. Και όταν οι Φοίνικες του Κάδμου κατέλαβαν τη Βοιωτία, οι μεν Ύαντες δραπέτευσαν, ενώ οι Άονες παρέμειναν ως δούλοι των κατακτητών, ήλθαν με τα χρόνια σε επιμειξία μαζί τους και συγχωνεύθηκαν.

  • Συνκδοχικώς, κατά τους Αλεξανδρινούς οι Μούσες που κατοικούσαν στον Ελικώνα της Βοιωτίας ονομάζονταν Αονίδες.


  1. Παυσανίου Ελλάδος περιήγησις, Βιβλίο 9 («Βοιωτικά»), 5
  • Το ομώνυμο λήμμα στη Νέα Ελληνική Εγκυκλοπαίδεια «Χάρη Πάτση», τόμος 6