Άνθρωποι του αίματος

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Άνθρωποι του αίματος
(Thieves' Highway)
ΣκηνοθεσίαΖυλ Ντασέν[1][2]
ΠαραγωγήΡόμπερτ Μπάσλερ
ΣενάριοΆλμπερτ Ισαάκ Μπεζερίδης
ΠρωταγωνιστέςΡίτσαρντ Κόντε[2], Βαλεντίνα Κορτέζε, Λι Τζ. Κομπ, Μπάρμπαρα Λόρενς, Jack Oakie, Μίλαρντ Μίτσελ, Τζόσεφ Πέβνεϊ, Χόουπ Έμερσον, Μορίς Καρνόβκυ, Ταμάρα Σέιν, Ουόλτερ Μπάλντγουιν και Μάριο Σιλέτι
ΜουσικήΆλφρεντ Νιούμαν
ΦωτογραφίαΝόρμπερτ Μπροντάιν
Εταιρεία παραγωγής20th Century Fox
ΔιανομήNetflix
Πρώτη προβολή20 Σεπτεμβρίου 1949 (1949-09-20) (Λος Άντζελες)
Κυκλοφορία10 Οκτωβρίου 1949 (1949-10-10) (ΗΠΑ)
Διάρκεια94 λεπτά
ΠροέλευσηΗνωμένες Πολιτείες Αμερικής
ΓλώσσαΑγγλικά
Ακαθάριστα έσοδα1,5 εκατομμύρια δολάρια (έσοδα ΗΠΑ)[3][4]
δεδομένα (π • σ • ε )

Οι Άνθρωποι του αίματος (Πρωτότυπος τίτλος: Thieves' Highway) είναι Αμερικανικό δραματκό φιλμ νουάρ του 1949 σε σκηνοθεσία Ζυλ Ντασέν[5] και σενάριο του Άλ Μπεζερίδη, βασισμένο στο μυθιστόρημα "Thieves 'Market" (1949) του Μπεζερίδη. Πρωταγωνιστούν οι Ρίτσαρντ Κόντε, Λι Τζέι Κομπ και Βαλεντίνα Κορτέζε.

Η ταινία κέρδισε το βραβείο Photoplay καλύτερης ταινίας του μήνα (Νοέμβριος), που απονέμονταν από το περιοδικό Photoplay στις ΗΠΑ, ενός περιοδικού κινηματογραφικών θαυμαστών της εποχής.

Πλοκή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ένας βετεράνου του πολέμου, ο Νικ Γκάρκος επιστρέφει στο σπίτι του για να διαπιστώσει ότι ο πατέρας του που γεννήθηκε στο εξωτερικό, ένας οδηγός φρούτων στην Καλιφόρνια, έχει χάσει τα πόδια του εξαιτίας ενός ατυχήματος και αναγκάστηκε να πουλήσει το φορτηγό του. Μαθαίνει ότι ο πατέρας του έγινε ανάπηρος εξαιτίας ενός αδίστακτου εμπόρου προϊόντων στο Σαν Φρανσίσκο, του Μάικ Φίγκλια.

Ο Γκάρκος ορκίζεται εκδίκηση και αποφασίζει να μπει στη δουλειά με συνεταίρο τον Εντ Κίννεϊ, ο οποίος αγόρασε το φορτηγό του πατέρα του Γκάρκος. Οι δύο τους θα αγοράσουν ένα φορτίο μήλα από παραγωγούς και θα οδηγήσουν μέχρι το Σαν Φρανσίσκο. Ο Γκάρκος εκεί συναντά τον Φίγκλια, καθώς το φορτηγό του θα μείνει ακινητοποιημένο με ένα κομμένο ελαστικό, το οποίο μπλοκάρει την πολυάσχολη περιοχή χονδρικής του Φίγκλια και δεν μπορεί να ρυμουλκηθεί. Ο Φίγκλια προσλαμβάνει μια πόρνη του πεζοδρομίου, την Ρίκα, για να σαγηνεύσει και να απασχολήσει τον Νικ στο δωμάτιό της, ενώ οι άντρες του ξεφορτώνουν τα μήλα χωρίς την άδεια του Νικ. Ο Φίγκλια πληρώνει αργότερα τον Νικ για τα φρούτα του, αλλά εκείνο το βράδυ οι δύο μπράβοι του Φίγκλια ακολουθούν τον Νικ, τον ξυλοκοπούν και του παίρνουν τα μετρητά. Εν τω μεταξύ, ο Κίννεϊ σκοτώνεται όταν το δικό του φορτηγό καθώς παρουσιάζει μηχανική βλάβη με αποτέλεσμα να βγει από το δρόμο και να καεί εκτός ελέγχου σε έναν μακρύ λόφο. Η Πόλυ, η αγαπημένη του Νικ, φτάνει στην πόλη έτοιμη να τον παντρευτεί, αλλά φεύγει απογοητευμένη αφού τον βρίσκει να συνέρχεται από τον ξυλοδαρμό του στο διαμέρισμα της Ρίκα και χωρίς χρήματα. Ο Νικ και ένας φίλος του αντιμετωπίζουν επιτέλους τον Φίγκλια σε μια ταβέρνα και τον ξυλοκοπούν, παίρνοντας τα χρήματα τους πίσω και αποκαθιστώντας την οικογενειακή τιμή του Νικ.

