Άλοις Αντρίτζκι
| Άλοις Αντρίτζκι | |
|---|---|
 | |
| Ιερέας, Μάρτυρας | |
| Γέννηση | 02 Ιουλίου 1914 Radibor, Bautzen, Γερμανική Αυτοκρατορία |
| Γενέτειρα πόλη | Radibor, Bautzen, Γερμανική Αυτοκρατορία |
| Κοίμηση | 03 Φεβρουαρίου 1943 (28 ετών) Στρατόπεδο συγκέντρωσης Νταχάου, Άνω Βαυαρία, Ναζιστική Γερμανία |
| Τιμάται από | Καθολική Εκκλησία |
| Μακαριοποίηση | 13 Ιουνίου 2011, Καθεδρικός ναός Δρέσδης, Δρέσδη, Γερμανία by Καρδινάλιος Angelo Amato |
| Εορτασμός | 3 Φεβρουαρίου |
| Σύμβολα | Priest's attire |
| δεδομένα () | |
Ο Άλοις Αντρίτζκι (2 Ιουλίου 1914 - 3 Φεβρουαρίου 1943) ήταν Γερμανός ρωμαιοκαθολικός ιερέας. [1] [2] Χειροτονήθηκε ιερέας λίγο πριν από την έναρξη του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου κατά την οποία επέκρινε δριμύτατα του καθεστώτος των ναζί και των δράσεων του. Αυτό προκάλεσε την οργή του καθεστώτος και ως εκ τούτου ο Αντρίτζκι συνελήφθη και οδηγήθηκε στο στρατόπεδο συγκέντρωσης του Νταχάου όπου του χορηγήθηκε θανατηφόρος ένεση. [3] [4] [5]
Η οσιοποίησή του έγινε στη Δρέσδη στις 13 Ιουνίου 2011. [6]
Βιογραφικά στοιχεία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο Άλοις Αντρίτζκι γεννήθηκε το 1914 και ήταν το τέταρτο από τα έξι παιδιά του δασκάλου Γιόχαν Αντρίτζκι και της Magdalena Ziesch. [1] Ο πατέρας του έπαιρνε όλα τα παιδιά μία φορά το μήνα για να επισκεφθούν διάφορα ιερά μέρη και ενστάλαξε σε αυτά την ευλάβεια. Αυτό ώθησε τα δύο μεγαλύτερα αδέλφια του να γίνουν και οι ίδιοι ιερείς. [3] Οι δύο αδελφές του ήταν η Marja και η Marta και τα τρία αδέλφια του ήταν ο Jan, ο Great και ο Alfons που ήταν και το έκτο παιδί, έγινε ιησουίτης που πέθανε κατά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο ως στρατιώτης. [2]
Το 1934, ο Αντρίτζκι ξεκίνησε θεολογικές σπουδές στο Πάντερμπορν και αργότερα ξεκίνησε σπουδές για να γίνει ιερέας στο Μπάουτζεν. [4] Ο Αντρίτζκι χειροτονήθηκε στις 30 Ιουλίου του 1939 στο Bautzen από τον επίσκοπο Petrus Legge και πραγματοποίησε την πρώτη του λειτουργία στο Radibor στις 6 Αυγούστου του ίδιου έτους. [1] [2]
Η Γκεστάπο διέταξε τη σύλληψή του στις 21 Ιανουαρίου 1941 για την παραγωγή ενός χριστουγεννιάτικου θεατρικού έργου που θεωρήθηκε ότι έκανε «εχθρικές δηλώσεις» εναντίον του ναζιστικού καθεστώτος και ως εκ τούτου οδήγησε στη σύλληψή του. [1] [3] Ο Αντρίτζκι ανακρίθηκε στις 7 Φεβρουαρίου 1941 και οδηγήθηκε στο κέντρο κράτησης της Δρέσδης, αλλά μεταφέρθηκε δύο μήνες αργότερα στις 2 Οκτωβρίου 1941 στο στρατόπεδο συγκέντρωσης του Νταχάου με αριθμό κρατουμένου 27829. Τον Ιούλιο του 1941, ο Αντρίτζκι καταδικάστηκε σε έξι μήνες φυλάκιση λόγω "ύπουλων επιθέσεων" κατά του καθεστώτος. Ο πατέρας του έστειλε μια συγκινητική επιστολή στο Βερολίνο ζητώντας χάρη, καθώς δεν υπήρχαν κατηγορίες, αλλά αυτή η πρωτοβουλία αγνοήθηκε. [4] [2] Ο Αντρίτζκι ήταν ταλαντούχος μουσικός και καλλιτέχνης και είχε ζωγραφίσει τη φάτνη της θείας γέννησης στους στρατώνες της φυλακής για τα Χριστούγεννα σε ένα προσωρινό παρεκκλήσι. Επίσης, διασκέδαζε τους συνκρατούμενούς του περπατώντας με τα χέρια. Κατά τη διάρκεια της φυλάκισής του συναντήθηκε με τους δύο ιερείς Schoenstatt Joseph Fischer και Heinz Dresbach. [5] [6]