Διανομή ρόλων[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Παραγωγή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Επιλογή ηθοποιών[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Ντέινα Άντριους και ο Βίκτωρ Μαντσιούρ είχαν ανακοινωθεί αρχικά για τους πρωταγωνιστικούς ρόλους.[6]

Κινηματογράφιση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η ταινία γυρίστηκε στην τοποθεσία του Σαν Φρανσίσκο και είναι γνωστή για την ακριβή απεικόνιση της ζωντανής αγοράς φρούτων και προϊόντων της πόλης, η οποία βρίσκεται δίπλα στο Embarcadero βόρεια του κτιρίου Φέρρυ. Το κατάστημα του Φίγκλια απεικονίζεται στη γωνία της επί της οδού Ουάσινγκτον και Ντέιβις (υποδεικνύεται σαφώς από μια πινακίδα). Η αγορά προϊόντων έκλεισε και μεταφέρθηκε στο νοτιοανατολικό τμήμα της πόλης μέχρι το τέλος της δεκαετίας του 1950. Οι αποθήκες κατεδαφίστηκαν για να ανοίξουν οι δρόμοι για το κτίριο Αλκόα και για την οικιστική και εμπορική ανάπτυξη του Golden Gateway.[7] Το ξενοδοχείο Κόλτσεστερ όπου κατοικεί η Ρίκα βρισκόταν στο 259 Embarcadero (σήμερα είναι χώρος στάθμευσης). Επίσης απεικονίζεται ο παλιός σιδηρόδρομος State Belt Line που παρείχε υπηρεσίες στις αποβάθρες και τις αποθήκες ολόκληρου του Embarcadero. Μερικές από τις υπαίθριες σκηνές της αγοράς προϊόντων γυρίστηκαν στην Αγορά Παραγωγών Όκλαντ, κοντά στη σημερινή πλατεία Τζακ Λόντον.

Υποδοχή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Κριτικές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Όταν κυκλοφόρησε η ταινία, ο κριτικός κινηματογράφου των New York Times Μπόσλεϊ Κράουδερ είπε, ως μέρος μιας ευρύτερης κριτικής:

«Αλλά ιδιαίτερες ευχαριστίες για αυτήν την ευχάριστη ταινία πρέπει να πάει στους κ.κ. Μπεζερίδης και Ντασέν για την έντονη γραφή τους, το καλό επεξεργασμένο μοντάζ και την ευκρίνεια των εικόνων. Για άλλη μια φορά, ο κ. Ντασέν, ο οποίος σκηνοθέτησε την «Γυμνή Πόλη», μπήκε στο πραγματικό περιβάλλον για το υπόβαθρό του - στους αυτοκινητόδρομους και στους δρόμους της πόλης, στους οπωρώνες και στις γεμάτες αγορές της Καλιφόρνιας και του Σαν Φρανσίσκο. Έχει την εμφάνιση και την «αίσθηση» ανθρώπων και θέσεων στον κόσμο των προϊόντων. Μπορείτε σχεδόν να αισθανθείτε την πίεση από τα φορτηγά και την μυρωδιά από τα φρούτα. Επιπλέον, έχει τον ενθουσιασμό και την ένταση του εμπορίου σήμερα. Το Άνθρωποι του αίματος είναι ένα μελόδραμα πρώτης κατηγορίας».[8]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. ↑ www.imdb.com/title/tt0041958/. Ανακτήθηκε στις 7  Απριλίου 2016.
  2. ↑ 2,0 2,1 www.filmaffinity.com/en/film155514.html. Ανακτήθηκε στις 7  Απριλίου 2016.
  3. ↑ «Top Grossers of 1949». Variety: 59. 1950-01-04. https://archive.org/stream/variety177-1950-01#page/n58/mode/1up. 
  4. ↑ Aubrey Solomon, Twentieth Century-Fox: A Corporate and Financial History Rowman & Littlefield, 2002 p 223
  5. ↑ «The 100 Best Film Noirs of All Time». Paste. 9 Αυγούστου 2015. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 12 Αυγούστου 2015. Ανακτήθηκε στις 9 Αυγούστου 2015. 
  6. ↑ THOMAS F. BRADY (1948-04-01). «METRO ACQUIRES 'BODIES AND SOUL': Studio Buys French Novel for $40,000 -- Hodiak Gets Role in 'Command Decision'». New York Times: σελ. 29. https://archive.org/details/sim_new-york-times_1948-04-04_97_32943/page/29. 
  7. ↑ «Golden Gateway, DOCOMOMO». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 28 Απριλίου 2019. Ανακτήθηκε στις 24 Ιουλίου 2021. 
  8. ↑ Crowther, Bosley (1949-09-24). «THE SCREEN IN REVIEW; 'Thieves' Highway,' One of Best Melodramas of the Year, Opens at the Roxy» (στα αγγλικά). The New York Times. ISSN 0362-4331. https://www.nytimes.com/1949/09/24/archives/the-screen-in-review-thieves-highway-one-of-best-melodramas-of-the.html. Ανακτήθηκε στις 2020-01-15. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Άνθρωποι_του_αίματος&oldid=10378602"