Αρρώστησε με τυφοειδή πυρετό γύρω στα Χριστούγεννα του 1942, αλλά δεν πήγε στο ιατρείο μέχρι τις 19 Ιανουαρίου 1943. Το τελευταίο αίτημα του Αντρίτζκι ήταν να μεταλάβει, αλλά οι φρουροί και ο φύλακας τον κορόιδεψαν και αποφάσισαν να τον θανατώσουν. Ο φύλακας χλευάζοντας είπε: «Θέλει τον Χριστό. Αντ' αυτού θα του κάνουμε μια ένεση." Ο Αντρίτζκι έλαβε τη θανατηφόρο ένεση και πέθανε ως αποτέλεσμα αυτής της υπερβολικής δόσης χημικών. [3] [5] Οι ναζί ισχυρίστηκαν ότι πέθανε από τυφοειδή πυρετό, για να κρύψουν το γεγονός ότι ο ιερέας είχε θανατωθεί. Τα λείψανά του αποτεφρώθηκαν. Η τέφρα του στάλθηκε μέσα σε ένα δοχείο στους γονείς του και το δοχείο τέθηκε σε νεκροταφείο της Δρέσδης στις 15 Απριλίου 1943. Τα λείψανά του μεταφέρθηκαν αργότερα στον καθεδρικό ναό της Δρέσδης στις 5 Φεβρουαρίου 2011. [2] [6] Η εθνική ομάδα των Σόρβων τον έχει οσιοποιήσει.
Οσιοποίηση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η διαδικασία της οσιοποίησης ξεκίνησε από την 1η Ιουλίου 1998 μέχρι τις 22 Μαρτίου 2001. Η όλη διαδικασία πραγματοποιήθηκε στη Δρέσδη. Η επίσημη πρόταση έγινε από τον Πάπα Ιωάννη Παύλο Β΄ στις 27 Αυγούστου 1998, αφού εκδόθηκε το επίσημο "nihil obstat". Οι θεολόγοι επικύρωσαν την οσιοποίηση στις 7 Νοεμβρίου του 2009.
Ο πάπας Βενέδικτος ΙΣΤ΄ επιβεβαίωσε στις 10 Δεκεμβρίου 2010 ότι ο Αντρίτζκι σκοτώθηκε με odium fidei ("με μίσος για την πίστη") και, ως εκ τούτου, ενέκρινε την οσιοποίησή του. Ο καρδινάλιος Angelo Amato προήδρευσε στην τελετή ως εκπρόσωπος του πάπα στις 13 Ιουνίου 2011 στη Δρέσδη με περίπου 11.000 συμμετέχοντες, μεταξύ των οποίων και ο επίσκοπος της Δρέσδης Joachim Reinelt και ο πρωθυπουργός του κρατιδίου της Σαξονίας, Stanislaw Tillich. [6]
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 «Blessed Alois Andritzki». Saints SQPN. 10 Δεκεμβρίου 2010. Ανακτήθηκε στις 16 Ιανουαρίου 2017.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 «Blessed Alois Andritzki». Santi e Beati. Ανακτήθηκε στις 16 Ιανουαρίου 2017.
- ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 «Blessed Alois Andritzki». Conquest Youth Ministry. Ανακτήθηκε στις 16 Ιανουαρίου 2017.
- ↑ 4,0 4,1 4,2 «Dachau Martyr Beatified in Germany». Zenit. 13 Ιουνίου 2011. Ανακτήθηκε στις 16 Ιανουαρίου 2017.
- ↑ 5,0 5,1 5,2 «The martyr who walked on his hands». Schoenstatt. 11 Απριλίου 2011. Ανακτήθηκε στις 16 Ιανουαρίου 2017.
- ↑ 6,0 6,1 6,2 6,3 «Church beatifies Nazi-victim priest». DW. 14 Ιουνίου 2011. Ανακτήθηκε στις 16 Ιανουαρίου 2017.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
|